September 2024
Refit van de Madness.
Deze maand zijn we vooral bezig met de refit van de Madness. We laten hem uit het water halen en in de loods zetten en daar demonteren we alles wat te demonteren is. We halen alle oude lagen antifouling van het onderwaterschip en schuren en plamuren alles wat boven water zit. Dan zetten we het onderwaterschip in 4 lagen coppercoat en brengen 3 lagen DD lak aan op de romp en de kuip en zo. Daarna nog twee lagen antislip op de dekken en 2 lagen Ral 9010 op het interieur en dan kunnen we alles weer monteren. We vervangen de afvoerafsluiter van de vuilwatertank en wachten eindeloos op het bestelde polycarbonaat voor de ramen, maar annuleren dan maar die bestelling en halen het gewoon op bij een zaak in Groningen (dat hadden we dus gelijk moeten doen). Dan gaat de boot weer te water en wordt de mast weer geplaatst. Wij kunnen daarna de bekabeling van de mast weer aansluiten en gaan dan maar één voor één de ruiten vervangen. We willen zo snel mogelijk klaar zijn om nog een tochtje naar het IJsselmeer te doen voor het seizoen definitief voorbij is.
We beginnen deze maand aan een flinke klus. De Madness gaat uit het water voor een grondige opknapbeurt.
Eerst maar eens afspuiten. Paula trekt het regenpak aan dat na het aanleggen van de rioolbuizen nog in de kruipruimte van het huis is blijven liggen en neemt de hogedrukspuit ter hand.
Ik zoek inmiddels de trailer op om straks de boot op te zetten.
We rijden hem er netjes onder zodat Rob (eigenaar van de jachthaven) de boot erop kan laten zakken.
Dan koppelen we af en rijd Rob hem met de trekker op de plaats in de loods.
We hadden de boot oorspronkelijk in 2005 gekocht (toen was ie geel met grijs) en in de kerstvakantie van 2005 in deze kleur geverfd. We hebben hem, toen de Safari klaar was, in 2009 verkocht en vorig jaar weer teruggekocht.
We beginnen met het verwijderen van de antifouling. We willen coppercoat gaan aanbrengen.
Zo, één drijver geheel geschuurd. De verf die wij er in 2005 opgezet hadden zit er nog steeds op, de boot is op een aantal bijwerkplekken en een keer antislip na niet meer geheel geverfd sindsdien.
Dan de hoofdromp. Die is wel wat groter en heeft helaas ook meer bodem waar je dan onder moet liggen met de krabber/schuurmachine boven je (wel eerst even de trailer er onder vandaan rijden).
Paula doet de afbijt en het krabben.
Ik schuur dan telkens een stukje bodem en dan de rest van de romp naar boven toe om weer even uit te rusten.
De oude aluminium netsteunen zijn niet meer bruikbaar.
We repareren de plek waar ze gezeten hebben met glasmat en epoxy en gaan nadenken over nieuwe steunen.
De hoofdromp vordert al gestaag.
Het is een buitengewoon vermoeiend klusje, maar het is belangrijk alle oude verflagen te verwijderen tot op de epoxy, anders zal de coppercoat niet goed hechten.
De situatie na 3 dagen hard werken.
De romp is onder water kaal en de rest is geschuurd. Paula gaat beginnen met de demontage van alles wat op het dek zit.
De volgende dag nemen we de laser mee om de waterlijn af te plakken. We hebben de boot eerst in alle richtingen horizontaal gezet.
Je ziet er weinig van, maar dit is de eerste laag coppercoat.
De tweede laag.
En dit wordt de derde.
Dan doet Paula nog een vierde laag coppercoat en is dat gedeelte klaar.
Tijd voor even wat anders. We gaan naar de openlucht voorstelling “De grote vloed” bij Oosterwijtwerd. We zijn niet de enigen.
We hebben geluk: het is prachtig warm, droog en windstil weer.
De tribune vult zich. Er passen zo’n 1.500 personen (m/v/o) in de tribune. Links ertegenover op de veranda van de 1e verdieping het orkest en rechts daarvan het kerkje van Oosterwijtwerd.
En verder rechts de huiskamer van één van de hoofdpersonen.
En achter ons is de zon inmiddels onder gegaan. Het is een prachtig stuk, goed gespeeld en gezongen en een fantastisch orkest er bij.
Dan weer aan het werk. Ik heb inmiddels de nieuwe netsteunen bedacht en uitgezaagd en breng er nu glas en epoxy op aan.
De overloop hebben we geschuurd en hierop gaan we de verf die in 2005 was overgebleven uitproberen. Het lijkt erop dat je die verf iets langer dan de aangegeven 2 jaar kunt bewaren (DD lak van Polyservice).
Tweede laag op de overloop. We hadden nog 4 potten over (in 2005) en gaan daar ook de eerste laag op de boot mee doen.
Het luikje van de ankerbak had een rubberen doorvoer voor de ketting of zo. Zit er altijd al in maar kun je niet gebruiken dus die halen we weg en maken het gat dicht met glas en epoxy.
Voor 90% gestript. Tijd om de plekjes te plamuren en de nieuwe netsteunen aan te brengen.
Moet toch het aluminium net profiel er even op om de steunen op de goede plek te krijgen. Fillet in de hoek en 2 lagen glas erover en het kan weer uitharden.
Het dek is ook al bijna ontdaan van alle beslagen en zonnepanelen en zo. Er zaten twee van die ultra platte plakpanelen op, maar die doen bijna niets dus die gaan in de vuilnisbak.
De garage van het schuifluik krijgt een extra laag glasmat.
Geheel gestript, de meeste oneffenheden geplamuurd en geschuurd.
De nieuwe netsteunen geglast, geplamuurd en in de HB epoxycoat.
De netbevestiging aan de hoofdromp hebben we voorzien van een extra laag glasmat. Daarna weer glad geplamuurd en nu de poortjes alvast even in de aflak gezet.
We zetten de drijverconstructie zo dat we overal bij kunnen.
We beginnen met de beamkasten een laagje verf te geven.
De bakboordkant van de hoofdromp heeft z’n eerste laag DD lak. Nu eerst weer verf mengen en de inductietijd afwachten.
DD lak is een prachtige verf. Het wordt keihard en krasvast, maar het is wel lastig inschatten hoeveel je nodig hebt. Na het mengen van de twee componenten moet het eerst een half uur staan voor je het kunt gebruiken. Heb je iets te weinig dan kun je niet even snel mengen en weer verder. Heb je teveel dan zul je dat moeten weggooien want na een paar uur is het niet meer bruikbaar.
Weer door met de stuurboordkant en dan naar de drijvers en beams.
Zo, de drijvers hebben ook hun eerste laag.
Het laatste stukje van de beams.
En dan kan ie uitharden en weten we hoeveel we de volgende laag nodig zullen hebben.
De volgende morgen inspectie van de 1e laag.
En dan de tweede laag en een derde laag en dan is dit het resultaat.
Dan de volgende stap: de antislip verf aanbrengen.
Heel erg veel afplakken en dan een uurtje rollen. Dan de volgende dag nog een laagje en dan is ook dat onderdeel klaar.
Dan komt het interieur aan de beurt. Ook hier demonteren we zo veel mogelijk.
We maken het gat in het dashboard waar ooit een omvormer heeft gezeten dicht met een plaatje.
En dan moet alles geschuurd worden.
Dan schoon maken en alles in de Ral 9010 rollen.
Het is een kleine ruimte dus het is moeilijk alles in de verf te zetten zonder er zelf onder te komen.
Na twee lagen interieur verf kunnen we alles weer gaan monteren. Een klus die toch ook nog een kleine drie dagen in beslag neemt.
Dan alle bekabeling weer aansluiten.
En inklappen en naar buiten.
Het is maandag 23 september, drie weken nadat we de loods in gegaan zijn. Die drie weken hebben we hard moeten werken om alles voor elkaar te krijgen.
Op naar de kraan.
Aanhaken.
Hijsen.
En dan draait de kraan de boot boven het water.
Zodra hij in het water ligt klappen we hem uit en gaan dan de mast ophalen.
De mast wordt er ook met de kraan opgezet.
Straks de giek nog ophalen en dan kunnen we weer naar onze eigen box.
Daar prutsen we nog even door met de kabels uit de mast (marifoon, toplicht en windset) naar binnen halen en aansluiten. Alles ziet er weer prachtig uit.
Ook het instrumenten paneeltje is weer helemaal mooi.
Dan nog de ramen. Zoals je ziet is het echt wel nodig. Ze zijn bijna volledig ondoorzichtig geworden.
Deze is al vernieuwd. Weer helemaal helder. Nu nog de afdekranden verven (die zijn helemaal geel geworden) en terugplaatsen.
Nog een dagje prutsen om de zeilen er weer op te zetten en dan ziet het er allemaal weer super uit.
Weer eens een wandeling. Fria komt naar Dokkumer Nieuwe Zeilen en helpt ons eerst nog even om het grootzeil er weer op te zetten en dan gaan we in dit deel van het Lauwersmeergebied wandelen.
Het is tien voor vier en de zon staat al zo laag.
We beklimmen de uitkijktoren. Dat is een stalen constructie van ruim 26 meter hoog. Hier heb je een prachtig uitzicht over het Lauwersmeer.
Noord-west.
Noord.
Noord-oost.
Zuid.
De 30e gaan we het mahonie binnen lakken. Dus de boot blijft nog even een bouwplaats.
En dan is de maand weer om. Weinig beleefd deze maand, vooral heel hard aan de Madness gewerkt. Beetje jammer want nu is ineens de herfst ingetreden. We willen eigenlijk nog wel een weekje zeilen richting IJsselmeer, hopen dat het weer nog even wacht met echt herfst te worden. Maar de Madness is nu in ieder geval wel weer in top conditie. Eind oktober zullen we de volgende blog plaatsen.
Geef een antwoord