April 2022

Sicilië 3

Deze maand hebben we eerst nog Gerard en Elly te logeren. We doen een zeer uitgebreidde lunch in Scoglitti en verkennen de omgeving nog wat. Dan is het tijd voor Gerard en Elly om weer naar Nederland terug te rijden. Wij doen nog een laatste groepswandeling. De auto’s worden nu belachelijk duur, dus schaars. Betaalden we een maand geleden nog een kleine 3 Euro per dag, dat is nu naar zo’n 60 Euro per dag gestegen. Dan hebben we een boat jumble en een BBQ feestje. Het wordt voor ons ook zo langzamerhand tijd de boot weer klaar voor vertrek te maken. Het marinaleven is wel heel erg gezellig en makkelijk, maar we willen toch graag weer zeilen. We wassen alle vallen en maken de mast en verstaging schoon (en daarna nog een keer). We halen de winterhoes van het grootzeil en zetten de fok erop. En dan helaas hebben we toch weer een zuidoostelijke storm met heel veel zand en zout. Nadat die voorbij is doen we nog een laatste Happy Hour en geven we een afscheidsfeestje. En dan gaan we weer zeilen. De boot loopt voor geen meter door een enorme hoeveelheid aangroei die we in Siracusa verwijderen.

We beginnen deze maand met een wandelingetje langs de kust. Het waait telkens weer een halve storm, zo ook vandaag. We hebben aldoor een aantal dagen oost (vieze lucht vol met Sahara zand) en dan weer een paar dagen west waarbij de lucht weer heel mooi opklaart.

Gerard en Elly (onze gasten) hebben ons vandaag uitgenodigd voor een zeer uitgebreide lunch in de kustplaats Scoglitti. Hier zit een visrestaurant dat een heel interessante lunch biedt. Iets van 7 gangen koude voorgerechten, dan 7 gangen warme voorgerechten en dan als hoofdgang zeebaars. We zijn met een groep van 11.

De gerechten zien er (bijna) allemaal heerlijk uit en smaken zonder uitzondering heerlijk.

Om het een beetje te laten zakken nog even een wandeltje langs de haven en het strand en dan is de dag al bijna weer om.

Drie april doen we een rondrit langs de kust. We bezoeken de oude tonijnfabriek maar helaas staat daar nu ineens helemaal een hek omheen. Vorig jaar konden we er nog in rondlopen, maar ik denk dat er wat teveel vallende stenen zijn geweest.

De tuin van de fabriek heeft dan wel weer hele mooi bloemetjes.

Het uitzicht van de fabriek.

We stoppen in Donnalucata om bij de Blue Moon een ijsje te halen. De Blue Moon staat bekend als één van de beste ijssalons op Sicilië. We zoeken nog even naar de zoetwater bronnen op het strand, maar het lijkt erop dat die inmiddels in de golven zijn verdwenen, net als het grootste deel van het strand.

En dan op 4 april is het voor Gerard en Elly weer tijd om de terugrit naar Nederland te beginnen. We hebben het erg gezellig met ze gehad.

We gaan gelijk door naar de werf. Steven (Pura Vida) z’n Happy Cat (en twee stoeltjes) is aangekomen en zij zijn momenteel in Nederland. Samen met Peter (Rocco One) gaan we die naar Steven z’n boot brengen.

Er ver mee lopen vinden we te vermoeiend dus leggen we alles op de dinghy.

Peter en Paula moeten wel omlopen, die passen er niet meer bij, maar zo gaat het heel gemakkelijk. Steven en Sharon komen half april weer en wij hopen ze dan weer te ontmoeten.

Dan doen we de 7^e weer een groepswandeling. We denken elke keer dat het wel de laatste zal zijn, maar er zijn nog steeds genoeg gegadigden en auto’s.

We doen de “torentje” wandeling tegenover Ragusa Ibla. We zijn met 15.

Op de voorgrond Ragusa Ibla met daarachter Ragusa.

We moeten hier en daar over een muurtje klimmen of door een gat in een hek en zo.

Maar dan zijn we bij het torentje. Ooit onderdeel van een trotse boerderij, nu in verval. Al is het torentje nog in goede staat.

Dan door naar de spoorwegovergang, waar we lunchen.

Na de lunch even verder naar beneden, naar de rivier.

En dan rennen de oudste en jongste man van de groep weer omhoog.

De wandelgroep van 7 april.

Na de wandeling eerst een biertje in de Stella Marina bar en daarna komen Marcel en Natasja en Marcels dochter Isabelle bij ons eten.

De 9^e staan er twee evenementen op het programma. Eerst een boat jumble en daarna een BBQ. Het is voor de verandering eens bijna windstil en lekker warm. Paula gaat proberen haar acoustische gitaar te verkopen. Die gebruikt ze niet meer sinds ze die electrische heeft.

Er is niet heel veel te koop, maar wel bijvoorbeeld hier op de voorgrond wat producten van de corona lockdown bezigheidstherapie. Iemand heeft op allerlei steentjes en schelpen spreuken gezet en het verkoopt ook nog. Helaas gaat de gitaar niet weg.

En dan de BBQ! De BBQ voor algemeen gebruik is een beetje doorgeroest dus zetten we er zo’n alu ding voor éénmalig gebruik in.

De profi’s komen met zo’n Cobb. Die heb je op kooltjes, maar ook op gas. En dat is wel superhandig. Die gaan we ook bestellen.

Kijk, heerlijke brokken vlees.

Iedereen neemt z’n eigen vlees en drinken mee en een “dish-to-share”. Het is allemaal heerlijk.

Het wordt een heel gezellig feestje.

13 april is het weer eens tijd voor een klusje.

Als het regent moeten alle rompraampjes dicht omdat het anders naar binnen regent.

Wij maken van transparant dik plastic een kapje dat we op de horretjes lijmen.

Dat zou dan een in ieder geval de meeste regen buiten moeten houden als de horretjes er goed in zitten. Maar ja, beetje zinloos want het regent hier nooit!

En dan komt er weer een mailtje van de office “parcel for you”. Daar houden we van. Voelt als een cadeautje, al moet je het wel zelf eerst bestellen.

Het is één van die profi BBQ’s. Een Cobb op gas.

Is natuurlijk niet helemaal echt, maar scheelt een hoop geknoei met die zwarte rommel en rondspringende vonken en zo.

16 april, al weer een klusje. We nemen een strookje multiplex en zagen die tot twee ovale plankjes en boren daar gaten in die we dan weer vullen met epoxy met micro balloons.

Dan verven we ze netjes wit.

Kan ik ook gelijk het randje van het luik in het kuipdak doen. Die was wat beschadigd op de hoekjes.

En dan monteren we (na uitharding) de plankjes. Per plankje kunnen twee camera’s worden gemonteerd en dat plankje schroeven we dan weer tegen de onderkant van de zaling. We misten nog wat zicht naar links en rechts dus we monteren twee extra camera’s. De oude camera’s zitten nu nog rechtstreeks op de zaling geschroefd maar dat gaan we ook nog aanpassen.

Dit is het resultaal van harde wind uit het zuidoosten met veel zout en zand in die wind.

Dat wordt dus weer veel schoonmaakwerk. Een echte Nederlandse plensbui zou echt welkom zijn, maar dat hebben we hier niet.

Maandag 18 april. Net boulle gespeeld op het strand en daarna een biertje bij ons aan boord. Kees (Dutch Osprey) wil graag mijn piano eens uitproberen, dan kan John (Migaloo) niet achterblijven en speelt op Paula’s gitaar.

20 april, al weer een klusje. We hebben de winterhuik van het zeil gehaald en daar moeten een paar slijtplekjes worden gerepareerd.

Ook doen we de vallen stuk voor stuk in de wasmachine. Die zijn echt te vies om aan te pakken. Plakkerig van zand en zout.

Zo, de vallen net weer terug gedaan in de mast en dan slaat vrij plotseling het weer om en hebben we dit weer. Enorme golven die over de pier slaan en voor een zoutspray in de lucht zorgen. Samen met een 40+ knopen zandwind uit het zuiden goed voor wederom een vieze zout en zand plaklaag op de hele boot en stagen en vallen!

De 22^e is het weer enorm opgeklaard al zit er een vreemde wolk boven het eiland. Op naar de laatste Happy Hour van dit winterseizoen.

Het is er weer ouderwets druk en gezellig.

De 23^e is het dan weer helemaal opgeklaard en kunnen ook de 100+ optimistjes van de selectie voor de Europese en Wereld kampioenschappen naar buiten voor hun eerste wedstrijd. Wij gaan weer de mast in om de stagen en vallen nogmaals schoon te vegen met een doekje. Die vieze rommel willen we niet in de zeilen hebben.

Als alles schoon is houden we een afscheidsfeestje. We gaan morgen de haven verlaten!

24 april, een beetje laat dit jaar, maar we zijn los.

Bye, fair winds, have a great season……..

En weg zijn we.

Gelijk de zeilen erop. We willen naar Siracusa, dat is zo’n 60 mijl maar er is niet veel wind.

De loopplank kan weer omgebouwd worden naar machinekamer ladder.

We slepen de meertouwen even achter de boot aan om het zand eruit te weken.

De boot loopt erg langzaam, zelfs als de wind later aantrekt tot zo’n 14 knopen halen we maar 10 knopen bootsnelheid. Er zal wel erg veel aangroei onder de boot zitten. Het lijkt erop dat we tegen het donker aan zullen komen in Siracusa dus we besluiten een baaitje eerder te stoppen. Kunnen we mooi de nieuwe BBQ even uitproberen.

Hij doet het perfect!

De volgende dag de laatste 10 mijl naar Siracusa en dan gelijk het pak maar aan om de boel schoon te maken.

Is ook gelijk een goede check of we afgelopen winter niet teveel zijn aangekomen. Valt mee, de rits wil nog dicht.

Het water is nog maar 16 graden en dat is heeeel koud als het pak langzaam volloopt.

We zijn uiteindelijk beiden 5 uur bezig met het schoonmaken van de onderkant. Er zat een enorme laag aangroei onder met echt enorme planten en heel veel kalk wormpjes.

Bij het schoonmaken hebben we twee duikflessen leeg gebruikt voor het midden onder deel. Die moeten we dan weer vullen, maar de compressor is eerst nog aan een olieverversing toe. Het aftap dopje zit eronder dus hij moet even op de brug om er bij te komen.

350 ml olie. Het is niet veel en past heel goed in een yoghurt bakje.

Zo, de plug weer vast draaien en de kap er weer op. Die had er eigenlijk niet afgehoeven, maar weet alles maar eens achteraf!

En dan kan ie weer op z’n plekje in de bank.

Dan varen we naar de noordkant van de baai en gaan voor Siracusa voor anker. De boot loopt nu merkbaar beter. Er is bijna geen wind, maar alleen op het fokje (lui) zijn we zo aan de overkant. Daar gaan we met de bijboot naar de wal om even naar de Lidl te gaan. We waren vergeten wat een vreselijke vuilnisbelt de minder toeristische delen van Siracusa waren.

Op weg naar de Lidl komen we een plantenwinkeltje tegen. Mooie plantjes op die onderste plank.

Na de boodschappen gaan we met het bijbootje naar de stadskade en doen een wandeltje door het oude en toeristische gedeelte van Siracusa. Dat ziet er heel anders uit.

Bijzondere bomen in het parkje.

Het weer is nogal matig dus het ziet er allemaal niet zo mooi uit, maar aan de drukte op het centrale plein te zien en aan de hoeveelheid Nederlands, Duits en Frans enzo te horen is het toeristenseizoen wel weer op gang aan het komen.

Er zijn talloze van deze prachtige smalle steegjes.

En dan de laatste dag van de maand vertrekken we voor de oversteek naar Griekenland. Vorig jaar zijn we helemaal langs de onderkant van de laars gegaan, deze keer zullen we in één keer oversteken. We zien nu toevallig een weervenster met in ieder geval niet teveel tegenwind. Ook niet zoveel meewind, maar dat liever dan een paar honderd mijl opkruisen. Om half twaalf lichten we het anker en gaan langs het mooie fort de baai uit.

En dan een paar uur later kleurt de lucht ineens heel mooi rood. Voor de geoefende kijker is de Etna te zien (boven de knop van de vlaggestok) al was dat in werkelijkheid wel veel duidelijker dan op de foto. We zijn hier toch al ruim 50 mijl van Siracusa.

En dan krijgen we onderweg midden op zee ineens twee bezoekers. Eerst een vrij groot, mij onbekend type, insect dat op de kuiprand gaat zitten. Ik vind hem er vies uitzien en gooi hem overboord (denk ik). Even later land een mooi geel vogeltje in het ganboord. Meestal zijn die beestjes uitgeput, maar deze vind onmiddelijk dat insect terug op het machinekamerluik en begint hem op te peuzelen.

Daarna nog even uitbuiken in de bijboot.

Die geen tegenwind is fijn, maar helaas is er ook geen meewind. Er is gewoon helemaal geen wind. Dus één motor zachtjes aan zodat we met een knoopje of vier/vijf in ieder geval de goede richting op gaan. Het gaat een lange tocht worden.

Af en toe is er genoeg wind om een stukje te zeilen, maar de meeste tijd is er gewoon helemaal geen wind. Dan maar weer een motortje aan. Tot we zo’n 30 mijl van Kefalonia zijn en er ineens een heel fatsoenlijke wind komt zodat we toch nog met een aardig vaartje de reis kunnen afsluiten.

2 mei zijn we dan eindelijk in de baai van Argostoli. Het heeft veel geregend onderweg (ook weer zandregen) en erg weinig gewaaid, maar we zijn er. Ook hier ziet het weer er niet uit. We hopen op een flinke schone regenbui om de boot weer schoon te spoelen, maar dat zal wel niet gebeuren.

En dan is de maand al weer meer dan om. Tja als je midden op zee zit op het moment dat je de blog zou willen plaatsen kom je toch achter wat beperkingen van de hedendaagse techniek: geen bereik! We konden tot zo’n 25 mijl uit de kust nog films downloaden maar toen was het toch echt afgelopen. Dus sorry, twee dagen later dan gepland, maar ja dat is dan even niet anders. We hebben een boeiende maand gehad. Eerst nog druk met bezoek, dan nog een laatste groepswandeling. En dan langzaam weer aan het idee wennen dat het dorp waar je de hele winter gewoond hebt nu snel uit elkaar gaat vallen. Een aantal dorpsbewoners worden echt vrienden in zo’n winter en sommigen daarvan ga je in het zomerseizoen wel weer zien, of volgende winter of zo, maar er zijn er ook die dit zomerseizoen de andere kant op gaan en die zie je dan waarschijnlijk niet zo snel weer terug. Of zelfs de boot verkopen (zo’n halve boot met maar één romp) om een hele boot te gaan kopen….. Op de één of andere manier is het dan toch altijd weer moeilijk om weg te gaan. We hebben nog een aantal leuke social events gehad en de boot klaar gemaakt voor vertrek en toen uiteindelijk ook echt vertrokken. Nu zijn we in Griekenland. Het weer ziet er niet uit, maar dat gaat vast snel veranderen. Eind mei zullen we de volgende blog plaatsen.