Juli 2017

Griekenland 6.

Juli, volop vakantietijd en dus wordt het overal drukker. De stranden zitten/liggen vol en ook de ankerbaaien worden voller. Op Samos liggen we 10 dagen. Enerzijds omdat het gezellig is met de Bold Black Bear en de Beeke en bovendien Paula weer een jaartje ouder wordt, anderzijds omdat er een zeer stevige Meltemi staat. Goede gelegenheid om weer eens een autootje te huren om het eiland te verkennen. Als de Meltemi weer een beetje uitgeraasd is bezoeken we de eilanden Patmos, Lipsi en Leros. Het blijft aldoor nogal doorwaaien dus besluiten we niet verder naar het zuiden te gaan omdat in die hoek de wind meestal uit het noordwesten blaast en je daar dan uiteindelijk weer tegenin moet zien te komen. Vanaf Leros gaan we met een voorspelling van 20 knopen wind richting Naxos. Onderweg blijkt er geen 20 knopen te staan maar meer dan 30. Op Paros zitten we de volgende Meltemi uit en gaan dan via Seriphos en Siros naar Tinos. Hier komen we de Beeke weer tegen en trekken een aantal dagen samen op. Omdat we flauw zijn van de voortdurende harde wind besluiten we na Andros richting het kanaal van Korinte te gaan om zo naar de Ionian te gaan. Daar heb je geen Meltemi. 

De route van de Safari van juli.

Op Samos gaan we naar de baai van Pythagorion. Rob ligt daar ook met de Bold Black Bear (Agios Nikolaos). Riet is even naar Nederland en komt over een paar dagen weer aan boord.

Na een tijdje komt deze Nederlandse Scheldeschouw binnen. Op het wad in Nederland zal je ze nog wel eens zien, maar hier in Griekenland is het toch wel het laatste wat je verwacht.

Er komt een hittegolfje langs. 39 graden in de schaduw in de kuip en 43 binnen. Best warm. Wel tegelijk ook zo’n 30 knopen wind (windkracht 7).

Op het eiland is waarschijnlijk een brand uitgebroken, want het ruikt een beetje naar rook en het ziet er niet goed uit. Kennelijk was het snel weer onder controle want een paar uur later was het weer helder en de rooklucht verdwenen.

Aan de overkant is de Turkse kust. Op iedere kaap staat een gigantische vlag. Afgeschaald moet de paal ca. 40 meter hoog zijn en de vlag dus al snel 5 x 10 meter of zoiets.

Paula is morgen jarig. De bakkers verkopen hier gek genoeg geen gebak maar we hebben nog een pak Koopmans appeltaartmix. Tenminste houdbaar tot: vandaag! Komt dat even goed uit.

Na een uurtje in de oven.

We zijn even verjaarskadootjes gaan halen in het dorp. Bikini (1 Euro). Ook nog een paar jurkjes (beetje duurder).

Met die 30 knopen wind worden diverse bomen omgeblazen.

Rob en Riet komen op verjaarvisite.

Flatgebouw met balkonnetjes op het noorden.

Pythagorion Marina en Turkije op de achtergrond. Kortste afstand minder dan  2km. Het is maar goed dat de meeste “vluchtelingen” niet kunnen zwemmen.

Pythagorion by evening (21.10 lokale tijd = 20.10 NL tijd)

​Weer tijd voor een beetje spiertraining. 

De 9e komt Beeke van Jan en Bea (Agios Nikolaos) de baai binnenvaren.

’s Avonds BBQ met Beeke en Bold Black Bear.

We huren samen met Jan en Bea een autootje om Samos te verkennen.

Uitzicht in westelijke richting aan de zuidkant van Samos.

 Kerkje op de noordkant.

In de noordwestkant van het eiland moeten watervallen zijn. Die gaan we opzoeken.

Voor de moeilijke klim is er een (bijzonder veilige) trap aangelegd.

Het gaat nu verder door de rivierkloof. Iedereen die ooit de Kritsa kloof op Kreta heeft gelopen kan zich dit voorstellen. Maar dan met water erin. Een tas met kleren hebben we aan het begin laten staan, maar de portemonnee, telefoons en paspoorten en zo moeten we zien droog te houden.

De diepte varieert van kniediep tot halsdiep. Tenminste als je de juiste stenen kan vinden om op te staan.

Er zijn honderden van deze libellen.

Stukje klimmen over een watervalletje omhoog.

Stukje klimmen langs een touw omhoog.

De laatste en grootste waterval. Stelt allemaal niet zoveel voor, maar is toch een hele mooie tocht.

En een heerlijk koele douche als beloning.

Op de terugweg kunnen we ook het laatste stuk doen. Dit kan alleen naar beneden omdat je hier niet tegen op kan klimmen. Op de heenweg gingen we hier met die mooie trap omheen. Nu dus de uitdaging om ook de tassen met kleren droog te houden.

Na de watervallen maken we het rondje langs de noordkant van het eiland af naar Samos city.

Dienst Justitiële inrichtingen op vakantie????

Zonsondergang bij Samos city. Nu nog even naar de Lidl.

11 juli zwaaien we Rob en Riet uit. Zij gaan naar het noorden.

Een uurtje later vertrekken wij richting zuiden en worden uitgezwaaid door Jan en Bea.

Wij gaan naar Skala op Patmos. Boven op de berg is de oude stad met een groot klooster er boven uit. Die gaan we morgen bekijken.

Eerst nog even slapen.

Het stadje beneden is best mooi.

 Dan volgt een stevige klim over de oude weg naar de oude stad. Het is niet heel erg hoog (ca. 250 meter), maar met een dikke 35 graden toch best warm om omhoog te lopen.

Weer wat hoger hebben we uitzicht op de Safari in de ankerbaai.

Op een winderig punt drie molentjes.

De wieken zijn een soort rolzeilen, waarmee het oppervlak perfect aan de omstandigheden kan worden aangepast.

En dan zijn we boven, bij het klooster. De bouw is begonnen in de 11e eeuw.

​Buiten een kasteel.

Binnen een suikerpaleisje.

Bedenkelijke vloerconstructies. Zit toch al vele honderden jaren.

Het stadje rondom het klooster bestaat uit allemaal wit geverfde smalle steegjes. Veel schaduw en de wind raast erdoorheen. Ondanks de 35+ graden is het er niet echt warm.

Na het klooster zeilen we op het fokje naar Lipsi. De Meltemi is een beetje begonnen en op de ankerplaats slaat de wind met vlagen van 35+ knopen om ons heen. Dan weer niets en dan ineens een enorme vlaag waarbij het water van de golfkammetjes waait. 

Het stadje Lipsi is ruim opgezet en helemaal vol met kerkjes. Alleen op dit fotootje kun je er al 6 vinden.

De 13e gaan we, wederom op het fokje, naar Leros. Leros heeft een hele beschutte ruime baai diep het eiland in waardoor er vanzelfsprekend een fantatische ankerbaai is. Er zijn totaal geen vlagen of valwinden.

Wat opvalt is dat de bouwstijl ingrijpend anders is dan noord van Samos. Hier hebben alle gebouwen ronde hoeken.

Rond de ankerketting zitten aldoor enorme vissen. Tijd om de speargun eens te proberen. Na een stuk of 8 schiet pogingen (allemaal mis) geef ik het op.

Er land een vlindertje in de Safari. Net een oude zeekaart.

15 juli gaan we naar naar het westen. We verlaten de Dodekanesos en gaan naar de Cycladen. Het wordt een zeer onstuimig tochtje met 30+ knopen wind.

Het enige voordeel van dit weer is dat de 60 mijl van Leros naar Nisos Koufonisi in een paar uurtjes weggetikt zijn.

Ankerbaaitje aan de zuidkant van Koufonisi.

16 Juli door naar Aliki op de zuidkant Paros. Hier zullen we een paar dagen blijven om een weer probleempje af te wachten. De Hellenic Coast Guard waarschuwd voor een “suprising severe weathercondition”. Het heeft zelfs de naam “Medusa” gekregen. Voor ons reden om maar even een veilig baaitje op te zoeken. 

Wij zitten in oranje ongeveer bij het één na onderste bliksum tekentje midden in de kaart. Dangerous, maar niet very dangerous. We gaan het zien.

Het is nog rustig dus maken we een wandeling op het eiland. Onderweg zien we het weer ernstig verslechteren. Er ontstaat een wolkje en dat is niet best hier!!!!

Met Europese subsidie kun je hier jerrycans met drinkwater vullen. Deze kasten hebben we al op verschillende eilanden gezien.

De bouwstijl hier is weer anders. Nu witte huizen met blauwe deuren en luiken en een schuin randje naar het dak.

En dat bouwen ze zo.

Oh ja, had ik al gezegd: niet door het hoge dorre gras lopen?

We hebben een goed baaitje gekozen. De wind loopt nu wel tegen de 40 knopen (windkracht 8 bijna 9) maar het anker houdt prima en er zijn geen golven.

Er komt een Hanse 67 de baai in. Gooit zijn anker pal naast ons en geeft dan bijna 100 meter ketting. Hij blijft wel liggen, maar is vreselijk aan het opkruisen. 90 graden naar links en dan weer 90 graden naar rechts. Met honderd meter ketting maakt hij serieus mijlen. 

De volgende dag is het weer wat rustiger en gaan wij naar Parikia aan de noordwest kant van het eiland. Op het ondiepe deel tussen Paros en Antiparos stikt het van de kite surfers.

Parikia is een heel mooi plaatsje op Paros. Vissers zijn bezig de netten te repareren.

In de binnenstad allemaal smalle steegjes, witte huizen en blauwe deuren en zo.

We bezoeken een kerk met klooster. We nemen de vrouwen afdeling (is boven in de kerk) en hebben zo mooi overzicht.

Dit is achter de drie deurtjes op het eind van de kerk.

In de ankerbaai is het voor de mono’s elk uur even zwabberen. De veerboten komen met veel vaart de baai in en er loopt dan een hele lome lange golf naar binnen. Wij voelen er helemaal niets van, maar op monohulls heeft dat een heel ander effect.

Weer eens spelen met de Kayacat.

Paros by evening.

We vertrekken eigenlijk een dag te vroeg naar Sifnos. De wind wordt onderweg toch weer een knoop of 30 dus weer diepgereefd aan de wind. We gingen toch even te hard door een golf heen. Die wipte zo over de voorbeam in het zonnepaneel in het net. doorgebogen en de glasplaat in duizend stukjes.

De ankerbaai aan de zuidkant van Sifnos. Ruim, super houdkracht in zand. 

Dan is het 24 juli eindelijk weer afgelopen met de Meltemei. We kruisen op naar Livadhi (Serifos) onder vol tuig!

Livadhi Chora (oude stad) hoog in de bergen. Gaan we morgen even heen klimmen.

Grieks “veilig” werken.

De Chora.

De ankerbaai op de achtergrond.

De top. ca. 300 meter omhoog bij 38 graden.

Er komen een paar ezeltjes door de Chora.

Ze worden vol geladen met matrassen, stoelen en zo en gaan weer naar beneden. Het enige vervoer hier boven in de oude stad.

En dan weer de afdaling.

De wind is inmiddels zo afgezwakt dat we naar Syros zelfs de Gennaker weer kunnen gebruiken.

Zie je die golf. We liggen hier voor anker en er is net een superjacht op volle snelheid langs gekomen. Bedankt!

26 juli gaan we naar Tinos. Het is bijna windstil. Je kunt je zo niet voorstellen dat we hier in 2006 met de trimaran 5 dagen met windkracht 10 verwaait hebben gelegen.

Een paar uurtjes later loopt de Beeke de baai in. We trekken een paar dagen samen op. Ontzettend gezellig!

In Tinos vind je langs de weg een rode loper. Permanent vastgezet met strippen en bouten in het wegdek. Ook de pionnen zitten met bouten aan de weg. Behoorlijk permanent dus.

Met dit beeld wordt de bedoeling uitgelegd.

En ja, het gebeurt echt.

Dit is dan het uiteindelijke doel van de kruiptocht.

We gaan langs de westkant van Tinos naar Andros. Gort droog en kaal. Al die randjes zijn muurtjes. 

De baai van Batsi op Andros. Heel mooi zand en blauw water. We blijven een dag liggen en doen een duikje op de rots drop off net buiten de baai. 

​De 30e nemen we afscheid van Beeke. Zij gaan naar Karistos en wij langs Cap Sounion naar Palaia Fokaia net onder Athene. Hier waren we ruim 3 maanden geleden ook toen na de werfbeurt ons vaar seizoen begon.

Conclusie van deze maand: Het was een erg gezellige maand met ontmoetingen met vrienden. De Griekse eilanden in de Egeïsche zee zijn heel mooi en divers. Ook het weer is prachtig. Warm, altijd zon en bijna altijd een volledig blauwe lucht. Helaas begint de Meltemi ons toch behoorlijk te plagen. Als je niet dol bent op zeilen in windkracht 7 tot 9 (en dat zijn we niet) blijven er per maand niet zo heel veel zeildagen over en moet je goed beschutte ankerbaaien vinden. Maar ook in een goede baai blijft het erg onrustig met bijzonder harde vlagen zo nu en dan. Wij besluiten deze kant van Griekenland voor gezien te houden en zullen begin augustus via het kanaal van Korinte naar de Ionian gaan. Eind augustus zullen we de volgende blog plaatsen.

2 reacties op “Juli 2017

  1. Mooi verhaal weer, met prachtige foto’s!!! Ook wij vonden het bijzonder gezellig met jullie en wie weet waar en wanneer weer??? Geniet lekker weer saampjes xxx

  2. Inderdaad een leuk een uitgebreid beeld verhaal. Ook hier in de VS in de Chesapeake bay halen we die temperaturen. Maar verder natuurlijk niet te vergelijken. O.a. weinig wind en troebel water. Maar wel wel veel interessante activiteiten en weinig toeristen op het ogenblik.
    Nog gefeliciteerd Paula!
    Groetjes
    Maarten en Willie