Februari 2020

Almerimar 5 / Winsum.

Februari al weer. Het jaar komt snel op gang. Terwijl het Corona virus zich een weg door China en zo langzamerhand ook een groot deel van de rest van wereld baant zijn wij ons hier nog in het geheel niet van bewust. Wij doen zoals gewoonlijk vooral de dingen die we leuk vinden. We beginnen de maand met de laatste dagen van Janny’s bezoek, het was erg gezellig. Als we Janny weg hebben gebracht naar het vliegveld gaan wij door naar het skigebied van de Sierra Nevada voor een korte ski vakantie. Terug in Almerimar kunnen we net een Friday walk en een paar klusjes doen voor het volgende bezoek (Gerard en Elly van de Umata) komt. Met hun doen we verschillende expedities in de omgeving en vermaken ons uitstekend. De 20e vliegen we naar Nederland om Fria’s verjaardag te vieren en vrienden en familie te ontmoeten. Intussen is het Corona virus ook in Nederland en Spanje opgedoken en beginnen we ons een beetje zorgen te maken over de gevolgen hiervan. 

We beginnen deze maand met een bezoek aan klein Hollywood. We rijden samen met Henk en Houkje die Peter en Jannie op bezoek hebben en wij met Janny naar Tabernas om zowel de desert als de filmsets te bekijken.

In dit wild west stadje wordt een show opgevoerd met paarden, indianen en een heleboel geschiet. De tuinman op de voorgrond blijft rustig schoffelen.

Dan gaan we het steile pad naar het fort beklimmen. Daar willen we met het schitterende uitzicht onze meegebrachte lunch opeten. Normaal niet zo moeilijk, maar met Janny in de rolstoel wordt dit wel even een uitdaging.

Daarna gaan we de desert in en rijden langs de filmsets.

Die van de openingsscene van de Queen of Swords valt al wel steeds verder uit elkaar.

De één na laatste dag van Janny’s verblijf doen we nog een rondje El Ejido, Balerma en Guardias Viejas.

Op 3 februari brengen we Janny naar het vliegveld van Malaga en gaan wij door naar de Sierra Nevada voor een kleine ski vakantie. Er ligt onder de 2000 meter eigenlijk geen sneeuw, maar gelukkig ligt het ski gebied iets hoger dan dat.

In het laatste gebouw aan de linkerkant, direct aan de piste hebben wij voor een paar dagen een appartement gehuurd.

Op het plein geen sneeuw, maar ruim 15 graden en heel veel zon.

Ski ’s halen in T-shirt.

Het is best een aardig appartementje.

Uitzicht op de piste en op de hoogvlakte van Granada.

Zo, de volgende morgen gelijk om 09.00 uur de lift in.

Dit is de hoogste lift: 3300 meter. 

Het skiën gaat ons gelukkig weer prima af. Ook Paula, die vorig jaar tijdens de skivakantie haar kniebanden heeft gescheurd, skiet er weer lustig op los.

Op ca. 2900 meter staan diverse radio telescopen.

Die deur in het midden onderin de foto is de ingang van ons ski-hok. Een eerste klas ski-uit ski-in situatie, als er wat meer sneeuw had gelegen. Nu is het een beetje moeilijk.

Na de lunch zitten we in de lift naar het mooie uitzicht te kijken. Het is erg mooi, maar soms zie je dingen die je helemaal niet wil zien dus die willen we graag even met jullie delen….

Het uitzicht ’s avonds vanuit ons appartement.

Laatste ski-dag. Het is alweer een prachtig blauwe lucht. 

Even een broodje.

De top op ruim 3300 meter. De pistes zijn goed, maar er direct naast is alles ijs.

Als afsluiter doen we de 12 kilometer route over een glij pad. Dit voert je zigzag door een groot gedeelte van het ski-gebied.

Rechts gaat de berg zeer stijl omhoog en links zeer stijl naar beneden. Daar blijft geen sneeuw liggen. Alleen op het pad ligt een dik pakket sneeuw. 

En dan met de auto over net zo’n soort weggetje weer terug naar Almerimar.

En als je dan op 2100 meter een waterfles dicht draait ziet ie er op 0 meter een beetje verfomfaaid uit. 

7 februari doen we weer mee aan de Friday Walk. 

De amandelbomen zijn inmiddels echt vol in bloei.

Een stuwdam. Heel gek eigenlijk, want er is in de hele omgeving geen druppel water te zien.

8 februari is weer eens tijd voor een klusje. We halen beide opslagruimtes in het mastdek leeg.

Twee seizoenen geleden hebben we in Griekenland met flinke snelheid en golven een ronddrijvende boomstam of zoiets geraakt met de voorkant van het brugdek. De buitenkant hebben we toen direct gerepareerd, maar later kwamen we er achter dat er ook aan de binnenkant een spantje gescheurd is.

Die gaan we dus nu repareren

Eerst het vieze werk: alles kaal schuren tot op het epoxy/glas.

Dan nieuwe glasmatten erop aanbrengen.

En dan weer een mooi laagje verf erop en je ziet er niets meer van.

Kijk, op 9 februari wordt er al weer gezwommen en gezond op het strand!

De 12e komen Elly en Gerard (voorheen Umata) een weekje bij ons logeren. De 13e doen  we een potje boulle samen met Henk en Houkje.

De 14e doen we de Friday Walk. We rijden naar San José en doen daar een wandeling deels langs het strand deels door de bergen.

Gerard en Elly.

We worden een beetje achtervolgd door een soort zeemist. Dat is zeer ongebruikelijk voor de Middellandse Zee.

Er groeit en bloeit veel moois.

Dichter aan de kust wordt de mist weer dik. We gaan lunchen op het strand. In de dikke mist!

De 15e gaan we ’s morgens een rondje door Almería met natuurlijk een bezoek aan het fort.

Daarna zijn we net op tijd weer in Almerimar voor de BBQ.

Na de BBQ worden de extra kilo’s er gelijk weer af getraind met beach volleyball.

De 17e gaan we een rondje bergweg samen met H&H (en hun nichtjes). 

Het uitzicht over zee is zeer matig. We kijken vanaf ruim 1200 meter op de wolken die boven zee hangen.

Het is een wat uitdagende route en het kost heel wat stuurmanskunst om zo te rijden dat de bodem van de auto de grond niet raakt.

Een bron met voorraad bak.

De 18e gaan we naar Guadix, een plaatsje waar zo’n 2000 gezinnen in grotwoningen wonen.

Terug gaan we, in plaats van de snelweg route, over een bergpas in het nationaal park van de Sierra Nevada. Rond de 2000 meter ligt behoorlijk wat sneeuw.

Op het hoogste punt hadden we een prachtig uitzicht verwacht, maar helaas zitten we een beetje in de wolken.

Wel hebben we nog even een mooie sneeuwpop kunnen maken.

Op 20 februari zien we weer de wolken van de bovenkant, maar nu vanuit een vliegtuig. We gaan weer een paar weekjes naar Nederland. Fria (mijn moeder) is binnenkort jarig en dat willen we natuurlijk niet missen.

In Nederland is het niet echt winter, maar het waait stevig en voelt goed koud aan. We doen even een rondje met Marjolein (mijn zus) en haar nieuwe hondje Dieuwke.

De krokussen rond Fria’s huis bloeien prachtig.

Even weer tijd voor een klusje. De honden hebben vroeger (in mijn jeugd) nogal wat schade aan de deuren veroorzaakt. Twee jaar geleden hebben we de deuren van de boven gang gedaan, nu is de beneden gang aan de beurt.

Zo alles weer fris in de verf.

Dan huren we een hele grote bus. 

We gaan de eethoek in de woonkamer vernieuwen en hebben natuurlijk geen geduld om te wachten tot één en ander bezorgd kan worden, dus dat doen we zelf.

Voor je het weet is de maand dan weer voorbij. Nog ruim een maand en het zeilseizoen begint weer. Maar eerst blijven we nog even in Nederland en dan moeten we nog zien weer naar Almerimar te komen. De tickets hebben we wel, maar het is natuurlijk afwachten of tegen die tijd de reismogelijkheden niet worden beperkt door het Corona gebeuren.
Wij zullen eind maart de volgende blog plaatsen.

4 reacties op “Februari 2020

  1. Ha Wouter.
    Mooi avontuur leefje doe je goed.
    Ik Volg je vlogs regelmatig . Ik begreep dat je in Nederland bent. Als je zin heb ben je welkom bij vecozuivel. Een van je laatste projecten. Gr Alexander.

    • Hé Alexander, wat leuk om van je te horen! Alles goed daar? Ik hoorde van Johan dat er een nieuwe kwarklijn wordt gebouwd. Hij stuurde ook een fotoserie, ziet er goed uit. Ik zou graag langs komen, maar wij vliegen zaterdag weer terug naar Spanje en zitten helemaal vol met afspraken. Ik kom graag tijdens een volgend bezoek aan Nederland langs. Lijkt me leuk!
      Groeten,
      Wouter en Paula

      • Leuk dat je nog contact heb met Johan
        Ik hoor het wel als je in de buurt bent.
        Anders kom ik wel met johan keer dagje me varen.