Januari 2020

Almerimar 4.

Deze maand begint tegelijk met het nieuwe jaar. Ja, dat heb je zo eens in het jaar en dan moet je weer wennen aan dat nieuwe getalletje. Wij vieren de introductie van dat nieuwe getalletje met een kroegentocht op verschillende boten waar we kennis maken met de voor dat land gebruikelijke oud- en nieuwsnack. Daarna zijn we een paar dagen op halve kracht wegens een virusje dat hier door de haven trekt. De 5e doen we weer mee met de wandelgroep en begint het aantal zakdoeken  dat we per dag nodig hebben weer wat af te nemen. We wandelen en doen wat klusjes. Janny komt ons bezoeken en de 25e trekken we mooie geruite rokjes aan (ja, ook ik!) voor een avondje noordbritse cultuur. Dan hebben we een steigerfeestje en maken een aantal mooie expedities in de omgeving.

2020 begint met een feestje. Geen vuurwerk of zo, dat doen ze hier niet. Er wordt ook niets vernield en er worden geen hulpverleners belaagd of zo. We beginnen het feestje op oudejaarsavond op onze boot. Daar serveren we onze oud en nieuw snack en drankje: bier en oliebollen (fanta voor de kinderen). We zijn ruim met z’n twintigen en de kuip en salon zijn aardig vol.

Om 19.00 uur vertrekken we naar de Finse Relax. In (dit stukje) Finland serveren ze een soort hartige taart en een erg sterk mixdrankje wat dan weer met een biertje weggespoeld kan worden.

Dan om 20.00 gaat het verder naar de Argentijnse Antares. Daar krijgen we een soort appelflappen met bier. 

Rond een uur of 9 gaan we de Zweedse (van oorsprong Deense) kotter van Nicolas bekijken.

Daarna een bier en bacon rolls in gravy op de Engelse Haddock (zie ook youtube films Mothership adrift).

En dan verzamelen we op pontoon 1 voor meer snacks, drinks, music en dance!

Jaja, later in de nacht wordt alles wat waziger!

5 januari hebben we weer een Sunday Walk. We gaan ver de Sierra Gador in en in de buurt van Alhama de Almeria lopen we en kilometer of 12. Op deze berg zien we overal een soort lawine hekken van boorstammen. Geen idee waarvoor dat dient want het dooit hier nogal vaak.

Tijdens de lunch hebben we een prachtig uitzicht.

9 januari gaan we met Henk en Houkje naar het flamingo natuurgebied oost van Almerimar.

We hebben natuurlijk weer vergeten een kijker mee te nemen, maar die witte stipjes op het water zijn echt flamingo’s.

Op vrijdag met Nederlands/Vlaamse eet club menu del dia. Het is best druk.

Tja, en dan de afwas….

Weer eens tijd voor een klusje. We hebben ook voor de ramen uv/antibreuk folie gekocht. We gaan dat langzamerhand raam voor raam eens aanbrengen.

We willen het netjes hebben, dus halen we de ramen eruit.

Dan gaat er met veel zeepwater een ruim bemeten stuk folie op.

Dan ook op de bovenkant van de folie een beetje zeepwater.

En dan met een trekkertje erover heen om het zeepwater ertussenuit te wissen.

Als dat klaar is het overtollige eraf snijden.

Dan een beetje vet aan de schroefjes en rubbers, monteren, en je ziet er niets meer van.

De Sunday Walk van 12 januari gaat naar Las Negras.

Prachtig geërodeerd zandsteen.

Las Negras. Dit zal de laatste Sunday Walk zijn, want we konden wederom wegens extreme drukte niet terecht op de terrassen van de tapas barretjes. We besluiten in het vervolg op vrijdag te gaan. Dan is er zeker ruimte. 

En dan moet er wat van de stof gemaakt worden die we enkele weken geleden op de markt gekocht hebben. 

Ik vind het schotse ruitje echt niet mooi, een rokje staat mij al helemaal niet, maar we hebben ons ingeschreven voor het Burns Supper. En daar kun je niet zonder rokje aankomen. Kijk maar eens op Bruns Supper op Wikipedia.

De zestiende moeten we weer de auto omruilen in Malaga en nemen we wat extra tijd om Malaga eens te bekijken.

Ze hebben er een echte stieren arena. (Plaza de toros de La Malagueta)

En mooie uitzichtpunten.

Boven bij de ingang van het kasteel staan een paar bomen waarin het wemelt van de eekhoorns.

Het open lucht theater naast het kasteel.

Zomaar een plein in de stad.

Een winkelstraat.

De toren van Iglesia De San Juan Bautista.

Catedral de la Encarnacion de Malaga. (is gigantisch: 100 meter lang en 70 meter breed!)

De eerste Friday Walk. 

Bruggetje over een riviertje.

Een zeer steile klim, die hier en daar zelfs met handen en voeten moet.

Lunch en dan weer verder om weer terug bij de auto’s uit te komen. Zinloos gedoe dat wandelen.

De 19e wandelen we met Henk en Houkje naar het fort zo’n 7 kilometer verderop. Er zijn drie standaard ontwerpen die je overal langs de kust kunt vinden. Wij zijn in de meest uitgebreide. Dan heb je het twee kanonnen fort en dan een simpele aleenstaande toren.

• 

• 

• 

• 

De twintigste gaan we een etentje voorbereiden. Henk & Houkje en Mats & Eva komen eten. 

Als voorgerechtje bladerdeeg met ham, kaas en asperge. Als hoofdgerecht kaasfondue en ijs na.

En als laatste een chipito. Proost!

En dan komt onze nieuwe wasmachine aan. De oude is niet echt stuk of zo, maar wordt wel wat minder en zolang we een adres hebben op onze winterplek kunnen we makkelijk dingen laten bezorgen. We moet wel gelijk sleutelen om de transport bouten te verwijderen.

Oude eruit, nieuwe erin. De oude gaat naar 10 boten verderop. Daar hebben ze drie kinderen dus is een wasmachine meer dan welkom.

• 

• 

• 

• 

Zo, met het deurtje dicht zie je er niets van!

De 24e komt Janny aan op Malaga. Wij zijn een uur te laat wegens een file van 17 kilometer. Blijkt niet erg te zijn, want de file wordt veroorzaakt door een onweersbui met heel veel hagel. Janny’s vliegtuig wijkt uit naar Sevilla en komt na bijtanken pas twee uur later op Malaga aan.

En dan de avond waar die mooie rokjes voor waren gemaakt, Burns Night. 

Uiteindelijk zijn er maar weinig mannen met rokjes. Drie om precies te zijn waarvan Henk en ik er al twee zijn.

Wel is alles met schotse ruitjes gedecoreerd.

Dan wordt ceremonieel de haggis binnen gedragen.

Na een korte toespraak in dichtvorm bedacht door Robert Burns over de haggis gaat het mes erin.

Dit is het dan. Een soort gehakt van alles wat je normaal zou weggooien van een beest, twee bolletjes aardappel puree en twee bolletjes groente prakje (koolraap). Alles flink gekruid en toch best wel lekker.

Dan een korte dans die de waarheid omtrent het dragen van ondergoed onder de kilt laat zien.

Daarna dans, whisky en nog wat dans.  

Zondag 26 januari hebben we een steigerfeestje. Ieder neemt wat te eten en te drinken mee en je hebt een heerlijk gevarieerde maaltijd met z’n allen.

De 27e rijden we Cabo de Gata (de kaap van de katten). Het is redelijk warm de laatste tijd en het heeft afgelopen zaterdag geregend dus schieten overal de voorjaarsbloemen uit de grond.

Midden op deze zandstrook tussen zee en zoutmeren een dropje en deze bijzondere kerk.

Onderweg komen we enorme Aloë plantages tegen.

De 28e rijden we een stuk de bergen in naar een bijzonder uitkijkpunt, waar je de Sierra Nevada, Sierra de Gador, Sierra los Filabres en Sierra Alhamilla in elkaar ziet overgaan.

Onderweg prachtige amandelboompjes.

Het uitkijkpunt.

De 30e gaan we op pad samen met Henk & Houkje. Zij hebben Peter en Jannie te gast. We gaan een hele bijzondere bergroute rijden, ca. 50 kilometer dirt road, tot ca. 1750 meter hoog. Zeer avontuurlijk en er mooi.

Na korte tijd is de verandering aan de auto al waarneembaar.

Lunch op ca. 1100 meter hoogte. Het is windstil en ruim 20 graden.

Uitzicht over de voornaamste bron van inkomsten van dit gebied: de kassen.

Ooit zoiets gezien? Een rijtje rupsen die in volkomen polonaise de weg oversteken.

Rond de 1700 meter zitten we op de schaduwzijde van de berg behoorlijk in de sneeuw. We zijn blij met twee auto’s te zijn, al hoeven we elkaar niet te helpen.

De noordzijde van het gebergte.

Vrolijk bloeiende amandelboompjes met uitzicht op de Sierra Nevada.

We hebben het gehaald zonder vast te komen. Eindelijk weer asfalt!

De 31e hebben we weer een walk. Janny blijft op de boot want deze wandelingen zijn niet echt rolstoelvriendelijk.

Het begint met een stuk door een min of meer droge rivier. En dan de bergen in langs de kust naar een vallei die alleen over het pad of per boot bereikbaar is. Hier is een hippie kolonie gevestigd.

De noordzijde van Cabo de Gata.

De hippie vallei.

Lunch met uitzicht op het strand van de hippies. We hebben de hippies maar niet op de foto gezet want het enige wat ze aan hadden was hun rasta haar.

En dan weer op weg terug richting de tapas. Onderweg weer veel mooie bloemetjes.

Las Negras. Daar staan de auto’s en daar gaan we nog even een tappaatje eten voor we weer terugrijden naar Almerimar.

En dan is de eerste maand van het jaar al weer voorbij en zal rond middernacht Groot Brittannië de EU verlaten. Voor ons heeft dat niet zoveel consequenties denken we, maar voor onze Britse mede-zeilers wel. Zij zullen zich dan moeten inklaren, uitklaren, de boot zal regelmatig de EU uit moeten enz. We zijn benieuwd hoe zich dat zal ontwikkelen en wat voor onbedoelde effecten er zullen optreden. Wij gaan zo naar Mario’s voor het Happy Hour!
​Eind volgende maand zullen we de volgende blog plaatsen.