Augustus 2014 – Catamaran Safari

Noord Spanje en Portugal tot Lissabon.

Na ons oversteekje door de Golf van Biskaje landen we aan in de Ria de Somorrostro, die doorloopt tot voorbij Bilbao. Wij bezoeken Bilbao per metro vanuit Getxo, waar we in de baai ten anker liggen. We vervolgen onze tocht langs de Noord Spaanse kust in dagtochten en bezoeken een aantal prachtige Ria’s. Dan gaan we richting Portugal hopend op de Portugese Noord. Helaas lijkt deze noordenwind te zijn ingeruild voor Portugese mist, die ons uiteindelijk tot in de Algarve plaagt. De temperatuur wordt gaandeweg wel steeds aangenamer en we raken al aardig gewend aan het relaxte leven.
In en om Lissabon hebben we een week lang prachtig zomerweer, wat het bezoek van Maaike en Cathrine extra geslaagd maakt. We genieten met z’n vieren van Lissabon en omgeving en dan blijkt een lang weekend toch opeens heel kort.

Het weer wordt beter; we kunnen nu regelmatig buiten ontbijten.

In het centrum van Bilbao zijn prachtige smalle straatjes met balkonnetjes en gezellige terrasjes.

Noord Spanje heeft prachtige hoge kusten met veel groen.

De zonnepanelen doen hun best om de accu’s vol te houden.

In het weekend ligt het bij het strand tegenover Santander helemaal vol; ’s avonds is iedereen weer weg.

Onderweg worden we 2 dagen achter elkaar getrakteerd op een prachtige dolfijnenshow.

We komen in veel kleine, gezellige dorpjes en we hebben mooi weer.

De kust dwingt af en toe wel respect af.

De mist zit ons op de hielen.

We bekijken de stad A Coruna met mooi weer; er zijn prachtige oude gebouwen.

En natuurlijk de gebruikelijke terrasjes.

Dan ronden we Cabo Villano, indrukwekkend.

De volgende dag Cabo Finisterre, veel bekender onder zeezeilers.

Allemaal gevaarlijke kusten.

Op veel plaatsen treffen we deze bouwwerken aan; ze schijnen vroeger gebouwd te zijn als graanopslag. De paddestoelpoten dienden om de ratten buiten te houden.

In de baai van Muros kwam opeens deze Bavaria, de Blanca, binnenvaren; bekenden uit Friesland, waarmee we dus gezellig een borrel dronken. we komen ze vast nog vaker tegen.. gezellig!

De overdekte markt (Mercado) is ook in Muros in een indrukwekkend gebouwd gevestigd.

Maar ook hier in Noord Spanje is de crisis zichtbaar; mooie huizen die totaal vervallen zijn en kennelijk al jaren leegstaan.

Onderweg naar Vigo moeten ronden we de kaap samen met een paar andere (wedstrijd)jachten.

Ook Vigo is een indrukwekkende stad, die een bezoek waard is.

We ankeren aan de overkant van de baai en nemen de veerboot naar Vigo, zodat we de Safari ook eens van de andere kant zien.

Creatief tafelen in Vigo.

Per trap verder naar boven.

Als beloning een prachtig uitzicht over de stad en de rivier.

Een beetje training in de publieke fitness, je ziet ze hier overal.

Ook hier weer prachtige bouwwerken in de stad.

Die avond laten we het anker vallen bij Bayona, waar we een wandeling maken over de muren van een oud fort.

Van bovenaf hebben we een prachtig uitzicht op zee.

De stad en de haven in de schemering.

Op een plein is een openluchtconcert; we wachten tot het om 23.00 uur begint (het moet eerst donker zijn blijkbaar); gezellig, maar helaas is de muziek niet om aan te horen, dus na 2 nummers ontvluchten we het plein.

De volgende dag, maandag 18 augustus verlaten we Spanje alweer en kan de Spaanse vlag voorlopig weer in de kast.

We varen Portugal binnen.

Vrijwel meteen zitten we in dichte mist en besluiten niet naar Porto te gaan, maar de haven van Povoa de Varzim aan te lopen. daar zijn geen grote schepen en we kunnen gelukkig achter een visser aan naar binnen varen. Op 150 m afstand kunnen we net de pier zien.

Het blijft mistig tot in de avond; het ziet er spookachtig uit. De havenmeester verzekert ons dat het gerust drie dagen zo kan blijven.

Maar als we het stadje inlopen ziet de wereld er opeens toch heel wat beter uit, maar op zee zien we de mistbanken nog hangen.

Gelukkig is het de volgende dag weer prachtig weer en we zeilen door naar San Jacinto in de Rio de Aveiro. Het is hier net Schiermonnikoog.

We steken met de pont de rivier over en fietsen naar Aveiro.

Onderweg passeren we grote witte velden: zoutwinning.

Aveiro is een leuk, kleurig stadje.

Als toeristische attractie varen er een soort gondels.

In heel Portugal zien we betegelde huizen; dit exemplaar is wel heel bijzonder.

Ook hier is de overdekte ‘mercado’ weer mooi en kleurrijk.

Op de terugweg fietsen we nog een ommetje langs de rivier.

We doen boodschappen bij de Spar. Op de fiets kunnen we lekker veel meenemen.

De volgende dag hebben we eindelijk eens beet! 2 heerlijke lunchhapjes.

Voor de kust van Peniche ligt een klein eilandje, Berlenga.

We gaan er even heen om een bijboot-excursie te doen. Het is een voormalig klooster-eiland.

We hebben gehoord dat er tunnels in de rotsen zitten, waar je met je bootje door kunt varen.

In een van de grotten is het water zo helder dat het lijkt of je droog staat, toch kunnen we hier gewoon met de motor varen.

Door een onderwater-tunnel komt licht binnen in de grot.

We klimmen nog even de trappen op en dan ziet het er zo uit:

Bij het invaren van de baai van Cascais troffen we dit aan; vijf onduidelijke vlotjes, allemaal met een antenne. vervolgens werden we verzocht er ver vandaan te gaan liggen.

En dit was het resultaat:

De volgende ochtend konden we terug naar de baai.

Dan varen we de rivier de Taag op om dichter bij Lissabon te komen en Maaike en Cathrine van het vliegveld te gaan halen. We varen onder de 70 meter hoge brug, ‘Ponte de 25 abril’ door.

Zolang we in de buurt van Lissabon zijn is dit de dagelijkse situatie:

Dan is het 28 augustus en is het precies 50 jaar geleden dat deze vrolijke vutter geboren werd.

Dat vieren we met vlaggetjes, ballonnen…

Een lekker Portugees etentje in het dorp.

We zijn vrijdag morgen vanuit Seixal terug naar Cascais / Estoril gezeild. Dank zij het dipje in het weer was er ’s morgens al wind en konden we zeilen. Het is een tochtje van een 20 mijl dus net even leuk. We varen weer vlak langs de toren van Belem.

Daarna zijn we met de trein naar Lissabon gegaan. Goed systeem hier. Je kunt uit een automaat een kaartje trekken voor 50 cent. Deze kan je vervolgens opwaarderen op dezelfde automaat met zones. Lissabon was 4 zones en kost dan 2,15 Euro. Dat kaartje kun je dan telkens weer opwaarderen op zulke automaten voor de trein, bus, metro, veerbootjes. De trein naar Lissabon gaat elke 20 minuten dus als je hem mist is het ook niet erg.

We hebben die vrijdag tot een uur of 7 door het centrum van Lissabon gewandeld en daarna met de trein terug naar Estoril en naar een terrein gegaan waar die avond live Fado muziek was. Dat terrein was omringd door snuisterijen kraampjes en eettentjes. We hebben daar gegeten met uitzicht op het Fado concert. De Fado zanger kon alleen niet zingen, maar dat vonden de meeste aanwezigen helemaal niet erg. Er werd aldoor heel hard geklapt en ook meegezongen en zo, terwijl de zanger er constant helemaal naast zat maar zichzelf wel helemaal geweldig vond. Het was verder wel een erg leuke happening.

We zijn zaterdag na een relaxed ontbijt weer per trein naar Lissabon gegaan en nu een paar haltes eerder uitgestapt en de bezienswaardigheden langs de Taag bekeken (toren van Belem, klooster, monument voor de gesneuvelde soldaten en monument voor de zeeontdekkers en zo).

Zondag nog even een rustig ontbijtje en rond een uur of 12 naar de trein om Maaike en Cathrine weer uit te zwaaien. Het was erg leuk bezoek te hebben.

Ook hier is het soms “zondag middag”, zoals ook op mooie dagen in LO. Eilandvorming, de baai helemaal vol met locals voor een paar uurtjes, veel zwem- en strand plezier en zo. De meesten liggen dan voor anker en enkele kleinere speedbootjes pikken een local vissersbootjes mooring op. Wat erg grappig was, was dat er achter ons een flinke motorboot kwam liggen die aan zijn anker een neuringlijn met een drijvertje had. Een half uurtje later komt er een speedbootje, ziet het drijvertje en pikt die op als mooring. Grote boot had niets in de gaten. Ze hebben zo een aantal uren gelegen en gingen toen weer naar de haven. Wij hadden natuurlijk aldoor gehoopt dat de grote eerst weg wou, maar helaas.