Catamaran Safari
  • Home
  • Blog

Juni 2018

30/6/2018

2 Reacties

 

Griekenland 3

Deze maand gaan we van Pilos, onder Peloponnisos (de drie vingers) door via de Cycladen naar Karystos op Evvia vlak bij Athene. Onderweg bezoeken we een heleboel forten. Iedere zichzelf respecterende plaats heeft er wel één. En als er geen fort is, is er altijd wel een kerkje of chora (oude stad) op de top van een berg om te bezoeken. Op de middelvinger treffen we Sparkle en Buona Vista en brengen een paar gezellige dagen met hun door. In de baai van Porto Kheli treffen we de Champagne en zeilen een tijdje met hun op. Tussendoor komen we ook Viviane nog tegen. De wereld is door AIS en social media niet zo groot meer. 
De route van de Safari van juni 2018.
Foto
Safari voor anker in de noord-oosthoek van Ormus Navarinou (de baai van Pylos).
Foto
Er is hier een heel mooi natuurgebied met plassen, duinen, rotsen en een ruïne van een kasteel. Daar gaan we wandelen.
Foto
Onderweg nog wat mooie paarse bolbloemen die kennelijk erg aantrekkelijk zijn voor bij-achtigen. Voor de rest wordt het langzamerhand al weer allemaal wat dor en droog.
Foto
Uitzicht naar het zuiden.
Foto
Ook de spinachtigen zijn ruim vertegenwoordigd.
Foto
Na een zeer steile klim naar zo'n 140 meter (bij 34 graden en een luchtvochtigheid van 76% is dat best warm) komen we bij het fort.
Foto
Schaduw en een trekgat.
Foto
Er is niet zoveel meer van het fort over, alleen de buitenmuren staan nog.
Foto
Aan de noordkant kijkt het fort uit op dit prachtige baaitje.
Foto
Als je iets anders focust zie je dit. 
Foto
Dan aan de noordkant weer een hele steile klim naar beneden. Zeer goed uitkijken niet in de dwars over het pad gespannen spinnenwebben te raken.
Foto
Foto
Halverwege de afdaling is een enorme grot. 
Foto
Van binnen groot als een kathedraal maar dan met een gaatje midden in het dak.
Foto
Foto
Verder naar beneden beginnen de duinen.
Foto
De terugweg is geblokkeerd. Bij deze temperatuur weer 6 kilometer terug over de berg vinden we niet echt een optie dus we besluiten dit bord maar te negeren. Gezien de kwaliteit van het pad zijn we niet de enigen.
Foto
Dan gaan we verder naar de zuidwestpunt van Peleponnisos. De uitgang van de baai van Pilos wordt deels afgeschermd door deze rotsen.
Foto
We gaan naar Methoni en ja, daar is een groot fort!
Foto
En een mooie rustige ankerbaai.
Foto
Voor twee Euro pp mogen we het fort bekijken.
Foto
Gelukkig is alles hier enorm rolstoelvriendelijk gemaakt.
Foto
Foto
Foto
Rechts de baai, links de Ionische zee.
Foto
Foto
Foto
In het donker landt er ineens een enorme wesp op ons achterste schaduwkleedje. Dat zwarte klittenbandje is 3,5 cm breed. Ik denk dat het eigenlijk een hoornaar is. 
Foto
We nemen geen risico en zappen hem.
Foto
3 juni gaan we verder naar het oosten onder de vingers van Peloponnisos langs.
Foto
Gaat lekker zo voor de wind.
Foto
In Porto Kagio aan de zuid-oost kant van de tweede vinger treffen we Sparkle en Buona Vista.
Foto
Gelijk maar een biertje op de Sparkle.
Foto
En 's avonds eten op de kant bij één van de drie restaurants in dit mini plaatsje.
Foto
's Morgens door het onderluik een blik op ons binnenbad dat we moeten delen met een paar visjes. Je ziet de ankerketting recht naar beneden hangen en dan met een lus naar voren en dan weer onder de boot door naar achteren. Het anker ligt net achter de achterbeam.
Foto
De baai met Sparkle en Buona Vista in beeld. Safari ligt links net uit beeld.
Foto
Daar dus.
Foto
Berg beklommen, kerkje gevonden.
Foto
's Avonds BBQ op de Safari, proost!
Foto
Patrick heeft dezelfde dinghy als wij, maar dan met een stuurbankje en zo en 5pk meer, dus dinghy race.
Foto
Twee winnaars.
Foto
De volgende dag doen we een SUP race. 
Foto
Foto
Dit is de verliezer.
Foto
Dan nog even SUP skiën. Jaqueline is daar verrassend goed in.
Foto
Na het vijfde rondje begint wel de vermoeidheid toe te slaan.
Foto
Foto
Minidorpje op de noordkant van de baai. 
Foto
Tijd om weer verder te gaan. Sparkle en Buona Vista gaan naar het westen en wij verder naar het oosten.
Foto
Voor anker in de baai van Plytra. De wind is wat zuidelijk zodat hier een beetje swell staat. We liggen alleen.
Foto
Grote voorjaarsschoonmaak.
Foto
De volgende dag gaan we naar ​Elafonisos. Een prachtige blauwe baai tussen het eilandje Elafonisos en de derde vinger. 
Foto
Dit is hoe kabels op de kaart worden weergegeven.
Foto
En dit is hoe dat er in werkelijkheid uit ziet. Drie meter diep, maar toch een beetje eng.
Foto
De zon gaat mooi rood onder. Er zit enorm veel stof in de lucht.
Foto
De volgende morgen met een blauwe lucht is het water nog blauwer dan de dag ervoor.
Foto
Foto
En dan komen we rond de kaap van de derde vinger. Er was al wat wind, maar de acceleratie rond die kaap wordt je niet blij van. Snel reven in een rustig stukje en dan vliegen we weer vooruit.
Foto
Dan hebben we een tijdje windstilte en dobberen we voor de wind met twee knoopjes voort tot we een paar honderd meter verder witte kopjes zien en het heel hard ruist. Als we daar zijn gaan we er hoog aan de wind weer als een haas vandoor. Moeilijk zeilen hier!
Foto
We gaan naar het schiereilandje Monemvasia, een prachtig fort eilandje.
Foto
Aan de zuidkant is een gefortificeert stadje en op het bovenplateau zijn nog de ruïnes van een oude stad. Dit is nog tot 1911 bewoond geweest, maar is nu niet veel meer van over. De berg is zo stijl dat alleen de trap naar het bovenplateau bewaakt hoefde te worden.
Foto
Het is een hele warme dag en de top ligt op een paar honderd meter. 
Foto
De eerste poort.
Foto
De gefortificeerde stad is goed opgeknapt en bijgehouden.
Foto
De trap naar het bovenplateau.
Foto
Alleen via deze gangen kom je op het bovenplateau. Het zit hier heerlijk na een stevige klim bij 35 graden. De wind raast hier doorheen.
Foto
Uitzicht op de benedenstad.
Foto
Foto
De ruïnes van de bovenstad.
Foto
De toegangspoort tot het bovenplateau.
Foto
Meer ruïnes.
Foto
Uitzicht op de brug die van dit eiland een schiereiland maakt.
Foto
Alles is gortdroog en toch zijn er nog wat mooie bloemen.
Foto
In Griekenland kan alles vervallen, maar nooit hun kerken.
Foto
Foto
Terug op de boot is het tijd voor een klusje. We gaan de bekleding van de bank voor het eerst in de 9 jaar die de boot nu al oud is wassen. Dus schuim eruit en de bekleding in de wasmachine. Drie per keer, tjonge wat hebben wij een kussens!
Foto
Ook onder de kussen weer eens schoonmaken. Alle chips en andere zooi weer weg.
Foto
Het drogen gaat snel.
Foto
Dan de boel weer terug stoppen en de knopen er weer in.
Foto
Wauw!
Foto
Zouden ze hier een tweeling hebben?
Foto
De 13e gaan we naar Kyparissi. Hier vinden we weer een alleraardigst zeemeerminnetje dat zich zeker kan meten met die van de Denen.
Foto
En ook hier staat boven op de berg een fort.
Foto
Vanuit het fort een mooi uitzicht op de baai. Safari ligt solo voor anker buiten de haven.
Foto
Het fort is niet meer helemaal 100%.
Foto
Dan gaan we de 15e door naar Navplion. En ja hoor, daar hebben ze boven op de berg een enorm fort!
Foto
Foto
Eerst nog maar even wachten tot de onweersbui over is.
Foto
Na de bui gaan we de 857 treden naar het fort omhoog.
Foto
En dat is best een eindje omhoog (230 meter).
Foto
De stad vanuit het fort gezien.
Foto
Het is een groot fort. We moeten 8 euro pp betalen om erin te mogen, maar het is het waard.
Foto
En dan weer 857 treden naar beneden.
Foto
Ze hebben hier in Navplion een Lidl, dus gaan we de vriezer weer eens bijvullen.
Foto
Met een volle vriezer gaan we ​de 17e naar Koilada. We houden het droog, maar overal zien we flitsen.
Foto
Aan de noordoostkant van de baai is een enorme grot. Deze werd vroeger in de winter gebruikt als veestal. 
Foto
In 2006 waren we hier ook al, maar er is inmiddels Europese subsidie in gepompt resulterend in planken paden, hekjes en borden met uitleg.
Foto
De 19e gaan we naar Porto Kheli waar we Vic en Christine met hun "Champagne" treffen. We gaan een tijdje samen op varen. D.w.z. zij vertrekken een uurtje eerder en wij komen een uurtje eerder aan.
Foto
Mooie cactusbloem in ​Ermioni.
Foto
Tijdens het wandelen krijgen we gezelschap van een reuze vriendelijke hond. Hij wandelt met ons mee.
Foto
Champagne en Safari in de baai van Ermioni.
Foto
Dan met weinig wind naar Apokrissi (Kythnos). Dankzij onze enorme gennaker kunnen we toch nog een dikke 5 knopen halen. 
Foto
​Ware wind 5,6 knopen van opzij verdraaid door onze eigen snelheid tot een kleine 9 knopen schuin van voren en daar kun je best 5 á 6 knopen in lopen.
Foto
Topzwaar?
Foto
In de baai van Apokrissi komt dit monster binnenvaren. Is dit het nieuwe mooi?
Foto
Met een lekker windje gaan we naar Livadhi op Serifos.
Foto
Foto
Er zit redelijk wat gang in de boot en er zijn ook best wel wat golven.
Foto
Foto
Foto
Meestal spelen de dolfijnen een aantal minuten rond de boeg, maar nu gaat het ze wat te ruig. Nadat die rechtse (die rugvin) een tikje van de boeg heeft gehad houden ze het onmiddellijk voor gezien.
Foto
En dan is er weer een uitdaging. De Chora van ​Livadhi. 
Foto
Met frisse moed gaan we op pad.
Foto
Was toch wel weer een flinke klim.
Foto
Foto
Foto
Het uitzicht mag er zijn. Op naar beneden, naar de Pita Gyros en een biertje.
Foto
De 25e gaan we naar Agiou Ioannou, de noordbaai op Paros. We vertrekken met 3 reven in 27 knopen aan de wind. Na ca. 10 mijl valt de wind helemaal weg. De (flinke) golven blijven waardoor de zeilen zo hard gaan slaan dat we ze moeten laten zakken. 5 mijl op de motor en dan is er weer een lekkere wind schuin van achteren waarop we met een knoopje of 10 zonder reven verder kunnen zeilen. Moeilijk zeilen hier!
Foto
In Agiou Ioannou treffen we de Viviane van Sietse en Hanneke en worden voor het diner uitgenodigd.
Foto
Wegens een flinke zuidenwind verplaatsen we de volgende ochtend naar een baaitje voor het stadje Naousa aan de zuidkant van de baai.
Foto
Het is een heel mooi (weliswaar nogal toeristisch) stadje.
Foto
Foto
Foto
's Avonds BBQ met muziek na op de Safari met Sietse en Hanneke en Vic en Christine.
Foto
Foto
En dan nog een kopje koffie....
Foto
De volgende morgen weer verder, naar Tinos.
Foto
Er is een lekker windje schuin van achteren dat het deze keer eens de hele reis volhoudt.
Foto
We moeten ver achterin de haven ankeren omdat wegens lagerwal de veerboten (van zo'n 120 meter lang) weer binnen in de haven aanleggen in plaats van op de nieuwe buiten kade.
Foto
Dat aanleggen doen ze heel kunstig. Invaren, draaien, anker erin en rap achteruit tot 5 meter van de kade. Klep laten zakken, touwtjes gooien en uitladen. Inladen terwijl de laatste auto er nog uit komt en weer wegwezen. Een minuut of 8 in en uit, maar wel met donderend geweld. Wel eens gezien hoe scheef die dingen in de bocht gaan?
Foto
Dit is wel een hele aparte.
Foto
De volgende dag met wederom een lekker windje naar Andros.
Foto
En terwijl wij het gevoel hebben best wel hard te gaan worden we moeiteloos voorbij gescheurd door dat gekke ding van gisteravond.
Foto
Foto
We gaan voor anker in de baai van Gavrio. Een hele ruime beschutte baai bij een veerhaven stadje. 
Foto
We moeten ca. 10 cm stiksel van het zeil repareren. Dit stukje leunt altijd tegen de knopen in de lazy lines aan en kennelijk slijt dat dan na 9 jaar toch door. We gebruiken de magic stitcher. Ik steek hem aan deze kant door de bestaande gaatjes in het zeil en trek hem dan iets terug en Paula steekt dan het andere eind van de draad door het ontstane lusje, Even straktrekken aan beide kanten en je kunt niet meer zien dat het ooit los geweest is.
Foto
Foto
Tegen de avond komen hier 's avonds de koeien naar het strand.
Foto
30 juni, bijna geen wind, maar net genoeg om naar Karystos te zeilen. Morgen gaan we hier Frans en Marleen bezoeken. Die hebben hun boot op de kant en te koop gezet en zijn hier inmiddels in een huis neergestreken.
Foto
Dan is de maand al weer om. We hebben best veel gezeild deze maand en heel veel gezien. Het weer is doorgaans prachtig. De temperaturen zitten meestal overdag rond de 30 graden en de watertemperatuur is zo'n 27 graden. We hebben het erg gezellig met het treffen van vrienden en het samen op zeilen. Dat is wel grappig als je wat langer in de Med verblijft, je leert steeds meer medezeilers kennen die je zeker weer tegen gaat komen. Nadeel van de Med is de totaal onvoorspelbare wind. Harde valwinden van bergen, enorme rukwinden rond de kapen, windstiltes en harde Meltemi's zijn hier normaal. Een lekkere 10 tot 15 knopen (windkracht 4) heb je hier bijna nooit. Het is meestal onder de 10 of ver boven de 20. En op één tripje heb je dat vaak allemaal.

Eind juli zullen we de volgende blog plaatsen. 
2 Reacties

    Wouter en Paula

    Varen met de Safari de horizon achterna.

    Bezochte landen

    Alles
    Engeland
    Frankrijk
    Griekenland
    Italie
    Kroatië
    Malta
    Montenegro
    Nederland
    Portugal
    Spanje

    Archieven

    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014

Aangestuurd door Maak uw eigen unieke website met aanpasbare sjablonen.