Griekenland 2
Deze maand begint met bezoek. Anne en Sidny komen 10 dagen met ons meevaren. We pikken ze op op Corfu, waar het voor de verandering eens heel hard regent en onweert als ze aankomen. Gelukkig droogt alles snel weer op en wordt het mooi zomers weer. We varen met hun in korte tochtjes naar het zuiden met als zuidelijkste plaats Vlycho op Levkas. Dan weer een stukje naar het noorden waar we in Preveza een auto huren om nog wat van het land te zien en om Anne en Sidny naar Igoumenitsa te brengen waar ze per veerboot weer naar Corfu gaan voor hun terugvlucht. Weer alleen zakken we verder naar het zuiden af. We hebben eigenlijk geen plan dit seizoen dus we doen het rustig aan. Er ontstaat toch een beetje een plan en dat is zuid van Peloponnesos langs naar de Egeën zeilen en dan zien we wel weer verder. Na een gezellige BBQ met Vic en Christine van de Champagne in Varko Bay en een avondje uit eten met Fred en Ria van de Blue Valentine in Vathy zakken we verder af naar Messolongi. Vandaar gaan we naar Zakynthos en dan naar Katakolon waar we een auto huren om Olympia te bezoeken.
Onze route van mei.
We varen van Preveza naar Sivota aan de vaste wal tegenover Corfu. Overmorgen gaan we Anne en Sidny ophalen van het vliegveld van Corfu.
Vreemd weer. Dat lijkt wel op bewolking!
Je moet stoppen maar het is verboden te stoppen en je mag ook niet linksaf. Rare lui die Grieken!
Dan naar Corfy City.
Het fort van Corfu City.
Rustig zeilend langs de cruise terminal worden we voorbij gescheurd door twee Lagoons zonder zeil en vol gas. Ze moeten snel de boot terugbrengen naar de verhuurder denk ik.
Dan rond 9 uur 's avonds komen Anne en Sidny aan op de luchthaven. Wat we nu nog niet weten is dat het buiten inmiddels onweert en stroomt van de regen. Welkom in het zonovergoten Griekenland!
De volgende morgen is alles gelukkig weer opgedroogd.
Wandeling door Corfu City.
Dan vertrekken we voor een heel rustig tochtje naar Sivota.
De dames hebben zich tot doel gesteld even bruin te worden als wij.
Is nog niet helemaal gelukt met dat bruin worden.
Een eerste snorkel tochtje. Hier weten ze nog niet dat het water nog maar 23 graden is.
Na een korte dip toch maar min of meer op het droge.
En dan 's avonds uitzicht op de ondergaande zon boven Corfu.
Proost!
De zon piept nog even onder de wolken uit.
De volgende dag gaan we naar Lakka op Paxos.
Mooi blauw water door de witte zandbodem.
Helaas zwemmen er wat kleine kwalletjes rond.
Dan maar even niet zwemmen.
Het vuilnis depot is net buiten het dorp. Er staat in het Grieks en Engels dat de vuilnis niet buiten de bakken mag.
Tja!
De volgende morgen gaan we snorkelen.
Een hele luie snorkelaar!
We zien veel kleine visjes en wat zee-egels.
Er zijn er die beweren dat zo'n sup board duf en saai is.
Valt best mee.
Dan gaan we naar Lefkas.
Onderweg wordt er een enorme onweersbui gebakken. We halen de genaker maar even weg.
Het gaat dikke druppen regenen. En dat op onze mooie kuip huiskamer kussens. Gek is dat je na droogvegen met een doekje er zo weer op kan zitten zonder een natte kont te krijgen.
's Avonds voor anker in Levkas City.
De volgende dag door naar Varko Bay.
Rijst, dus met stokjes eten.
Het is inmiddels al weer even geleden dat de onderkant van de boot is schoon gemaakt, dus de duikset om en poetsen!
Toch weer was grasachtig spul.
Nog steeds niet bruin genoeg.
Op de knieën gaat prima, maar staan is toch wel lastig met ca. 40 km/uur.
Dan maar een sterke rug om op te steunen.
Later die dag naar Vlycho.
Hier staat de Spirit of Gaya, de Wharram Cat van James Wharram en Hanneke Boon (met de witte muts) op de kant.
Ze zijn bezig met de voorbewerking voor de nieuwe anti-fouling.
Na een wandeling door Nidri gaan we op weg naar Preveza.
Lui op alleen het fokje.
Gebak?
Ja, deze dame is vandaag 21 geworden!
De dames gaan shoppen.
In de baai ligt Peter (Paikea) inmiddels ook voor anker. Hij is net weer het water in na een anti-fouling en poetsbeurt en ligt prachtig te glimmen. We gaan dadelijk even een biertje bij hem drinken.
Eén na laatste avond in Griekenland. Geniet er nog maar even van.
Uit eten ter ere van Sidny's 21ste verjaardag.
We hebben een auto gehuurd en gaan daarmee een rondje rijden op Levkas. We bezoeken de watervallen.
Vorig najaar was er niet meer dan een klein piezelstraaltje. Dat lijkt nu iets beter.
Het vlieg tenue al weer aan. We gaan per rubberboot naar de kant in Preveza.
Dan per auto naar Igoumenitsa. Daar stappen Anne en Sidny op de veerboot naar Corfu, dan in de bus naar het vliegveld. Dan in het vliegtuig en dan.......... We hebben een erg leuke tijd met ze gehad.
Op de terugweg doen we nog wat site-seeïng. Die Denen dachten zeker dat ze de enige waren met een zeemeermin op een rotsje!
Vlak bij Preveza ontdekken we een gigantisch fort.
De fortificatie is kilometers lang.
De volgende dag rijden we wat rond in de bergen zuid van Preveza in de hoop nog een set watervallen te vinden. We kunnen ze helaas niet bereiken door deze stone-slide.
Even wachten.
Hier is weer voor 39 miljoen Euro subsidie opgestreken.
Kennelijk besteed aan bordjes die aangeven dat je niet in de berm moet rijden.
In plaats van in een krant een rouw advertentie te zetten nieten ze die hier in Preveza op de houten stroompalen. Er zijn er in de loop van de tijd nogal een paar overleden zo te zien.
Beetje raar plaatje, maar de zwarte spriet is een reserve zeillat. Daar hebben we er 5 van en die lagen altijd in de giek. Rammelde nogal bij gijpen en zo en kwam wel eens met de reeflijnen in de knoop,
We hebben in het schot tussen de voorste slaapkamer en het "fietsenhok" een gat gemaakt zodat we via het voorste luik de latten kunnen doorsteken in de ventilatie goot.
Daar kunnen ze ongestoord reserve zeillat zijn.
Aan beide zijden een dop erop en het is weer een waterdicht schot.
De 21ste komen Vic en Christine met hun Moody 42 "Champagne" de baai invaren.
We steken gelijk de BBQ aan.
Proost!
Bijna 33 graden binnen, 27 buiten in de schaduw, best warm.
Dit waren kaarsjes. Nu volledig gesmolten.
We gaan een duikje maken op het eilandje net zuid van Varko Bay.
De ankerlijn van de rubberboot achter een rots dus die zal wel blijven liggen.
Veel gele kelkjes en zwarte visjes.
Ook veel zee-egels.
24 mei gaan we richting Vathi op Ithaka. Bij hoge uitzondering is er behoorlijk wat wind. Let op de sproeibogen van de boegen.
Eindelijk gaan we weer eens multihull waardig vooruit.
De baai van Vathi.
De volgende morgen komen Fred en Ria van de Blue Valentine op de koffie. Zij komen ook uit Oostmahorn en zijn een jaar voor ons vertrokken. 's Avonds gaan we samen uit eten.
De 26ste vertrekken wij richting Messolonghi. Hoewel het in de baai leek te waaien is er buiten totaal geen wind. Na ca. 1,5 uur motoren komt er toch wat wind en kunnen we de rest zeilen.
De ingang wordt wel klein Vietnam genoemd.
De zon gaat boven de bijna verlaten haven onder.
De haven is al jaren in een juridische strijd met de lokale autoriteiten verwikkeld. Gedoe over vergunningen e.d. Hierdoor staan er eigenlijk alleen nog wat achtergelaten boten op de kant en liggen er nog wat vreemde en veelal ook verlaten boten in het water.
Het restaurant is nog wel volop in bedrijf, waardoor gelukkig niet het hele terrein verpaupert.
Tijd voor het jaarlijks onderhoud aan de motoren. Klepspeling controleren, olie verversen en de impellers vervangen.
We blijven een dagje en maken een wandeling door het beeldenpark.
De 28ste gaan we richting zuiden. Er is geheel geen wind, dus eerst een uurtje op de motor en dan komt er een beetje wind zodat we ons doel voor die dag wat zuidelijker kunnen leggen.
Er komt later nog wat meer wind waardoor we uiteindelijk met een knoopje of 10 naar Zakynthos kunnen zeilen. We gaan voor Zakynthos City voor anker.
Een wandeltje op de kant brengt ons langs een haven waar een heleboel wrakken van tripperboten liggen.
We hadden ze bij eerdere bezoeken aan dit eiland ook al wel zien liggen, maar dit jaar lijkt het er op dat er opgeruimd wordt.
In het water liggend snijden ze er telkens weer een stuk af zodat hij hoger komt te liggen en er weer een stuk afgesneden kan worden. Tot er een plakje overblijft dat met een mobiele kraan op de kant kan worden gezet.
Aldus gewandeld vertrekken we naar het zuidoosten. Het wordt Katakolon op de Peloponnesos. Eerst weer een half uurtje motoren en dan komt er een zuchtje.
In Katakolon is een heuse cruise terminal. Vanaf hier kun je een tripje naar Olympia maken. In Olympia werden in 776 vC de eerste Olympische spelen gehouden en gedurende 1176 jaar iedere 4 jaar weer,
Hoe houden ze het overeind?
We leggen onze brommer goed vast in de haven want we gaan een dagtrip maken.
Er loopt van Katakolon een spoorlijn naar Olympia en volgens diverse gidsen moet er ook een trein rijden, maar gezien de hoeveelheid gras die over het spoor groeit gaan we daar maar niet op wachten.
We huren een auto. Eentje die mooi bij mijn T-shirt past.
Na een halfuurtje rijden zijn we er en kunnen kaartjes kopen voor de archeologische site, het archeologisch museum en het museum over het ontstaan van de spelen. Samen 12 Euro pp dus een koopje.
Dit is de site zoals men denkt dat het eruit heeft gezien.
Dit is wat er van over is.
Dit kunnen we niet helemaal snappen. Vreemde ondersteuning van gaas en paaltjes van iets onduidelijks. Overal staan bordjes wat het geweest is, maar hier natuurlijk weer niet.
Na heel veel cultuur te hebben opgesnoven en een lekkere pita gyros te hebben gehad volgen we met de auto de bordjes naar het theater. Voor we er erg in hadden stonden we er met de auto midden in.
Op de terugweg komen we over een brug met deze kunstmatige watervallen. Geen wonder dat het hier overal zo groen is.
Katakolon by night. Morgen verder naar het zuiden.
Het was weer een mooie maand. Ook al is alles inmiddels behoorlijk bekend terrein, we vermaken ons uitstekend. We hebben nog geen winterplaats voor volgende winter bedacht en dat zorgt ervoor dat we eigenlijk niet weten welke kant we op moeten varen. We willen eigenlijk wel naar Cyprus, maar ruim 1500 Euro per maand voor een winter ligplaats vinden we toch teveel. Kreta geeft aan geen plek te hebben en Turkije is wegens de politieke situatie voor ons geen optie. Misschien wordt het wel weer Spanje of zo, maar dan moeten we juist helemaal de andere kant op, Komt tijd komt raad.
Eind juni zullen we de volgende blog plaatsen.
Eind juni zullen we de volgende blog plaatsen.
