Juni 2017

Griekenland 5.

Deze maand verkennen we het noorderlijke deel van de Egeïsche zee. We varen langs de “vingers” waarbij vooral Athos zeer bijzonder is. Daarna door langs de noordelijke eilanden Thassos, Samothraki en Limnos. Op alle drie eilanden huren we een auto om het hele eiland rond te rijden. In dit noordelijke gebied kom je praktisch geen andere jachten tegen. Dan gaan we via Agios Efstratios naar Lesbos. In Lesbos zou het volgens de media helemaal vol moeten zitten met vluchtelingen, maar wij hebben er geen gezien. Na Lesbos doen we eerst het eilandje Oinoussa aan en gaan daarna naar Chios. Chios marina (een onafgebouwde gratis jachthaven) ligt helaas vol dus proberen we de stadshaven. Dit is een enorme haven waar jachten aan de zuidkant ‘stern to’ kunnen liggen. We doen twee pogingen, eerst met 25 meter ketting in 4 meter water en later met 45 meter ketting, maar in beide gevallen houd het anker helemaal niets en het waait nogal dus gaan we naar een baaitje een mijl of 5 zuidelijker waar we gewoon voor anker kunnen. Chios uitgebreid verkennen (met auto) gaat hem dus helaas niet worden. We gaan door naar Ikaria. Hier kunnen we wel goed liggen en huren we een 4-wiel aangedreven open auto en rijden het hele eiland rond. En dan gaan we de 29e naar Samos waar we gezellig bij Rob op de Bold Black Bear een biertje in de kuip drinken. 

Avondzon achter een mini eilandje van de Dhrenia groep (noordwest kant 3e vinger).

We gaan een rondje duiken rond het eilandje van gisteravond. Niet spectaculair, maar toch wel mooi.

• 

• 

• 

• 

We verlaten de eilanden groep via de zuid uitgang. De kaart heeft hier helemaal geen details, maar ik heb de route tussen de rotsen door al verkend met de rubberboot.

We varen vandaag om de 3e vinger. Het grootste gedeelte hiervan is Athos “Autonome Monastieke Staat van de Heilige berg”. Dit schiereiland staat vol met monniken kloosters en vrouwen mogen niet op of zelfs binnen 1 mijl van het schiereiland komen. Zelfs vrouwelijke dieren zijn er verboden. Mannen mogen alleen met een speciaal pelgrimsvisum het schiereiland betreden. Markant punt is de ruim 2000 meter hoge “heilige berg”. Standaard voorzien van wolk en in de spleten ligt nog sneeuw.

​De kloosters zijn prachtige middeleeuws ogende kastelen. Helaas hebben we die bij gebrek aan telelens niet echt goed kunnen fotograferen. 

Bebouwing tegen een praktisch verticale rotswand. 

We gaan voor Lerissos aan de noord oostkant van de 3e vinger voor anker. We zijn nu na een tocht van 60 mijl om Athos hemelsbreed 6 mijl van de ankerplaats van vanochtend verwijderd. Hier is een Lidl, dus weer eens even flink inslaan.

2 juni gaan we naar een mooie beschutte baai “Ormos Elevtheron” aan de vaste wal.  Hier is een ruïne van een enorm fort.

Opgeknapt met Europees geld, maar helaas niet toegankelijk.

De volgende dag gaan we richting Thasos. We wanen ons weer even op de Noordzee.

Na een nachtje voor anker gaan we (gratis) in de haven liggen. We willen een auto huren en het eiland rond rijden.

Deze is de dag voor we de haven in gingen in brand gevlogen. Snel weer geblust ook, maar de schade is enorm.

Leuk autootje. De prijzen voor auto’s gaan al weer omhoog, maar 30 Euro voor een dag is nog best redelijk.

Thasos is een mooi groen eiland. West redelijk vlak, oost hoge bergen en rotsen.

Bang voor inbraak?

Wat ons opvalt is dat stoepranden, grind, havenpieren maar ook complete wegen van marmer worden gemaakt hier.​ Dat moeten we eens onderzoeken.

• 

• 

• 

• 

We vonden een enorme marmergroeve. We hebben meer dan een uur zitten kijken hoe ze die enorme blokken marmer winnen.

• 

• 

• 

Ik wist nooit hoe simpel die verzonken vuilnis stortkokers waren, maar zo simpel dus. De vuilnisauto sluit een perslucht slang aan en drukt daarmee het hele zaakje omhoog. Vervolgens worden de containers die er onder staan gewoon in de vuilnisauto geleegd.

Er is een oud theater. bezichtiging is wegens restauratiewerkzaamheden al jaren niet mogelijk. Waarschijnlijk omdat het werk ook al jaren stil staat.

In een vis en wapen winkel (ja, echte pistolen, geweren en enorme messen) kunnen we een nieuw Grieks gastenvlaggetje kopen.

Voorzien van nieuwe gastenvlag gaan we naar Samothraki, een eiland 40 mijl zuidoostelijk van Thasos.

Vanuit een restaurant zien we de zon onder gaan.

We werden al gelijk toen we aankwamen door de plaatselijke autoverhuurder van een kaartje voorzien. De volgende ochtend kwam hij 12 eieren brengen. De tweede ochtend stonden we een beetje laat op en hing er brood aan de railing. Moeten we toch maar een auto gaan huren.

• 

• 

De hoofdstad van het eiland.

Een mooi fort met uitzicht over de hoofdstad.

Ze vertrouwen er hier niet zo op dat de dakpannetjes vanzelf blijven liggen.

We bezoeken de archeologische site Sanctuary of the Great Gods. Vanzelfsprekend gefinancierd door de EU. 

• 

• 

Zo´n prentje helpt enorm om je een voorstelling te maken van wat de restanten voorstellen

• 

• 

• 

De rivieren gaan hier over de weg. Dit was voor de uitvinding van de brug….

End of the road. De weg eindigt op de zuidoostkant in een soort rotonde op het strand. Aan de zuidwestkant eindigt de weg hier min of meer tegenover, met deze rotsformatie er tussenin.

Het kan hier kennelijk enorm spoelen of zo.

Comfi, met uitzicht op de weg.

We gaan op zoek naar de water vallen.

We komen onderweg een stel knuffelende slangen tegen.

Waterval nr. 1.

Waterval nr. 2. Nr. 3 hebben we niet kunnen vinden. Er waren geen aanwijzingen van een pad of zo en het pad naar nr. 2 was al buitengewoon stijl. Meer klimmen dan wandelen.

Niet iedereen overleeft de tocht kennelijk.

Na vier dagen Samothraki gaan we richting Limnos. We hadden nog wel een dagje willen blijven, maar er staat ineens een erg vervelende swell in de haven en ankeren is in verband met de steilheid niet echt een optie.

We hebben een lekker windje.

Op Limnos ankeren we in de haven van Mirina, de hoofdstad van het eiland. 

Op de berg naast de haven staat een enorm fort.

Dit fort is ook weer opgeknapt met EU geld en gratis toegankelijk.

Uitzicht op de ankerbaai (haven) vanuit het fort.

En dan weer even spelen.

Dit keer krijgen we een mooie panda om het eiland mee te verkennen.

Beetje nauwe straatjes in de stadjes.

Typische Griekse boerderij.

Mooi gerestaureerde molentjes.

We bezoeken een zout meer. In de winterstormen slaat het zeewater over een soort dam en in de zomer droogt het dan weer op.

• 

• 

We houden er niet meer zo van om door hoog dor gras te lopen…….

En dan komen we aan de noordkant van het eiland dit enorme resort tegen. Gek dat er een gat in het dak zit, dus dat gaan we nader bekijken.

Het blijkt helemaal gestript en vervallen te zijn.

• 

• 

• 

• 

De tuin is prachtig aangelegd, maar ook al jaren niet onderhouden.

Dit is wat er over is van het zwembad.

Ook alle huizen op het terrein zijn volledig gestript. Heel spooky.

Latere studie op internet levert op dat het in de jaren 90 gebouwd is, waarschijnlijk om de Europese subsidie op te strijken en er vervolgens crimineel geld mee wit te wassen. Toen alles was weggesluisd is het failliet geraakt en verlaten. Zonde, het is een prachtlocatie!

Er is veel landbouw op Limnos.

En aan de noordkant helmgras….

We wanen ons even weer op Schiermonnikoog

Het ezeltje wordt hier nog als serieus vervoermiddel gebruikt.

De Cactussen (of was het Cacti) hebben hier geeloranje bloemen. in Spanje waren ze rood.

Dit dorpje is een aantal jaren geleden door een zware aardbeving getroffen. Langzamerhand worden steeds meer huizen weer opgebouwd.

Pizza in de maak.

• 

• 

• 

• 

En het resultaat mag er wezen!

Dan op 17 juni door naar Agios Efstratios. Lekker dobberweertje.

De zon zakt bijna achter de (met EU geld aangelegde) pier.

Droge rivier met oversteek stenen.

Dit eiland is zo klein dat er geen auto´s worden verhuurd. Eigenlijk is alleen in het dorpje met ca. 300 inwoners een verharde weg te vinden. De rest is dirtroad, dus wandelen.

Het droge seizoen is begonnen. De enige bloemen die we zien zijn distels.

Weer zo´n typische Griekse boerderij. Krotten, golfplaat, troep. Kennelijk wordt er weinig geld verdiend in de agrarische sector.

Na een nachtje enorm hobbelen (geen wind, maar wel een flinke westelijke deining) gaan we naar Lesbos. Na een uurtje dobberen komt er zo´n 20 knopen wind van opzij zodat de 50 mijl in een paar uurtjes zijn afgelegd.

Op de rotseilandjes voor de baai ligt hoog en droog een jacht. Dat moet een nare landing geweest zijn.

Het is enorm druk bij Sigri (Lesbos). Het is lang geleden dat we 7 boten bij elkaar gezien hebben.

We gaan fietsen naar een 12 kilometer verderop gelegen versteend woud. Helaas hadden we geen rekening gehouden met het hoogteverschil en hebben we het grootste gedeelte van de heenweg moeten lopen (bij 35 graden). Het woud was gesloten. Terug ging heel rap. 

De westkant van Lesbos is nogal bergachtig en erg dor en droog. 

Onderweg terug vinden we toch nog een versteende boom. In het museum dat we na terugkomst bij de ankerbaai bezoeken leren we dat dit verstenen 2 miljoen jaar geleden is gebeurd door een vulkaanuitbarsting. Een heel bos is toen onder de vulkaanas bedolven en hieronder is door de tijd het hout vervangen door silicium.

• 

• 

De 21e gaan we naar Plomarion (Lesbos). Er heeft ruim een week geleden op 13 kilometer zuid hiervan een aardbeving van ruim 6 op de schaal van Richter plaatsgevonden. Er is wel wat schade te vinden in het dorp, maar niet spectaculair. 

• 

• 

De 22e gaan we naar Mytilini de hoofdstad van Lesbos. Als je de media geloofd zou het hier helemaal vol moeten zitten met vluchtelingen die onder erbarmelijke omstandigheden moeten leven. Het enige wat wij zien is zo´n idioot lange rubberboot aan de douane pier. Voor de rest is het een gezellig en levendig stadje. We zien niets van vluchtelingen of zo, alleen een paar Roma´s die komen bedelen (met een smartphone in de hand).

We liggen er aan de kade naast Carousel van Steph en Andrew (Agios Nikolaos) en drinken samen een biertje. Om 7 uur in de ochtend worden we gewekt door een enorme knokpartij aan de overkant van de weg. Vluchtelingen denken we, maar nee hoor, het lijkt gewoon dronken Griekse jeugd.

Hulpgoederen uit Nederland​?

Mooi bloempje.

Voor we verder naar het zuiden trekken maken we nog een tussenstop in een mooi beschut baaitje aan de zuidoostkant van Lesbos.

​ De eilandjes voor de ingang liggen in 75 meter diep water dus er moet een mooie drop off zijn. We gaan er een duikje maken langs deze praktisch verticale wand.

Na het duikje gaan we de volgende dag naar Oinoussa, een eilandje tussen Chios en Turkije. We liggen alleen in een mooi baaitje.

Kijk eens hoe mooi gemaakt!

En kijk eens wat een mooie katjes!

De 26e gaan we naar Chios. We willen hier ook weer een auto huren, maar de gratis (onafgebouwde) marina ligt vol en voor de stadskade houdt ons anker helemaal niets. Er is buiten geen ankermogelijkheid omdat de wind en golven recht op de kust staan, dus maar door naar een ankerbaaitje aan de zuidkant. De volgende dag dan maar door naar Ikaria zonder Chios te hebben bekeken.
​De tocht naar Ikaria begint plat voor de wind, maar later draait de wind naar half zodat we met 10 knopen wind toch nog een knoop of 9 kunnen lopen.

• 

• 

In Ikaria kunnen we wel voor de kade liggen.

Het water is klaarhelder.

We eten bij een taverna. 1 karaf ijswater, 2 halve liters bier, 1 griekse salade voor twee, 1 gebakken Feta, 1 schaal pita broodjes en twee pitagyros samen 18 Euro!

We huren een stoer autootje.

De noordkant van Ikaria is enorm groen.

Jammer dat de vuilnismannen staken.

De weg langs de zuidkant vraagt om een stoer autootje.

Die langs de noordkant ziet er beter uit.

Tot dat het geld op was.

De volgende morgen gaan we weer vroeg op pad. Er staat een bordje naar een kasteel langs de weg. Daar boven op de top van de berg zal het wel zijn.

We hebben een stoer karretje dus dat moet lukken.

Steken in de haarspelden.

Kasteel gevonden. De oude kabelbaan doet het niet meer dus moeten we het laatste stuk klimmen.

Van het kasteel staat eigenlijk vooral nog het kerkje overeind.

Na het inleveren van de auto gaan we naar Samos. Wel met een verbrand voorhoofd.  
Handig zo´n open auto in dit klimaat……

Conclusie na deze maand cruisen: dat met die valwinden en tunneleffecten hebben we deze maand niet meer meegemaakt. Eigenlijk hebben we aldoor erg lekker kunnen zeilen, met veel lichte wind. Het noordelijke deel (boven de lijn Karistos-Lesbos) kom je bijna geen andere jachten tegen en heb je alle ruimte op ankerplaatsen en in stadshavens. De stadshavens zijn over het algemeen gratis, alleen op Ikaria moesten we 7,60 per nacht betalen.