April 2017

Griekenland 3, werf en verder.

April staat voor ons in het teken van onderhoud en (helaas) reparaties. 31 maart is de boot op de kant gezet en op 1 april beginnen we met het werk. De antifouling moet er allemaal af tot we weer op de kale huid zitten en dan kan er na schuren met korrel 120 4 lagen coppercoat op. Hiermee zouden we ruim 10 jaar vooruit moeten kunnen (ik hoop dat dat klopt). Het is een erg vervelende klus, maar we moeten maar even doorbijten. Als de coppercoat er op zit moet het nog een weekje uitharden voor we weer het water in gaan dus huren we een auto en gaan het eiland verkennen. Het is een klein eiland zodat er ook nog tijd overschiet voor een paar dagen Athene. Dan gaan we 18 april weer het water in en varen naar het eiland Salamina. We hebben gehoord dat daar een Lidl vlak aan de baai zit en na 19 dagen op de wal raken de voorraden op en konden we niet eerder weer inslaan omdat op de wal de vriezer en de koelkast niet werken. Helaas komen we er onderweg achter dat de koelkast het niet meer doet (gelukkig de vriezer wel) zodat we een uitdaging hebben dit te repareren. We denken dat de condensor (in een huiddoorvoer) lekt en we gaan mailen en bellen en zo om hiervoor een nieuwe te krijgen. Het is verbazend hoe belachelijk duur en moeilijk te krijgen onderdelen van bootkoelkasten zijn in vergelijking met huiskoelkasten. Gelukkig kunnen we wel in Piraeus uit voorraad een nieuwe condensor kopen. En dan moet hij er nog in…. Natuurlijk lukt ook dat weer en kunnen we eindelijk werkelijk met seizoen 2017 beginnen.

Eerst geprobeerd te schuren maar dat gaat niet. Het schuurpapier loopt onmiddellijk vol. Daarna met afbijt aan de gang. Gaat erg moeizaam. 

We zijn in 2009 begonnen met vier dikke lagen antifouling en hebben er in 2014 nog eens vier lagen weer overheen gezet. Kennelijk zit het meeste er nog op. Langzamerhand (een keer of drie vier een halve vierkante meter insmeren en dan krabben) komen we er door. Kilo’s schilfers belanden op het kleed op de grond. 

Daarna de restjes wegpoetsen met nitro(een soort thinner) en dan schuren. Wat een rotwerk!

​Langzamerhand komen we verder. We moeten nog een dagje wachten op nieuwe afbijt en dan hebben we toch na ruim een week afbijten, krabben, poetsen en schuren de boel zo ver dat we kunnen beginnen met coppercoaten.

Van de zwaarden doen we alleen het stuk dat altijd in het water zit. We hebben eigenlijk alleen op de op het wad kaal geworden onderkant ooit aangroei gezien, dus dat zal wel genoeg zijn.

Dan kan het mengen beginnen. We hebben 16 “units”. 1 unit bestaat uit ca. 1 kg epoxy (harder en hars) en 2 kg koperpoeder. Je kunt het bij de huidige temperatuur (ca. 20 graden) zo’n 40 minuten verwerken dus mengen we pas weer een nieuwe als de eerste op is. 

Eerst de epoxy goed mengen en dan de koper er door.

Dan de vlaflip fase.

En dan heb je een roodbruine pasta die je met een vacht rolletje dun moet aanbrengen. 

We doen de ene dag de bakboord romp en de volgende dag de stuurboord.

De eerste laag lijkt nergens op, maar volgens de instructie video hoort dat zo.

Zodra je achter aan bent gekomen kun je voor al weer beginnen met de tweede laag. De tweede laag wordt al beter. We gebruiken net iets minder dan 2 units per laag dus lijken we ruim voldoende te hebben.

De derde laag is mooi vol en dekkend. 

De vierde laag brengt een mooi dik en vol uiterlijk en hartstikke glad! Wat we over hebben smeren we als vijfde laag op de waterlijn. Een strook van ca. 20 cm hoog, zo’n 12 cm boven water en iets minder onder water.

Pfff. even een lekker biertje in de kuip. 

De volgende dag de stuurboord kant (lukt net zo goed) en dan is het coaten klaar.

Tijd om eens een rondje werf te doen. Er staan hier ook een paar mooie flinke motorjachten.

Als je dichter bij komt zie je dat deze werkelijk helemaal verrot is. Het is een houten boot (geweest) en nu vallen er spontaan enorme gaten in. Het lijkt net of er één of ander beestje onder de verf al het hout heeft weg gegeten. Deze boot kun je alleen nog maar weggooien!

We huren drie dagen een auto om het eiland te verkennen (achteraf had dat ook wel in één dag gekund).

Overal in de bermen zijn prachtige bloemen.

 In Perdika zijn ze zich weer aan het voorbereiden op het toeristen seizoen. Hier verven ze de weg in mooie motieven.

Uitzicht over Perdika met daarachter het eilandje Nisis Moni, dan Nisos Agkistri en dan de vaste wal met Epidhavros aan de linker kant.

Een wandeling langs 36 kerkjes. 

Dit is Peleochora of “old town”, De bevolking van Aigina was in 896 na Christus de voortdurende piraten aanvallen van de Venetianen en Ottomanen zat en trok zich terug op deze berg in het binnenland. Hier bouwden ze een stad en 365!!!! kerken.  Van de stad zelf is niet zoveel meer over, maar er staan nog 36 van de 365 kerken. 

​De schilderingen binnen zijn van tussen de 13e en 18e eeuw.

De grote witte streep in de verte is Athene.

De tempel van de godin Aphaia (betekent: onzichtbaar). Gebouwd van ca. 800 tot 500 voor Christus. Voor nadere informatie verwijzen wij graag naar Wikipedia.

En weer een lekker biertje in de kuip.

We besluiten toch de schroefassen er nog even uit te halen en de buitenlagers te vervangen. Als we de komende 10 jaar niet uit het water komen kun je maar het beste zo fris mogelijk beginnen. Gelukkig staan we precies hoog genoeg om de roeren er onderuit te kunnen laten zakken.

Er zit een boel ketelsteen op de as, maar het laat zich makkelijk wegpoetsen. De assen zien er beide perfect uit.

De oude lagers hadden we met de achterkant gelijk met de schroefaskoker gemonteerd. Niet handig, want dan krijg je er geen grip op om ze te verwijderen.

Na wat inzagen en tikken, kloppen, vloeken en trekken krijgen we de oude lagers er uit.  De nieuwen laten we een centimetertje uitsteken zodat we er de volgende keer een tang op kunnen zetten.

De coppercoat geschuurd om koper aan de oppervlakte te krijgen. Schroefaslagers vervangen en zwaarden er weer in. Klaar om na nog een paar dagen uitharden (en omdat ze met Pasen hier niet werken) weer het water in te gaan.

Om de tijd wat stuk te slaan boeken we twee dagen een hotelletje in Athene. We gaan er heen met een draagvleugel snelboot.

En dat gaat snel! Zie rechts onder in de telefoon.

Het parlementsgebouw. We vragen ons af wat de menigte daar doet.

Ze kijken naar deze stoere belangrijke wachters. Met zulke mooie pompoentjes op de schoenen en zonder broek zullen ze vast fantastisch kunnen wachtlopen.

Volgende halte het (nationaal) park achter het parlementsgebouw.

Daarna door naar de tempel van de Olympische Zeus (of wat daar van over is). Gebouwd van 515 vC tot 174 vC. 

Op de terugweg naar het hotel komen we langs een vleesmarkt (de vismarkt hebben we wegens de stank vermeden). Dit is toch een iets andere presentatie van de waar dan we in NL gewend zijn.

De volgende dag doen we een Wikiloc wandeling van ca. 13 kilometer langs alle bezienswaardigheden. Hieronder het universiteitsgebouw. Ziet er prachtig en oud uit, maar is  maar van rond 1850.

Heeft wel erg mooie beeldjes en zo in de daklijsten.

En dan hebben we natuurlijk de beroemde Akropolis.

Met uitzicht over de rest van Athene.

Moegewandeld gaan we eten bij restaurant Paula.

Goed spul!

De volgende morgen (tweede paasdag) na een korte wandeling langs nog een paar bezienswaardigheden gaan we weer terug naar Aigina. Dit maal met de langzame grote ferry. Gaat toch nog altijd 30km/h.

 ’s Middags weer aan boord hebben we even een buitje. Ineens 40 knopen wind en het koelt enorm af. Na een paar ferme donderslagen klaart het snel weer op.

De volgende morgen is het mooi en windstil weer en gaan we het water in.

Hè, hè, dit is toch wel stukken beter dan op de wal staan.

We gaan naar het eiland Salamina tussen Aigina en Athene in. 

Hier is een Lidl waar we voor de deur kunnen parkeren.

20 kilo vlees, 5 broden, diepvriesgroentes, verse groentes enz…. Helaas is onze koelkast stuk gegaan (lek in onderwater condensor denken we) zodat we ons biertje eerst een tijdje in de vriezer moeten leggen. 

Morgen maar eens kijken of we een nieuwe condensor kunnen krijgen.

Gelukkig doet de vriezer het wel prima. Dus de biertjes even een uurtje bij minus 22 en dan zijn ze heel goed te drinken.

Na wat mailtjes naar leveranciers te hebben gestuurd hebben we wat tijd voor recreatie. De Kayacat wordt in de stand “smal” opgepompt zodat hij als kayak te gebruiken is.

Doet best.

Eind vorig seizoen kwamen we erachter dat het doek waarmee de shapetape bij het voorlijk van de fok zit ingenaaid gaar is. Kennelijk hebben ze hier geen Contender doek voor gebruikt. We hebben al nieuw doek om erover heen te naaien, het moet alleen nog even.

Strookjes van 16 cm knippen.

Hiervan een heel lang strookje maken.

En dan op de fok naaien. Hier nog op de top, maar naarmate we naar onderen komen wordt de chaos aan zeil in de kuip steeds groter.

Na het zeil nog even de vlag repareren op het kleine machientje.

De volgende dag gaan we met het veerbootje naar Piraeus. We hebben een leverancier van Isotherm gelokaliseerd en gaan een nieuwe condensor ophalen. 600 Euro kost dat ding. Volgens mij koop je daar 2 complete huiskoelkasten voor. Toch is dit nog minder dan hetzelfde onderdeel in NL kost. Als we dat niet van te voren gecheckt hadden zouden we hebben gedacht dat ze ons een poot probeerden uit te draaien.

Tja, en daar gaat ie weer! Om dat stomme ding te kunnen vervangen moeten we weer het water uit. Omdat we maar even op de wal hoeven krijgen we 25% korting maar toch altijd nog 650 Euro.

We testen de oude condensor met perslucht in een bakje water en gelukkig blijkt hij inderdaad helemaal lek. Oorzaak duidelijk, dus niet voor niets vervangen, uit en in het water enz….

De nieuwe zit er snel in. Morgen weer het water in.

Dan de installatie nog weer opnieuw laten vullen met r134a. Weer 50 Euro’s, maar dan kunnen we eindelijk echt aan seizoen 2017 beginnen.

Als de koelkast het weer doet gaan we naar ​Palaia Fokaia. Dit baaitje zijn we in 2006 met de trimaran ook geweest. 

4,65 miljoen Europese subsidie is hier besteed.

Het enige wat hier is is een pier van ongeveer 100 meter. Moet dat echt 4,65 miljoen kosten?????????

In de bermen zijn weer de mooiste bloemen.

Boerderij!

Mooi baaitje om weer even met het mini bootje te zeilen.

Dan langs Kaap Sounion met daarboven een tempel (of wat er van over is) voor de zeegod Poseidon. Hiervan staan nog 16 pilaren overeind. Het gebouw is van 440 voor Christus.

Dan door naar het eiland Kea waar we voor het dorpje Korrisia voor anker gaan.

In het dorp is een soort industrieel museum langs de kant van een weg. Deze persen zijn in 1865 in Duitsland vervaardigd en in 1925 naar Kea verkocht. Ze werden gebruikt om helmen en veldflessen voor het Griekse leger te vervaardigen.

Dan is er voor je het weet al weer een maand voorbij. Het weer wordt hier al behoorlijk zomers. Temperaturen van 25+ zijn overdag al weer normaal, alleen ’s avonds is het nog steeds behoorlijk fris. We zullen in mei verder naar het noorden gaan. Fria komt een paar weekjes meezeilen richting het noordelijkste stukje Egeïsche zee dus we hopen op veel zuiden wind. Eind mei zullen we de volgende blog plaatsen.

1 reactie op “April 2017

  1. Wouter en Paula jullie hebben echt keihard gewerkt, nu weer tijd om te relaxen en vooral genieten. Misschien tot snel xxx