Sicilië 4.
Sorry voor zij die onze blog aan het begin van de maand hadden verwacht, maar de maand was een beetje te snel voorbij. Hij was ook een beetje korter dan we gewend zijn, dan heb je dat zomaar. Verder hebben we het nogal druk druk gehad. Naast het verder verkennen van het eiland hebben we deze maand Henk en Houkje op bezoek gehad en dat was ontzettend gezellig. Daarna zijn we zelf nog op vakantie naar Alicante gegaan en toen we daar van terugkwamen hebben we in Eindhoven met Cathrine carnaval gevierd (nou ja, we zijn noordelingen dus kijken naar de optocht vinden wij al heel veel carnaval). Daarna hebben we eerst nog Fria's verjaardag gevierd in Winsum voor er weer tijd was de blog te maken. Dus vandaar.
Kijk we hebben weer een prachtige auto gekregen! De auto's worden wel weer wat duurder, deze is 27 Euro voor 16 dagen (toch bijna 1,70 Euro per dag). 16.000 op de teller en minder dan een jaar oud. Er moet toch een BTW of belasting trucje zijn om het aantrekkelijk te maken ze voor zo'n prijs te verhuren.
We bezoeken Capo di Milazzo, het puntje van het schiereilandje waar Milazzo op ligt.
Dat bobbeltje aan de rechterkant van het verste land (midden in de foto) is Capo d'Orlando, 45 kilometer weg. Best wel goed zicht vandaag.
Als je wilt kun je hier een gezicht in zien.
Richting zuiden. Let op het wolkje ietsje links van het midden van de foto.
Als je goed kijkt en wat in zoomt zie dat het niet alleen een wolkje is, maar dat het de Etna is waar een wolkje uit komt. Afstand ruim 60 kilometer.
Een oude uitkijktoren.
De terugweg langs de binnenkant van de haak.
Thuis gekomen kunnen we nog met een lekkere temperatuur in de kuip zitten. Niet gek voor 1 februari!
Tegen half zes zakt de zon achter de berg en wordt het heel snel donker (en koud).
7 februari, wandeling redelijk hoog in de bergen (boven 1 km). Beetje koud hier.
We hoorden weer wat geknor in de buurt. Even rondkijken leverde een groep varkentjes op.
In de middle of no-where. Geen rijdbaar pad of weg in de buurt. Hoe komt zo'n auto hier? Het is een volledig uitgebrande Fiat 127, maar wel met alles wat niet branden wil er in.
Woeps!
Geen verf, geen plamuur, gelukkig gewoon een beetje yoghurt.
9 februari, een wandeling iets minder hoog in de bergen. Deze vriendelijke zwerfhond wandelt een eindje met ons mee.
Onderweg vele watervalletjes.
Overal groeien sneeuwklokjes.
Zondag 10 februari. Het weer wordt weer wat warmer en mooier dus komen de Italianen weer uit hun winterschuilplaatsen om op de haven te flaneren. Straks zullen ze neerstrijken in een restaurant en minstens 10 gerechten achter elkaar per persoon bestellen waar ze telkens maar een klein hapje van nemen.
Vandaag de eerste zeil wedstrijd van 2019. Helaas, geen wind, maar ze doen hun best.
We gaan dicht bij de haven een stukje wandelen in de bergen. Let op het bobbeltje met wolkje in het midden van de foto.
Ja, wederom de Etna. Hij is recentelijk weer uitgebarsten waardoor de top niet meer wit, maar juist zwart is.
Op de terugweg zien we een citroenenboompje in het wild staan. We nemen even een paar mooie citroenen mee om ijs te maken en andere toetjes.
Op de 14e halen we Henk en Houkje van het vliegveld in Catania. Zij komen een weekje bij ons logeren.
We hebben deze keer een stoere vier wiel aangedreven Opel Mocca (nooit van gehoord) gekregen van de verhuurfirma, dus gelijk maar de bergen in.
We lopen een rondje van een kilometer of 8 op zo'n 1300 meter hoogte.
Het is een beetje nat, maar we houden droge voeten.
Als we terug komen bij de haven zijn er veel wolken die bovendien heel vreemd kleuren.
Het ziet er spooky uit, maar er komt later op de avond alleen een klein beetje regen uit.
De 17e is het prachtig helder weer en gaan we naar Etna Noord. Het is zondag en we zijn niet de enige.
Er ligt heel veel sneeuw.
Bij gebrek aan ski's gaan we een eindje de berg oplopen.
Het is schitterend weer en alles ziet er prachtig uit.
Op de terugweg zien we de Etna van een afstand. Er komt weer een flinke pluim uit.
De 18e gaan we naar het Tindari Klooster om een rondje te wandelen.
Vanaf het klooster loopt een pad een paar honderd meter naar beneden naar het strand. We hebben deze wandeling in januari ook al eens gedaan.
Op het strand is een tunnel door de rotsen die twee stukken strand met elkaar verbind. Het is afgezet met rode linten in verband met gevaar voor vallende stenen, maar we wagen het er toch maar op.
Overal schieten de bloemen al weer de grond uit. Het is voorjaar!
De volgende dag doen we een uitstapje naar de Catafurca waterval,
Onderweg komen we een kudde koeien tegen.
Deze heeft een neuskapje????
Wandeling "rondje afwisselend en dichtbij" zoals die in de favorietenlijst in mijn telefoonnavigatie heet. Mooi uitzicht over de haven.
En dan een stuk door sinaasappel en olijven boomgaarden.
De amandelbomen beginnen heel mooi in bloei te komen.
Dan is het weer tijd voor Henk en Houkje om weer naar Nederland terug te vliegen. De Etna is nogal actief en er zijn al vele vluchten op Catania uitgevallen en vertraagd. We gaan zelf de situatie op Etna zuid maar eens bekijken.
Er komt een flinke rookpluim uit.
Er ligt heel veel as op de grond.
Deze auto staat hier nog maar een kwartiertje. Dit is er al op neergedwarreld.
Alle sneeuw is zwart van de as.
We gaan een rondje om de krater van 2001 heen lopen.
Intussen wordt de rook alleen maar dikker.
Selfie!
Het is een wonderlijk landschap.
Een wolk sluit ons even in.
We lopen over de krater rand helemaal rond de krater.
Dan is het tijd naar het vliegveld te rijden. We hebben er een hard hoofd in. Onderweg krijgen H&H een bericht van Transavia dat de vlucht niet vanaf Catania zal vertrekken maar vanaf Palermo. Er zijn bussen geregeld om iedereen van Catania naar Palermo te vervoeren.
Terwijl wij met onze splinter nieuwe Fiat 500L (600 kilometer op de teller en 9 euro voor 3 dagen!) al weer in de parkeer garage van de jachthaven zijn zitten H&H net in de bus naar Palermo. Uiteindelijk zijn ze rond een uur of 4 's nachts op Schiphol geland.
Dan is het 24 januari en tijd voor ons om naar het vliegveld te gaan. De aswolk is weer weggewaaid en het lijkt erop dat we geen vertraging zullen hebben.
Toch altijd een beetje moeilijk om heel je hebben en houden achter te laten. Gelukkig wordt er goed op gepast door buren en marineros. We vliegen straks naar Eindhoven waar we één nachtje bij Cathrine logeren. Morgen vliegen we dan door naar Alicante
Wat ons in Spanje gelijk opvalt is hoeveel schoner en netter het is dan Sicilië. Grote brede wegen met fantastisch asfalt. Weinig zwerfvuil. Alles strak en netjes.
Dat geldt ook voor de supermarkten. Ruim, schoon en ordelijk.
En nog iets wat ik super vind: champignons zonder kluit!
We maken 's avonds een wandeling langs de boulevard.
De volgende dag rijden we naar Cartagena. We zouden eigenlijk deze vier dagen durende vakantie bij Jacob en Vickie op de Conquistador doorbrengen maar ze zijn er niet. Zij hebben een paar weken geleden, vrij plotseling hun droomhuis gevonden en gekocht en zijn daar nu aan het klussen. Een heuse villa op La Palma. Daar gaan we na de wintersport naar toe.
We gaan toch maar even kijken of de Conquistador er goed bij ligt. Hij is te koop nu. Dus wie er een prachtige Beneteau 44 zoekt die klaar is voor lange reizen: zoek niet langer!
De amandelboompjes bij het fort van Cartagena bloeien ook al mooi.
Op aanraden van Jacob en Vickie (ze zijn er dan wel niet, maar laten ons zo toch de omgeving zien) gaan we naar een batterij uit de 1e wereld oorlog.
Het zijn enorme kanonnen.
De observatie posten zijn vormgegeven alsof het gewoon een stukje berg is.
Er is een schitterend miniatuur kasteel gebouwd die in Disney World niet zou misstaan.
Via een gangenstelsel in de rotsen kun je tot in die enorme kanonnen komen. Hierdoor werd ook de munitie aangevoerd.
Er zijn drie van deze forten achter elkaar.
De volgende dag weer op zo'n prachtige snelweg naar de volgende bezienswaardigheid.
Hier in de bergen (we zitten hier op een 800 meter hoogte) vind je overal grote water bassins om de droge zomer door te komen.
En al weer van die mooie amandelboompjes. Ook dit soort boomgaarden ziet er hier veel netter georganiseerd uit dan op Sicilië
Even voor ons appartementje in het zonnetje.
Dan bezoeken we het Volvo Ocean Race museum in Alicante. Heel indrukwekkend. Hier een overzicht van de winnende boten van 1973 t/m 2017. Zit toch wel ontwikkeling in!
Daarna gaan we de stad verkennen en herkennen. We waren hier in 2015 ook al met de boot geweest.
Op de terugweg een biertje en een tapa voor 1,5 Euro. Morgen vliegen we weer naar Eindhoven om met Cathrine Carnaval te vieren.
En dan is de maand weer om. De volgende blog zal ook wel weer een paar dagen later worden, want eind maart en begin april zijn we op bezoek bij Jacob en Vickie op La Palma.
