September 2018

Griekenland 6.

September. Het seizoen begint al een beetje op zijn einde te lopen, al merken we daar tot vlak voor het einde van september aan het weer weinig van. De temperatuur overdag is meestal 30+ en ’s nachts rond de 25 graden. We hebben overwegend weinig wind maar kunnen het meeste toch zeilend afleggen. Met Fria varen we van Poros via het Korinthe kanaal naar de Ionian. We gaan baaitje hoppend naar het noorden en huren op Levkas een auto. Dan gaat het verder naar Preveza vanwaar Fria weer naar Nederland vliegt. Wij hebben een dagje om de was te doen en dan pikken we Elly op het vliegveld op. Ze blijft een weekje en we zeilen via Paxos naar Corfu vanwaar zij weer terug zal vliegen. Intussen komen er alarmerende weerberichten! Er ontwikkeld zich een heuse orkaan tussen Libië en Griekenland. De verwachte baan is nog niet helemaal zeker, maar het lijkt erop dat wij aan de veilige kant zitten. Wel krijgen we te maken met stevige oosten winden tijdens het ontwikkelen van de orkaan. Deze verstoren onze plannen wel een beetje maar in vergelijking met wat er in het zuiden van Griekenland gaat gebeuren is dat helemaal niets.

De route van de Safari van september.

Na een dagje Epidavros (het theater was deze keer gelukkig gesloten) dobberen we naar Aegina. Dit is de fruitmarkt.

En dit de vismarkt. 

Dit is een overblijfsel van de grote bosbranden rond Athene van een paar weken geleden. Het water ligt vol met houtskool.

In Eagina is een mooie archeologische site met een museum. 

Hier kun je zien dat de oude grieken al, zeer milieu vriendelijk, aan recycling deden. Deze pot is opgebouwd uit allemaal scherven.

We gaan naar Salamina. Hier zijn 40.000 inwoners die kennelijk allemaal op de vaste wal werken. Er liggen 13 veerboten klaar en er zijn 11 reserves.

Onderweg naar Palao Kalamaki, de ingang van het Kanaal van Korinthe.

Breed hè.

Een ietwat matige steiger, maar we komen droog aan de wal.

Morgen gaan we het kanaal van Korinthe doen.

238 Euro lichter mogen we aan de 5 kilometer lange passage beginnen.

Dit zijn de voetsteuntjes voor zij die het kanaal uitgehakt hebben, zo tussen de 2500 (plannen) en 125 jaar (completering) geleden.

​De westelijke kant is een stuk lager. 

Er zit hier een enorme groep ooievaar achtige vogels in de bomen (en er boven). 

We zijn wegens totaal gebrek aan wind op de motor naar Galaxidi gevaren. Dit stadje (bekend om een verleden van scheepsbouw) is pas sinds de zestiger jaren per weg bereikbaar. Daarvoor alleen per schip.

Het is een heel mooi stadje waar de scheepsbouw in het verleden enorme welvaart heeft gebracht. We gaan straks het maritiem museum bezoeken.

Safari in de baai.

Er staan veel grote statige huizen, vroeger gebouwd voor de rijke reders, in dit stadje.

De haven. Van de scheepswerven is niets meer terug te vinden.

Beeldje van moeder met kinderen die het schip van haar man uitzwaait.

Na zoveel cultuur eerst maar even een pita gyros!

Dan gaan we door naar Trizonia. We hebben begrepen dat veel van de oude zooi (gezonken en achtergelaten boten) in deze gratis haven zijn opgeruimd.

Er is inderdaad meer ruimte, en enkele verlaten blijvers zijn aan de buitenkant van de buitenpier afgemeerd. Zonde van deze prachtige catamaran, maar hij is ten opzichte van vorig jaar al weer wat verder afgetakeld. Dus wie nog zin in een “project” heeft……….

Wandeling het eiland rond.

Dit is het voormalig kasteel volgens de bordjes. Weinig herkenbaars meer.

In de verte de brug bij Patras. Er staat een harde westelijke wind dus we blijven een dagje.

Dus weer even zo’n lekkere Pita Gyros.

De volgende dag is de wind behoorlijk afgekalmd, maar nog wel west. Opkruisen richting Messolonghi.

De brug bij Patras.

Onderweg een leeuwenkop rots. Als je het er in ziet tenminste.

De ingang naar Messolonghi.

Wandeling over het dijkje tussen de wetlands naar zee. 5 kilometer heen en ook weer 5 terug.

Flamingo’s in de wetlands.

We blijven een dagje, dus de gelegenheid even met de kayacat te spelen.

Wandeltje naar Messolonghi city.

De volgende dag verder naar het westen. Op alle randjes grond tussen de wetlands zijn vakantiehuizen gebouwd.

Met heel weinig wind kruisen we op naar de baai van ​Petalas.

De volgende dag met wederom bijzonder weinig wind richting Nidri. 

Vlak voor Nidri hebben we nog even ruim 30 knopen wind. Schiet even lekker op tot blijkt dat weer een naad van de fok het heeft begeven. Het doek is van perfecte kwaliteit, maar de stiksels laten het na 9 jaar uv helaas wat afweten. Deze winter maar eens een zeilmaker zoeken die ze kan overstikken.

De Caribische uitstraling van Nidri.

We huren een auto om Levkas grondig te verkennen.

De baai van Vlycho. Een van de stipjes is de Safari.

De zuidwestkant van het eiland, Porto Katsiki. Geen haven, maar een prachtig strand met enorm blauw water.

De vuurtoren op de zuidpunt. Het lampje doet het in ieder geval.

We namen de korte route terug naar de auto…..

De hele westkant van Levkas heeft van dat superblauwe water bij de stranden. 

In Levkas city is alles voorbereid op aardbevingen. De kerktorens los van de de kerken en van een soort mecano. En de boven verdiepingen van de huizen van hout, geen steen.

Iedere middag steekt er een lekker westenwind op zodat het aantrekkelijk is voor kiters.

Weer zo’n typische Griekse boerderij.

Heel in de verte zien we op de top van de berg een wit kerkje. Daar moeten we natuurlijk naar toe. 

Op de top van de berg is een soort vlakte van zand.

Kerkje gevonden. Heeft een prachtig uitzicht. 

Terug bij de boot treffen we Riverdancer van Gilly en John.

Ze komen tegen de avond een borrel drinken.

Na een paar glaasjes……

Voor we richting Varko gaan treffen we in Tranquil bay Wayne en Barbie (Hope) nog even voor een kop koffie.

Na een tijdje dobberen en dan toch maar op de motor komen we in Varko bay. Hier treffen we Gerard en Jaqueline van de Buona Vista.

De volgende morgen zien we op het strand enkele inboorlingen rondlopen.

Er was nog een beetje wind toen we besloten de Happycat weer eens van stal te halen, nu is het helaas weer helemaal op.

Zeenaalden achter de boot.

We gaan weer verder richting Levkas.

Door het Levkas kanaal.

Door de brug die om belastingtechnische redenen eigenlijk een veerboot is.

En dan richting Preveza.

Fria’s laatste zeiltochtje voorlopig. Morgen vliegt ze weer naar Nederland.

De 18e ’s morgens heel vroeg gaan we naar het vliegveld. We hebben een erg leuke tijd gehad met Fria.

Kijk maar eens goed hoe dit in elkaar zit. Ja, deze achterkant zit echt aan die truck 50 meter verderop vast.

Er worden in Preveza enorme windmolens in onderdelen door een zeeschip aangevoerd en met deze gigantisch lange dieplader vervoerd naar een opslagterrein. Het is mij een raadsel hoe een dergelijk lang transport ooit boven op een berg kan komen.

Tijd voor en beetje onderhoud. De romp moet in de was.

Er is een Lidl in de buurt dus de fietsen uit het hok en weer eens flink inslaan.

Dan gaan we Elly van het vliegveld halen.

Mooi ouderwets drankwinkeltje in Preveza.

We moeten nog eens uitzoeken wat er op 12 oktober 1798 in Preveza gebeurd is. Deze voorstelling staat voor het gemeentehuis, maar we kunnen het Griekse commentaar niet lezen. Er rolden in ieder geval een boel koppen.

Leuke nauwe straatjes in Preveza.

De Happycat staat nog op het voordek dus zodra er een beetje wind is gaat ie snel het water in.

De 22e dobberen we met bijna geen wind naar Paxos.

Een uurtje later komt er toch nog wat wind, helaas exact uit de richting die wij moeten. Laveren dus.

We zijn niet de enigen in Lakka bay. We tellen ruim 70 boten.

We blijven een dagje en gaan snorkelen.

We zien vele visjes en duizendpoten.

De 24e gaan we naar Corfu. Bij grote uitzondering geen tegenwind.

Als we de baai voor Corfu City naderen zien we de drie masten van het mega zeiljacht A boven het fort uitsteken.

143 meter lang en 29 breed. Heel groot, maar ook heel lelijk (in mijn ogen).

Tegen de avond shoppen in Corfu city.

De volgende dag nog een rondje.

En weer shoppen…..

Inmiddels gaan er wat verontrustende berichten oven het weer rond.

Volgens de verwachting op windfinder zijn we hier (bij de rode pijl) niet echt in gevaar, maar er zal wel een stevige oosten wind komen.

We blijven dus maar niet in de naar het oosten open baai van Corfu liggen maar gaan naar Igoumenitsa Creek, een volledig beschutte ankerplaats compleet met iets dieper erin een echte hurricane hole. Aan de wolken kun je wel zien dat het weer gaat veranderen.

We zullen de volgende dag toch weer naar Corfu moeten, want Elly vliegt terug naar Nederland vanuit Corfu. Het is nogal winderig en koud, maar alleen op de fok zijn we er zo.

In de baai zijn de golven helaas niet kleiner dan buiten op zee, dus ik zet Elly met de bijboot af op de kant en daarna vertrekken wij gelijk weer richting Igoumenitsa Creek. We hebben een erg leuke week gehad met Elly.

Donderdag morgen, de dag voor de orkaan. Het valt tot nu toe echt alleszins mee. Tussen de 30 en 40 knopen wind, maar mooi aan hoge wal in een beschutte baai met super houdkracht voor het anker. We zijn wel blij dat we niet meer in het zuiden van Griekenland zitten.

De baan die de orkaan zal nemen is nog niet geheel duidelijk, maar alle 6 scenario’s laten zien dat hij in elk geval niet onze kant op komt.

Vrijdag, de dag dat de orkaan volledig is ontwikkeld. Bij ons nog steeds niet veel wind, maar een 40 mijl zuidelijk van ons waait het dat het rookt. Buona Vista is wegens golven van 1 tot 2 meter op de ankerplaats bij Vonista naar de nieuwe marina van Preveza gevlucht. Filmpjes op internet van de wachtplaats naar Lefkas kanaal laten kapot gewaaide fokken en boten die door hoge golven tegen de kade slaan zien. Let op de meest linkse.

Dat gaat niet zo lang goed.

Op de actuele weer kaartjes is te zien dat de kern over de zuidkant van Peloponnesos naar het oosten trekt. Min of meer toevallig blijven wij volledig uit de wind en hebben alleen harde wind gehad toen de orkaan nog in ontwikkeling was. Wij hopen dat zij die wel in het pad van dit monster zijn het er goed vanaf brengen.

Zaterdagmorgen. De dag dat de orkaan over Peloponnesos trekt. Geheel windstil bij ons. Als er straks een beetje wind is gaan wij naar Igoumenista.

Het is zaterdag dus een trouwerij in Igoumenitsa.

Terwijl het er in het zuiden van Griekenland heftig aan toe gaat kijken wij naar de prachtig rood ondergaande zon over een windstille baai. 

Al weer een maand voorbij. Veel bezoek gehad en veel gezien en gedaan. Ook gezien dat je toch wel een beetje geluk moet hebben door op het juiste moment op de juiste plaats te zijn. De kern van de orkaan gaat zo’n 170 mijl zuid van ons langs Dank zij uitstekend internet en redelijk adequate weersvoorspellingen kun je alles goed in de gaten houden. Wat hadden we gedaan als de baan wel over ons heen was gegaan? Gewoon uit de baan wegvaren. Wij hoorden van mensen die meer dan 24 uur voordat de orkaan ook maar in de buurt was besloten de boot zo kaal mogelijk aan zoveel mogelijk ketting in een baai achter te laten en zelf in een hotel te gaan. Dat zouden wij niet gauw doen. Je kunt in 24 uur een heel eind wegkomen en dan zit je wel zo veilig. Maar ieder maakt zijn eigen keuzes en je weet pas achteraf of het de juiste was.

6 reacties op “September 2018

  1. De boot in Trizonia heeft Frits gebouwd! Wij dachten echter dat zij verkocht was naar Bimini….

    • Hoi Reinhilde.
      Ik meende al dat er een connectie was. Prachtboot, helaas zet het verval nu serieus in. De lieren zijn inmiddels weg en het brugdek is nogal verzakt. Rompen, mast en dwarsverbindingen zien er goed uit, al zou een verfje het geheel natuurlijk enorm verfraaien. Zonde dat het maar ligt te verkommeren. Zagen jullie hem niet ook al eens op Trizonia in 2005?

  2. Mooi verhaal en belevenissen Wouter en Paula. En gelukkig de dans ontsprongen. Waar gaan jullie liggen voor de winter?

    • Hoi Marleen,
      Dank. Ja, kijk maar eens op Youtube onder de zoekterm “Zorbas Storm” dan krijg je even weer respect voor de kracht van de zee. We waren altijd al zorgvuldig in het kiezen van onze ankerplaatsen, maar we kijken nu toch weer met andere ogen naar “all round shelter”.
      Onze winter ligplaats wordt Capo d’Orlando in het noorden van Sicilië. Een splinter nieuwe jachthaven. Ik hoop dat daar al een beetje winter liveaboard community zal zijn ontstaan. Wat zijn jullie plannen?

  3. Zo weer helemaal bijgelezen, wat een leuke, gezellige en spannende verhalen weer!!! En gelukkig zaten jullie in de veilige zone, wij gelukkig ook weinig last gehad in Agios. Geniet nog lekker samen. Hopelijk een gezellige winter, jammer dat jullie niet naar Agios kunnen komen????????????

    • Jullie ook een hele gezellige winter in Agios met alle ‘oude’ en nieuwe vrienden! ????????????