Italië, Frankrijk, Spanje en meer bezoek.
Wij kregen halverwege deze maand vreselijk nieuws: onze super lieve jonge vriendin Anne is overleden. Wij zijn er kapot van! Anne kreeg in april 2008 de diagnose botkanker, ze was toen 10 jaar oud. Sindsdien heeft ze zeer dapper tegen de ziekte gevochten en uit het leven gehaald wat er in zat.
Anne is inmiddels in haar woonplaats begraven. Wij konden er helaas niet bij zijn. Wij wensen haar familie heel veel sterkte toe.
Wat hebben wij beleefd deze maand. Wij zijn van ons meest noordelijke punt verder westwaarts (en een beetje zuidelijk) gegaan naar San Remo, waar we Vic en Christine (Champagne) treffen. We varen een paar dagen samen op en verlaten Italië en gaan naar Frankrijk. Vic en Christine gaan dan weer richting Corsica en wij verder naar het westen. We blijven een paar daagjes hangen bij Antibes vanwaar we ons nichtje Karlijn ophalen van het vliegveld van Nice. We zeilen met Karlijn eerst een stuk naar het westen, naar Saint Tropez en daarna weer in kleine stapjes terug naar het oosten om zoveel mogelijk chique badplaatsen te bezoeken. De laatste dag van haar bezoek nemen we de trein naar Monaco. Nadat Karlijn weer naar Nederland is afgereisd gaan wij weer langzaam naar het westen. We volgen de gehele Franse kust en belanden zo vanzelf in Spanje. Wat ons opvalt is dat de Franse kust tussen Italië en Marseille vooral gekenmerkt wordt door zien en gezien worden. Het ene superjacht is nog groter dan het andere en samen zorgen ze er met hun enorme hekgolven voor dat zeilen in dat gebied wat moeizaam wordt. Vanaf Marseille beland je in een gebied met lage zandkusten en hier zie je geen grote jachten meer. Het zeilen is hier super met een zwakke maar strakke wind en totaal geen golven. Alleen alle kustplaatsen waar we hebben geankerd zijn buitengewoon druk en lawaaiig met heel veel waterscooters, matrassen achter speedboten, kermissen en luidruchtig uitgaansleven.
De route van augustus.
Wind! Wel 15 knopen af en toe en recht van achteren. Dat gebeurt hier niet zo vaak. Gennaker over stuurboord, grootzeil over bakboord en we gaan met een knoopje of 10 plat voor de wind naar het westen.
We zijn dan ook zo maar in San Remo. Hier ontmoeten we Vic en Christine voor de tweede keer dit seizoen. We meren af aan een gratis stadskade.
We gaan de stad verkennen. Het heeft een mooi oud centrum.
Het casino.
Een Russisch Othodoxe kerk.
Na een wat onrustige nacht (we zijn het lawaai van in het weekend aan een stadskade liggen niet gewend) kruisen we met ca. 5 knopen wind op richting westen.
Dit is de eerste keer dat het mij gelukt is een heel land op één foto te zetten: Monaco.
We ankeren in de mooie baai voor Villefranche sur Mer. Best heel veel boten. Wij liggen ongeveer in het midden van de foto in ca. 18 meter diep water met 60 meter ketting. Je hebt dan een enorme draaicirkel en hoopt maar dat iedereen zo'n beetje gelijk draait.
Er staan hier best mooie huizen. Het is nogal een welvarend gebied hier.
Het centrum rond de kade.
Uitzicht over de baai.
Alsof er nog niet genoeg boten in de baai liggen. Dit schip voegt er nog een stuk of wat aan toe.
Op 5 augustus vertrekken Vic en Christine om naar Corsica over te steken.
Wij gaan, na nog een dagje in Villefranche, verder naar Antibes. We ankeren in de westbaai.
's Avonds wordt er voor zeker 10.000 Euro's en vele vliegtuigkilometers CO2 de lucht in geschoten. Er is hier een soort competitie in welke plaats het grootste vuurwerk heeft.
Dit is kennelijk het nieuwe mooi. Wel in overtreffende trap dan. We zien vele kubistische nieuwe mode bootjes, maar deze spant toch echt de kroon. Let ook eens op het neusje!
Dit is een van die moderne kubistische bootjes (wel 52 voet!) die nu kennelijk in zijn. Ik vind het toch echt wel erg lelijk, maar je ziet deze vorm nu in alle soorten en maten terugkomen.
9 augustus. We reizen per bus naar Airport Nice. Daar gaan we ons nichtje Karlijn ophalen.
De volgende dag, nog spierwit van het Nederlandse klimaat gelijk goed ingesmeerd op de surfplank.
Karlijn is surf instructrice geweest, dus die hoeven we niets te leren.
Kijk, ik haal haar al bijna in!
Aan het eind van de middag lopen we naar Antibes en kijken over de grootste jachthaven van de Med. Karlijn weet het niet maar er zit een helicoptertje boven haar hoofd.
Kijk maar eens goed!
De volgende dag zeilen we naar Saint Tropez. Er is weinig wind dus het duurt even en we zetten de code-0 er weer op.
Saint Tropez is een beetje chic dus de outfit is er op aangepast. Let ook op de fantastische vintage handtas van Karlijn.
We bezoeken het fort, waarin het maritiem museum is gevestigd. Mooi en mooi.
Een maquette van Saint Tropez een eeuwtje of wat geleden. Links boven het fort waar we nu in zijn.
En dit is dan die beroemde stad.
Tja....
Na bij een zeer verfijnd restaurant de lunch te hebben gebruikt (kebab met patat) vertrekken we voor een klein stukje weer naar het oosten. Er is wat wind dus het kan een stukje verder worden.
We ankeren in de baai van Agay. Morgen snorkelen.
| Karlijns eerste snorkelles.  | Het gaat gelijk goed.  |
En dan zien we vis, heel veel vis!
   |    |
Na het snorkelen gaan we door naar Cannes. Ook Cannes is een hele mooie en chique badplaats.
Tijd voor een sundowner.
Zuid van Cannes liggen twee eilanden waartussen het helemaal vol ligt. Er is zelfs een pizza boot.
Wij varen ertussen door en zeilen weer naar Villefranche sur Mer.
In het fort in Villefranche zijn 5 kleine musea gratis te bezoeken. Hier het poppetjes museum.
Ik vind het beelden museum beter.
 |  |
Met dank aan Karlijns moeder (Cathrine) gaan we uit eten. De dames nemen mosselen met patat en een wijntje er bij.
Ik bier en pizza. Ja dit is een Calzone, en erg lekker.
Ik ben erg blij met mijn pizza, want wat er allemaal in die mosselen zit......
 |  |
De laatste dag van Karlijns bezoek nemen we de trein naar Monaco. De voetgangers tunnels zijn voorzien van spiegelwanden om het land wat groter te laten lijken.
De hoofdstad (en enige stad van het land) met op de voorgrond de haven.
Het Casino.
Als je heel veel wint in het Casino kun je misschien een kamer betalen in het hotel naast het casino.
De hoofdingang van het Casino.
Het gedeelte waar je zonder formele kleding (en een koffer vol geld) in mag.
Het oceanografisch museum.
Het paleis van de prinselijke familie.
De houten klazen.
Eén van de betere schilderijen in het park.
Na nog en uurtje snorkelen en een snelle maaltijd brengen we Karlijn naar de trein waarmee ze in een kwartiertje naar Nice Airport zal gaan. We hebben het erg gezellig gehad.
We blijven nog een dagje hangen en vertrekken dan weer naar het westen. Zoals gewoonlijk is er erg weinig wind, maar wel enorme golven. Het grootzeil heeft dan te weinig druk en kan geweldig slaan. We gebruiken een rubber demper om de klappen wat op te vangen.
De golven zijn niet door de wind, maar door deze aso's.
We gaan voor anker tussen de eilanden bij Cannes. Daar bij die pizzaboot.
De volgende ochtend (17 augustus) gaan we het zuidelijkste eilandje (Ile Saint-Honorat) verkennen.
Je kunt het helemaal rondlopen en aan de zuidkant in het midden is een enorm klooster. Als we in de kloosterkerk kijken begint er net een dienst van en door de Monniken. Ze kunnen prachtig zingen.
Iets zuid van het klooster staat een fort.
Het is vrij te bezoeken en in redelijke staat.
Vanaf de bovenste verdieping kun je de omvang van het klooster zien. Beetje overdreven voor ca. 12 monniken.
Uitzicht naar het oosten. De monniken verbouwen druiven en leven van de wijnverkoop.
In het fort.
Dan gaan we weer verder naar het westen. Er is een klein beetje wind, maar het grootzeil doen we maar niet meer.
Hierom.
Mooie kleurenwaaier op de ankerplaats van Vergeron in de Baie de Cavalaire.
Onderweg naar Ile de Porquerolles komen we dit vaartuigje tegen (ja kijk maar eens goed). We dachten eerst dat het een vis vlaggetje was, maar er is een stukje surfzeil, een parasolletje, een zwart vlaggetje, een soort geel bootje en af en toe zien we er een peddel uit komen, kennelijk om te sturen. Er wordt niet geroepen of gezwaaid dus zal het wel een "jacht" zijn.
De noord-oost kaap van Ile de Porquerolles.
We gaan de volgende dag het eiland verkennen. We zijn niet alleen.
De (zeer volle) ankerbaai.
De dinghy parkeerplaats op het strand (wij hebben onze dinghy in de haven geparkeerd).
Het is een heel mooi eiland met vele wandel en fietspaden. Jammer voor de fietsers maar het is vaak zo stijl dat er zowel naar boven als naar beneden niet gefietst kan worden.
De zuidkant van het eiland. Volstrekt anders dan de noordkant zijn hier alleen hoge kliffen.
Na de wandeling zeilen we op het fokje de volle 3 mijl naar het schiereiland Hyeres en ankeren op de Rade de la Badine. 's Avonds een mooie rode lucht.
De 21e gaan we verder naar La Ciotat. Er is ca. 10 knopen wind recht van achteren, maar ook een stevige deining recht van voren maar het gaat lekker. Als later de wind naar zo'n 5 knopen zakt klapt het grootzeil weer enorm. Dan maar op de code-0 en fok verder.
In La Ciotat komen we Emerald (die we kennen uit Ragusa en Kreta) tegen. Colin en Nichola komen 's avonds op de borrel.
Als we weer wegvaren bij La Ciotat zien we deze bijzondere rotsen. Heeft wel iets van het kapsel van Trump.
Bij de eilanden vlak voor Marseille zien we deze dappere oceaan roeier. Ben benieuwd waar hij heen gaat. Voorlopig met de wind mee in ieder geval. Dit zijn ook voorlopig de laatste rotsen die we zien. We gaan nu de Golfe du Lion in en dat is allemaal zand.
Hoog aan de wind (we moeten op kruisen) gaan we de Golf in. Wat gelijk opvalt is hoe lekker het hier zeilt. De wind is zwak, maar heel constant, er zijn geen golven, er zijn geen grote motorboten, we maken uren achter elkaar dezelfde hoek en snelheid.
Mooie zandbodem in kraakhelder water in de ankerbaai van Port de S. Croix.
Duinen en een vuurtoren. Nee geen Ameland, die is rood-wit gestreept en niet rood-groen.
Voor anker vlak voor de haven van Saintes Maries de la Mer. Morgen gaan we het stadje bekijken.
26 augustus, we ontdekken in Saintes Maries de la Mer een arena.
We zijn hier toch echt nog niet in Spanje, maar hier zijn wel stierengevechten.
Het stadje ziet er een beetje als in een Western film uit en is verbazend levendig hier in de middle of nowhere. Buiten de stad lijkt het wel Nederland. Vlak en met riet en sloten en zo.
In het midden van het stadje staat een enorme kerk. We zagen gisteravond mensen op het dak.
Na betaling van 3 euro per persoon mogen wij ook op het dak.
Geeft een leuk uitzicht over het stadje.
Midden op de foto kijk je een beetje in de arena. Op de achtergrond de Safari.
De volgende ochtend begint grauw en een beetje nevelig. Er is wel een beetje wind. We beginnen met opkruisen maar al snel breekt de zon door, wordt het halve wind en kunnen we met een lekker gangetje naar Le Grande Motte.
Het ziet er allemaal een beetje futuristisch uit, maar toch gebouwd in de jaren 60 en 70.
En de Outremer werf is hier gevestigd. Outremer is in onze ogen nog zo'n beetje de laatste bruikbare productie catamaran die ook nog goed zeilt, nog niet gezwicht voor de drijvende appartementen vragende charter markt. Smalle rompen, licht gebouwd, steekzwaarden.
De volgende dag gaan we naar Cap d' Agde, weer zo'n 30 mijl verderop. We ankeren buiten en gaan de volgende ochtend met de bijboot de haven in om het plaatsje te bekijken. Het blijkt een mega mega jachthaven te zijn waar werkelijk geen eind aan komt.
Zou je hier nou echt van kunnen leven?
We horen iets verderop een enorm gedender. Eens kijken wat dat is. Blijkt een verzameling van minimaal 1000 motorfietsen en driewielers die zich opstellen voor een optocht.
Met allemaal van die hippe oudere jongeren erop.
En dan is deze oude jongere ineens 55 jaar! Toch maar geen plakplaatjes op de armen en geen motorfiets!
Op mijn verjaardag zeilen we naar Gruissan aan de Etang du Grazel. We ankeren in de Etang en dat is echt super beschut. Het water is bijna zoet (jammer van de muggen dan) en er is naast het oude stadje een nieuw vakantie stadje rond wederom enorme jachthavens gebouwd.
De 29e gaan we langs de kust verder, nu naar het zuiden. We stoppen in Le Racou. Onderweg komen we deze supersnelle kite-surfer tegen. Dat gaat echt super, op de foil vliegt hij volkomen geruisloos zonder maar een rimpeltje in het water te maken met een onvoorstelbare snelheid in ca. 5 tot 10 knopen wind.
's Avonds als het jetski geweld is afgelopen denken we dat het rustig zal worden. Helaas, de kermis begint. Morgen naar Spanje, kijken of het daar beter is.
De 30e gaan we naar Roses, een flinke baai net in Spanje.
Hier kunnen we ook weer gewoon eens op de wal eten. Halve liter bier voor 2,5 in plaats van 8, hamburger met frites voor 4,5 en dan krijg je er ook nog een schaaltje olijven bij.
We krijgen nog een mooi avondrood, al zouden die wolken daar eigenlijk niet horen. Er is een enorme Mistral op komst met windsnelheden tot 50 knopen die een dag of 10 gaat duren. Gelukkig beperkt zich dat tot de Golfe du Lion en zullen we daar langs de Spaanse kust weinig last van hebben. Wij hebben met onze tocht door de Golf geluk gehad.
Dan is de maand weer om. Hoe is Frankrijk bevallen? Op zich goed, we hebben mooie plaatsen bezocht en veel gezien, maar wat erg tegenvalt is de enorme drukte met giga motorboten die het zeilen in lichte wind door hun hekgolven erg moeilijk maken. Daarnaast is het gedoe met waterscooters, bananen achter speedboten, gillende mensen in kermis attracties op den duur behoorlijk irritant. Dit zal niet aan Frankrijk liggen, maar vooral omdat we hier precies in het hoogseizoen door heen hebben gevaren. Omdat je langs een kust vaart kun je moeilijk een rustiger gebied opzoeken, zoals in Kroatië en Griekenland wel lukte. Voor een gemiddelde tas boodschappen ben je in Frankrijk ruim 1,5 keer zoveel kwijt als in Italië en ruim 2 keer zoveel als in Spanje. Die verschillen zijn nog flink sterker in de horeca. We zijn blij ook dit deel van de Middellandse Zee verkend te hebben. Eind september zullen we de volgende blog plaatsen.
