Februari 2017

Kreta 4.

De tweede maand van 2017 is omgevlogen. Druk met bezoek, klusjes, trouwerijen, wandelen en een reuzen stamppot. Het weer was wisselend. Zeer mooie dagen, maar ook regen (dus sneeuw in de bergen) en harde wind. De temperaturen waren gedurende de periode dat we bezoek hadden matig, maar de laatsten hadden hun hielen nog niet gelicht of het werd zomer. Op 18 februari kwam de temperatuur in de schaduw voor het eerst dit jaar weer boven de 20 graden. Het wordt dan gelijk veel gezelliger in de haven, iedereen gaat weer naar buiten en er worden veel klusjes gedaan. Vanaf begin februari zie je de Grieken ook al weer aan het voorjaar werken. Boten worden geschilderd, terrasjes opgeknapt en overal hoor je hogedrukspuiten en bezems en zo. Op 21 februari koken we samen met de andere Nederlanders voor de hele haven stamppot. Er hebben zich 65 eters ingeschreven dus er moet zo’n 35 kg voer komen. “Stevige winterkost om de zware omstandigheden gedurende de winter te kunnen trotseren” hadden we begin februari op de uitnodiging gezet. Het weer is echter zo goed dat alle aankleding en versiering binnen ongebruikt blijft en we tot 12 uur ’s nachts op het terras van de jachtclub zitten. De drieëntwintigste vliegen we naar Nederland. Fria viert haar verjaardag en dat willen we natuurlijk niet missen.

Begin februari begint voor de Grieken het schilder seizoen. Alle vissersschepen worden op de kant gezet voor een opknapbeurt.

We maken een ritje naar het zuiden van het eiland. Hier bestaan de bergen uit een soort klei. Kennelijk komt dat bij regen naar beneden en wordt met een soort sneeuwschuiver de weg vrij gehouden.

Die geitjes zie je werkelijk overal. Hoe ze zo kunnen klimmen met alleen hoefjes is mij een raadsel.

Weer op tijd terug voor de Jeu de Boules.

Lijkt heel wijs zo, maar als je dan ziet waar de bal terecht komt…..

2 februari bezoeken we Malia. Dit is archeologische site waar de restanten van een ruim 3500 jaar oud paleis zijn opgegraven. Helaas is eigenlijk alleen het fundament nog redelijk intact.

Zo krijg je een aardige indruk van de platte grond.

Zo ziet de werkelijkheid er uit.

En dan de maquette! Lijkt vind ik meer op een artist impression van een nieuw te bouwen ziekenhuis of zo dan op een 3500 jaar oud paleis. Maar ik zal er wel geen verstand van hebben.

Na de historie gaan we naar het Lassithi plateau. Veel sneeuw in de bergen zuid van het plateau (de noord hellingen).

Kijkend richting noorden over het plateau helemaal geen sneeuw. Deze bergen zijn lager en je ziet de zuid hellingen.

Onze nieuwe accu’s zijn aangekomen. Heel handig zo’n karretje!

Ze zijn niet makkelijk te tillen en we twijfelen een beetje aan de sterkte van onze loopplank. Dus ophijsen aan een val en rustig naar de boot laten vieren.

We hebben Exide gel accu’s gekocht. We zijn wel een beetje klaar met gewoon lood/zuur dus hebben we ditmaal wat dieper in de buidel getast. De oude set hebben we in juli 2015 op Elba gekocht. Nu al op. Echt waardeloos.

Mooi op hun plekje en gelijk zonder zon al 13 volt. Ziet er veelbelovend uit.

Dan de oude set van boord.

Op 4 februari maken we een spannende rit door modderige en besneeuwde bergweggetjes op het Katharo plateau. We hadden hiervoor beter een 4 wiel aangedreven auto kunnen hebben, maar Suz houd zich prima. 

Tja, als de blaadjes niet meer vanaf de grond te bereiken zijn klim je toch gewoon in de boom!

Nog even steigers kijken, dan blijf je vanzelf ergens hangen voor een borrel. Hier bij de Puff de Magic Dragon van Dico en Yvonne.

En dan is het zondag 5 februari en is het al weer tijd om Janny naar het vliegveld te brengen.

We hebben het hartstikke leuk gehad.

’s Avonds ziet de lucht er vreemd uit.

Maandag komen Ronald en Marijke aan op het vliegveld van Heraklion.

De volgende morgen moet ik eerst naar de tandarts. De kies waar ik al een lange tijd last van had, maar waar niets mee loos leek te zijn blijkt bij nadere studie on de microscoop in de lengte richting doormidden gescheurd te zijn. De scheur loopt tot in het bot. Niets meer aan te doen, die moet er uit.

Een uurtje na de kiesamputatie gaan we de Kritsa kloof wandelen. 

Ik kan nog niet praten met mijn dikke verdoofde tong en gevoelloze wang maar met een beetje knikken en wijzen en zo gaat het wel. Aan het einde van de wandeling gaat het praten al weer een beetje.

Woensdag is het markt. We gaan er even kijken en Paula koop een oranje jurkje voor de hollandse avond later de maand.

Terug van de markt lopen we nog even lang Europa en Zeus.

De volgende dag gaan we de drie kerken wandeling doen. We beginnen met een vierde kerkje dat we onderweg met de auto tegen komen. We passen er met z’n drieën net in.

Op donderdag doen we met de clubwandeling mee. We gaan naar het vuurtorentje.

Even uitrusten bij het kerkje voordat we met de afdaling via het geitenpaadje beginnen.

En hier al de lunch bij het vuurtorentje.

Op vrijdag gaan we naar Knossos. Ronald en Marijke gaan naar binnen en Paula en ik gaan een stuk wandelen, want wij hebben Knossos al in oktober met Fria bekeken.

Knossos ligt een stukje ten noorden van Heraklion in de wijnstreek. Het is hier veel rijker dan rond Agios Nicolaos, waar vooral geiten en olijf boerderijtjes staan. 

​Hier zie je mooie huizen en gebouwen.

Op de terugweg naar Agios bezoeken we het zee aquarium.

Haaien.

Mooie tropische visjes.

De schildpadjes race kunstig geprojecteerd op een zandbed.

Zaterdag bezoeken we de ruim 3250 jaar oude olijfboom. Hij doet het nog steeds.

De amandelboompjes beginnen te bloeien.

Een annemoon.

Een ruim ca. 2700 jaar oude stad vlak bij de boom. Grappig dat de boom het nog steeds doet terwijl er van de stad weinig meer over is. 

Zondag is het dan alweer tijd om Ronald en Marijke naar het vliegveld te brengen. We hebben het erg leuk gehad met ze.

Buitje?

Maandag halen we Gerard en Elly (zeiljacht Umata) van het vliegveld. Zij komen voor de trouwerij van Nicholas en Jay naar Kreta en logeren bij ons.

We rijden op de terugweg voor site seeïng langs het Lassithi Plateau, maar de wolken hangen laag en het sneeuwt. We zien geen plateau, maar wel sneeuw op de weg. Het is zeer glad.

Klaar en aangekleed voor de trouwerij.

Tja wat doen die mensen met al die peddels op het strand?

Zou dit de bedoeling zijn?

Of zijn ze hier voor bedoeld?

We zullen het snel weten.

Ja toch een boogje voor de net getrouwde Nicholas en Jay.

En dan moet het boeketje gegooid worden.

Zie hier het gevecht. Steph had hem bijna te pakken, maar het is Allison die net wat langer en sterker is en wint.

David wist het nog niet, maar hij moet nu binnen een jaar met Allison trouwen.

’s Avonds is er een trouwreceptie en feestje.

De taart zal dadelijk worden aangesneden.

Tja, en hier eindigt het prille huwelijk…….

Intussen is Jacob in het lokale ziekenhuis van zijn blinde darm ontdaan. Dat ding heb je toch niet nodig en als ie dan begint te klieren heb je niet zo lang de tijd om er wat aan te doen!

Ik begrijp nog steeds niet zo veel van de parkeerregels hier.

Dan gaan we met Gerard en Elly ook nog maar even naar de ruim 3250 jaar oude olijfboom.

En dan door naar het ruim 700 jaar jongere stadje. Paula voert een reparatie uit aan een oude vaas.

Dan brengen we donderdag 16 februari onze laatste wintergasten weer naar Heraklion. Was een gezellig bezoek. We zullen hen echter niet meer in de Med treffen want zij gaan aanstaand seizoen via de kanalen weer richting Nederland.

We doen de three churches wandeling met Rob en Riet.

Kerkje nummer 3 staat helemaal boven op de rotsen.

Wat natuurlijk weer zorgt voor een fantastisch uitzicht.

Kerkje 3.

En vanaf kerkje 3 zien we kerkje 1 (rechts) en kerkje 2 (links) beneden staan.

Mooie bloemetjes onderweg.

Het weer begint er al weer wat op te lijken.

Even met het bijbootje rond gescheurd.

Dit is het harpje waar de hijsblokken van het bijbootje aan hangen. Zie je de scheuren?

Is helemaal niets meer. Heel vreemd. Working load 1000 kg, een bijbootje van 150 kg en toch is het harpje helemaal stuk. Ben blij dat ik het zag voor de boel naar beneden kwam. We zullen alle harpjes van dit type z.s.m. vervangen door Wichard.

De éénentwintigste hebben we het Hollandse winter feest. Met 8 boten hebben we een enorme berg stamppotten, bitterballen, draadjesvlees, enz gemaakt voor de hele haven.

De opkomst is groot, 65 man. Maar goed dat de geplande 35 kg voer ruim 50 is geworden. Het ging allemaal op.

Dan vliegen we naar Nederland. Janny en Gerard halen ons op van Schiphol.

Fria, nog net geen 76!

Met Maaike en Michael bezoeken we de Hortus Botanicus in Haren.

Ter ere van Fria’s verjaardag gaan we eten bij een wok restaurant in Groningen.

Lekker joh, gebak met kip en babi pangang!

En dan is er zo maar weer een maand voorbij. Eind maart zullen we de volgende plaatsen. Als het goed is zijn we dan weer aan het zeilen. Even afwachten wat het weer doet, want het moet natuurlijk wel boven de 20 graden zijn voor we de zeilen hijsen!