September 2016

Griekenland 1.

Op 1 september arriveren we in Griekenland. We zijn op 31 augustus direct na het belastingvrij tanken uit Montenegro vertrokken en varen een nachtje door om Albanië heen. We gaan eerst naar één van de noordelijke eilandjes van Griekenland. We hebben inmiddels bericht ontvangen uit Winsum dat het niet goed gaat met Geert (Wouters vader) en gaan op zoek naar een plek om de boot een tijdje veilig achter te kunnen laten om naar Nederland te vliegen. We kiezen voor Preveza omdat daar een goede jachthaven is met op 3 kilometer afstand een vliegveld vanwaar naar Schiphol wordt gevlogen. We vliegen dinsdag 6 september en komen ’s avonds aan in Winsum. We mogen nog anderhalve dag genieten van elkaars gezelschap waarna Geert donderdag ochtend overlijdt. Op zaterdag is hij in familiekring gecremeerd. Dinsdag 13 september vliegen we terug naar Preveza en gaan weer naar de ankerbaai. De H2obo en de Champagne (de nieuwe Moody van Vic en Christine) liggen er ook. De Umata ligt aan de kade en de Lunde staat op de kant dus we hebben gelijk weer de nodige happy hours. Op 20 september vliegen Henk en Houkje in en gaan we langzaam aan afzakken naar het zuiden. Er is weinig wind, maar het is prachtig weer en we doen ook nog 4 duiken. Daarnaast ontmoeten we de Umata, Paikea en Hope. We hebben het erg gezellig. We zetten ze in Zakynthos weer op het vliegtuig en blijven daar dan wat omhangen, want volgende week komt Fria (Wouters moeder). Daar zien we erg naar uit.

Zonsopkomst zien we niet zo vaak; hier onderweg van Montenegro naar Griekenland.

De vlaggen worden weer gewisseld vlak voor we de Griekse wateren invaren.

Erikoussa in zicht, nog een uurtje en dan kan na ongeveer 28 uur het anker erin.

De route van Montenegro naar ​Erikoussa, Griekenland.

We genieten van weer een prachtige zonsondergang en gaan met de kippen op stok.

De volgende morgen halen we een vers broodje in de inimini ‘super’markt.

Voor de deur van het winkeltje is een gezellig terras vol koffiedrinkers.

Een van de antieke pickups die het eilandje rijk is.

We snijden het brood voordat het de vriezer in gaat. Omdat het zo kruimelt doen we dit in de kuip en de kruimels zijn voor de visjes.

We varen langs het indrukwekkende fort van Korfoe city.

Helaas echt te weinig wind om nog te kunnen zeilen motorren we naar Parga.

Ondanks het gebrek aan wind loopt er ’s avonds een lome deining de baai in.
​Deze buurman rolt van oor tot oor. We zijn weer eens blij met onze catamaran waar we helemaal niets voelen.

Onderweg naar Preveza zien we een losse naad boven in de fok; meteen maar even repareren, zolang het windstil is.

Dan moeten we de jachthaven in om de boot daar achter te laten tijdens ons verblijf in Nederland. We weten dan nog niet voor hoe lang.

Rennen naar het vliegtuig en toch nog doorweekt voordat we binnen zijn. Dit zijn we niet meer gewend.

Geert en Fria zijn heel blij dat we er zijn. Daarna gaat het allemaal heel snel en anderhalve dag later overlijdt Geert.

Dan moet er van alles geregeld worden, zoals bloemen

voor op en bij de kist.

We eten buiten, want het is prachtig weer.

Adressen zoeken en enveloppen schrijven voor de rouwkaarten.

Zaterdag gaan we naar Groningen voor de uitvaartplechtigheid.

Alle naaste familie is aanwezig.

Afscheid van een bijzondere man.

En dan is er mosterdsoep met broodjes in de tuin.

Voor wat afleiding besluiten we samen met Fria een eind te gaan lopen.

We lopen een ‘nieuw’ stukje Pieterpad en belanden uiteindelijk in Garnwerd. 

En de beloning is heerlijk!

Ontspanning op het terras van Garnwerd aan Zee.

Op de terugweg komen we langs deze bijzondere blondine.

Heel toevallig valt ons verblijf in Nederland samen met dat van onze goede vrienden Frits en Reinhilde, die met de Bella Ciao, het zustership van onze Safari, in de Cariben zeilen. Doordat de seizoenen daar anders zijn komen zij doorgaans in september naar Nederland en wij meestal ergens in de winter. Nu hadden we dus de kans om hun na 3 jaar terug te zien. Heel gezellig!

Dinsdagnacht rond half 2 is het tijd om weer terug naar de Safari te gaan. We hebben een auto gehuurd om van Winsum naar Schiphol te komen.

In alle vroegte vliegen we over de Alpen.

Dan over Kroatië en hier Albanië.

Nog even over Gouvia op Korfoe.

En dan staan we weer in Preveza; snel naar de boot en weer achter het anker.

Voordat Henk en Houkje komen moeten we nog even boodschappen halen bij de Lidl verderop in de baai.

Die avond is het volle maan.

Terug naar Preveza door Amvrakikos Kolpos, een prachtige binnenzee.

Viskwekerijen trekken allerlei vogels, zelfs 2 pelikanen.

Nadat we een van de bezinetanks hebben leeggevaren is het tijd voor een beetje motoronderhoud. Hier wordt de carburateur schoongemaakt.

Terug bij Preveza treffen we de (voor hun) nieuwe Champagne van Vic en Christine.

En dit monster ligt ook in de baai. We vragen ons af wie dit bedacht heeft en vooral waarom.

De route die we in Griekenland gevaren hebben tussen 1 en 20 september.

Op 20 september komen Henk en Houkje in Preveza aan boord. 

Het begint meteen goed met dit uitzicht.

Onze Britse vrienden Julian en Holly hebben hun Gullsway net weer in het water en hebben nu 2 weken de tijd om naar Marina di Ragusa te zeilen. Het begint natuurlijk met een gezellige borrel aan boord van de Gullsway.

In Vonitsa bezoeken we dit piepkleine kerkje, dat op een schiereilandje staat. Houkje kan het niet laten om even de klok te luiden.

Het is een prachtige ankerplek.

En omdat het vakantie is ploffen we neer op een terrasje in het dorp.

We zijn naar dit kasteel geklauterd, maar helaas was het gesloten.

Er is zowaar een klein beetje wind, dus we gaan zeilend de baai uit, richting Levkas.

Het zeilt echt lekker.

De zandbanken voor de ingang van het kanaal naar Levkas doen ons denken aan het Wad.

Mediterraan aanleggen aan de kade in Levkas; anker uit en dan achteruit inparkeren. Heel handig om dan een paar extra handjes aan boord te hebben.

En een gezellige avond met Gerard en Elly van de Umata. Henk en Gerard waren 20 jaar geleden collega’s, dus het was leuk om even bij te kletsen.

Deze auto is al heeeel lang niet van zijn plek geweest!

Er kan hier in Griekenland ook leuk gedoken worden. Henk maakt mooie foto’s onder water.

De hongerige magen worden gevuld. Lekker BBQ-en op het achterdek.

Na het vlees zijn er marshmallows.

Beetje onduidelijk, maar op het blauwe bordje staat: no trailer parking.

Onderweg naar Rhouda aan de zuidkant van Levkas met weinig wind, dus lekker in de zon met een boekje.

Weer een mooie duikstek en Henk ziet weer mooie visjes.

Al snorkelend komt hij dit dappere kwalletje tegen. Maar een paar centimeter groot, maar o zo mooi!

We zeilen nog even weer naar het noorden om een borrel te drinken met Peter en gasten.

Op de wal vinden we een dood ijsvogeltje.

We lopen een eind langs de baai en moeten wachten voor een overstekende kudde geiten.

Dan ook nog een borrel op de Hope met Wayne en Barbie. Zo kunnen Henk en Houkje een beetje kennismaken met het cruisers bestaan (proost!).

De baai van Vathi op Ithaca vanaf het kerkhofje.

Samen kijken Henk en Houkje hoe de veerboot achteruit de haven van Poros op Kefalonia invaart.

Vanuit het restaurantje waar we ’s avonds lekker eten hebben we mooi uitzicht op de haven waar we (alweer) met de kont naar de kade liggen.

Bij Agios Nikolaos op Zakynthos ligt een mooi stijl eilandje waar we weer een mooie duik maken.

En wij zien Henk aankomen op 6 meter diepte dus we zwaaien maar even naar hem.

We pakken de duikspullen weer in en zeilen naar de zuidkant van Zakynthos, waar de schildpadden ’s zomers hun eieren op het strand leggen. Helaas zijn de meeste schildpadden al weer weg; we zien er twee, maar te ver weg voor de foto.

We moeten alweer naar Zakynthos city om dichter bij het vliegveld te komen. De 12 dagen dan Henk en Houkje aan boord waren zijn omgevlogen. Heel gezellig!

We verkennen vast even de omgeving zodat we morgenochtend in alle vroegte niet meer hoeven te zoeken naar een plek om de bijboot achter te laten.

En dan is het zondag 2 oktober half acht ’s ochtends. Tijd om naar het vliegveld te gaan.

Ze willen eigenlijk nog lang niet naar huis.

Onderweg helpt Henk nog even een geit die vastzat in zijn eigen touw. Het zat wel tien keer om zijn achterpoot gedraaid en hij (eigenlijk zij) kon geen kant meer op.

Netjes op tijd bij het vliegveld. Nog even inchecken en dan wachten op vertrek.

Als we in de stad lopen zien we ze langs vliegen. Drie uur later zijn ze in Nederland en daar regent het.

De route die we met Henk en Houkje gevaren hebben. De pijlen zijn de duikspots.

5 reacties op “September 2016

  1. Beste Wouter en Paul
    Gecondoleerd met het overlijden van jullie vader en schoonvader.Wat een naar bericht voor jullie zo midden in jullie reis.Ik vind dat jullie de ervaringen rond de uitvaart heel mooi hebben beschreven.Veel sterkte gewenst en natuurlijk ook een heel goede vaart.Het ziet er allemaal.prachtig uit in Griekenland!groeten van Jan en Annelies

  2. Hoi Wouter en Paula,
    Sterkte met dit verlies maar wat geweldig dat jullie op tijd terug konden zijn en samen met de familie afscheid konden nemen.
    Verder (weer) een sfeervol verslag met een aantal voor ons herkenbare plaatsen op Zakynthos.
    Groeten,
    Peter en Jannie

  3. Dag Wouter en Petra,
    Gecondoleerd met het overlijden van de vader van Wouter. En dan de draad van de reis weer oppakken lijkt ons niet gemakkelijk. Fijn dat jullie op tijd terug waren en “goede” momenten met elkaar hebt kunnen delen.
    En weer bedankt voor een beeldend verslag van jullie reis.
    Groet,
    Tineke en Henk.

  4. Dag Wouter en Paula,
    We hebben met plezier jullie fotoverhaal gelezen. We wilden jullie nog condoleren met het overlijden van Wouters vader. Dat zal toch emotioneel geweest zijn. Gelukkig waren jullie er voor Freia. En fijn dat ze naar jullie toe komt.
    Sterkte maar ook fijne tijd met elkaar.
    Liefs,
    Marleen en Frits