November 2016

Kreta 1.

November is onze eerste volle maand in Marina Agios Nikolaos. Tijd voor een paar bootklusjes, socialisen en vooral heel veel wandelen. Jacob en Vickie hebben een paar hele goede wandel route boekjes waarmee we al spoorzoekend de route proberen te vinden. Vele routes gaan over oude Minoan wegen, geitenpaadjes, dirt roads en vaak ook zomaar door de bush. Iedere donderdag is er de “winter live aboards” wandeling waar dan een man of 30 aan mee doen. Deze zijn tot nog toe erg eenvoudig, kort maar wel erg gezellig en handig om onze mede cruisers beter te leren kennen. Het is meestal tussen de 5 en 10 kilometer met onderweg ergens je broodje opeten en terug in de haven bij een van de restaurantjes een wine out of beer out met snacks. Wij huren samen met Jacob en Vicky telkens 8 dagen een auto en dan 6 dagen niet zodat we in ieder geval alle donderdagen over een auto beschikken. De 8 dagen met auto doen we dan alle dagen een wandeling van tussen de 5 en 15 kilometer (afhankelijk van hoogteverschil en moeilijkheidsgraad). De 6 dagen die er op volgen zijn dan voor bootklusjes, verkennen van de directe omgeving en uitrusten. Iedere vrijdag avond is het happy hour en zondag is er de BBQ. Dan is er vaak op woensdag en quiz night. De Engelsen zijn daar gek op, wij niet zo. En elke morgen om 9.30 is er een radio net waarin onder andere de overige social events worden gemeld. Best druk dus.

Vandaag is onze eerste “winter live aboard” wandeling.

Door de grootte van de groep duurt elk opstakel (zoals het over een steen wal klimmen) een eeuwigheid door de filevorming die hierbij ontstaat. Voordeel is dat je dan wel de tijd hebt eens goed om je heen te kijken en van de omgeving te genieten.

Na de wandeling een goede “beer out” om de verbrande calorieën weer aan te vullen.

Iedere week is en markt in het dorp. Zowel voedsel als kleding en zooi.

Kennelijk wordt er niet zoveel geld verdient.

We gaan met z’n vieren de Pefki walk doen. Dit gaat gedeeltelijk door een kloof met een riviertje onderin en dan over de berg langs de kloof weer terug. Volgens het boekje een wandeling van 2,5 uur maar we doen hem in minder dan 2 uur.

Hier en daar een beetje klauteren.

En op tijd bukken. Het rode pijltje is niet ingemixed maar staat als route aanduiding op de rots.

De andere kant.

We vonden de wandeling een beetje kort en zien terug bij de auto een fraai wit kerkje op de top van een berg staan. Dan moeten we daar ook nog maar even heen.

Viel toch we wat tegen die klim, maar het uitzicht mag er zijn.

Als we het kerkje weer achter ons laten zien we een bordje naar een grot. Blijkt dat die grot weer enkele honderden meters hoger ligt en toch ook weer een kilometer of 3 verder.

Maar we vinden hem.

Tja, en dan weer helemaal afdalen naar de auto.

De volgende dag gaan we een stukje E4 lopen bij het Lassithi plateau. De locals gebruiken de met Europese subsidie geplaatste bordjes als schietschijf. 

Een dapper bloemetje.

En dan na nog even een Minoan grot te hebben bezocht (ja, diezelfde die we in oktober met Fria hadden gedaan) is het tijd voor lunch.

Dan terug bij de auto de statistieken verwerken.

Dan is het weer zondag, tijd voor de wekelijkse BBQ.

Maandag 7 november gaan we de Skotini Gorge doen. Dit is een kloof (rivier) die we helemaal tot aan de zeemonding kunnen volgen.

Vlak bij zee lijkt het alsof nog maar zeer kort geleden hier een woeste stroming heeft plaatsgevonden. 

Let op de schaal van de wanden. Zie hoe klein de persoontjes zijn.

We gaan op de terugweg eerst een stuk langs de kust en dan weer omhoog. Onderweg bezoeken we deze deels in de rotsen gebouwde kerk, onderdeel van een monastery.

De volgende dag gaan we een dagje funshoppen in Heraklion. Op de weg terug vinden we een wijnfabriek waar je kunt proeven. Alle soorten worden opgetrokken. We gaan naar huis met ettelijke bag in box 5 liter pakken en een paar flessen om weg te geven.

Diner bij Jacob en Vickie. Eerst nog even kijken naar properties in Spanje waar zij belangstelling voor hebben. Zij willen nog één seizoen cruisen en dan iets kopen in Spanje waar ze een B&B en adventure hotel kunnen beginnen.

Lunch tijdens de cruisers walk door de Kritsa kloof.

En natuurlijk weer de verbrande calorieën aanvullen.

In de wandelgids hebben we een mooi doel voor de volgende dag gevonden. Een olijfboom van meer dan 3250 jaar oud! Ik wist niet dat bomen zo oud konden worden maar als je bedenkt wat die boom dan allemaal heeft langs zien komen. Ik vraag mij trouwens af hoe je kunt weten wanneer hij geplant is. 

We rijden naar Kavousi en vinden al snel dit bordje. We kunnen er rechtstreeks heen lopen, dat is 3 kilometer en een klein stukje omhoog of we kunnen de lange route nemen. Deze route gaat eerst langs een oude Minoan weg en dan een kilometer of wat over een dirt road tot we ruim zevenhonderd meter hoger door een pas kunnen. Dan moeten we een oud aquaduct gaan volgen langs zeer steile rotswanden tot we zijn afgezakt tot een 50 meter boven en 3 kilometer van dit bordje waar we de olijfboom zullen vinden. We hebben het verder niet zo druk dus besluiten we de lange route te nemen.

De duizenden jaren oude minoan weg.

Best diep!

De pas.

En dan weer afzakken langs en over het oude aquaduct.

​Links van ons gaat het vrijwel verticaal enkele honderden meters naar beneden. Hier dus maar even niet struikelen.

Kennelijk hadden ze bij het aanleggen of repareren van het aquaduct nog een paar zakjes cement over.

In de verte is de zee te zien.

Tja…..

Dit is het moeilijke stukje.

Hier is weer een fatsoenlijk pad langs het aquaduct. Wel rechts weer enkele honderden meters diep, maar dat went eigenlijk best snel.

Hier is een steenlawine over het paadje gegaan. Lastig die losse steentjes. De berggeiten onder ons kennen het geluid en maken dat ze wegkomen uit de baan van rollende steentjes.

Na ca. 14 kilometer en een 600 meter omhoog en weer naar beneden komen we dan eindelijk bij de oude olijfboom aan.

Moeilijk voor te stellen dat deze hier al meer dan 3250 jaar staat.

Had je het fantastisch professioneel aangelegde waterleidingnet op Kreta al eens gezien?

De wandeling van de volgende dag leidt ons naar een grot waar tijdens de bezetting door de Turken een grote groep mensen zich heeft verborgen. We moeten de ingang weer een beetje openduwen, maar dan kunnen we toch naar binnen.

​​Uiteindelijk zijn ze door de Turken gedood. Ter ere van de overledenen is in de grot een kerkje gemaakt.

Op de terugweg zien we weer een klein kerkje boven op een rots staan. We besluiten dit kerkje ook nog even te bezoeken.

Gelukt!

We gaan op de terugweg nog even langs Chersonisos. Daar is een Nederlandse winkel dus eindelijk weer eens bitterballen en frikandellen!

Vandaag gaan we de “light house” walk doen. We parkeren natuurlijk weer bij een kerkje dat op het einde van het 12 MW windpark staat. 

Daar helemaal op het einde van de kaap, achter het bergje moet een vuurtorentje te vinden zijn.

Ik kan maar slecht wennen aan al dat natuurlijke “beton” op dit eiland. Lijkt toch nep.

Ik weet niet wat jullie hier rechts van Paula zien, maar volgens mij is het Jaws!

Het vuurtorentje is niet meer helemaal in goede staat, maar de route er naar toe was prachtig.

Eén van de klusjes die we doen is het weer gangbaar maken van de hoogteverstelling van de stuurstoelen. Die zitten al enkele jaren helemaal vast. We schroeven ze van de boot en zien 7 jaar zout en corrosie product in en onder het holle gedeelte.

De binnenkant van de aluminium voet is zo gecorrodeerd dat we besluiten nieuwe voetstukken te bestellen.

Jacob en Vickie willen in 4 dagen een dikke 80 kilometer van de E4 wandelroute doen. Dus tentje mee en wat andere spulletjes en we brengen ze naar de oostkust van het eiland waar de wandeling in de doden vallei begint. Wij zijn niet zo van de tentjes dus nemen de auto weer mee terug.

De rugzakken brigade.

Aan de ingang ziet Jacob het niet meer zitten en besluit zich op te knopen.

Het is een zeer afwissende vallei.

Na een kilometer of vijf lunch en dan lopen wij weer vijf kilometer terug naar de auto. Jacob en Vickie moeten nog een dikke 75 kilometer dus die zien we pas zaterdag of zondag weer. Missen ze wel het happy hour!

Bij een wandeling door Agios Nikolaos kwamen deze geparkeerde pick-up tegen. Ben benieuwd of hij het nog doet.

En dan de vierde dag na de start staan Jacob en Vickie al weer vroeg voor de loopplank. Geen blaren, geen andere problemen alleen verlangen ze vooral naar een douche.

Vandaag ziet het er niet zo goed uit met het weer. Het is wel nog steeds 20+ graden maar hier kon wel eens een buitje uit komen. Woensdag en donderdag gaat het stormen uit het noord-westen volgens het weerbericht. We zijn benieuwd.

Dit was het dan weer voor deze maand. In december krijgen we bezoek. Maaike en Cathrine komen een weekje logeren. En Agios Nikolaos betekent Sinter Klaas, dus daar zijn we ook erg benieuwd naar.