Augustus 2017

Griekenland 7.

Augustus al weer. Het zomerseizoen vliegt voorbij. Deze maand verlaten we het winderige oosten en gaan via het kanaal van Korinthe naar het westen van Griekenland. We waren de sterke Meltemi’s behoorlijk zat, maar zo rustig als het aan de westkant is, is nou ook weer niet nodig. Verder zeer hoge temperaturen en veel grote natuurbranden. Als je in Griekenland een huis in de bergen hebt is het niet de vraag of de boel in brand vliegt, maar alleen wanneer dat zal zijn. Gelukkig zijn ze hier wel erg bedreven in het blussen, vooral met van alles dat vliegt. Verder snuiven we de nodige cultuur op met een bezoek aan Delphi en dobberen we rustig door de golf van Korinthe en de golf van Patras naar de Ionische eilanden. Op Zakinthos komt Fria aan boord om Wouters verjaardag te vieren en om een tijdje met ons mee te zeilen.

De route van de Safari van Augustus.

We liggen in de zeer beschutte baai van Palaia Fokaia, vlak bij Athene, wederom een Meltemi af te wachten. Bijna 40 knopen wind, maar we liggen hier prima.

Plotseling komen er donkere wolken over. Het water kleurt koperachtig in plaats van het gebruikelijke blauw.

Enorme rookwolken stijgen op. Er blijkt nabij de voorsteden van Athene een enorme natuurbrand te zijn ontstaan.

De temperatuur van tussen de 35 en 40 graden, 40 knopen wind en al 4 maanden geen drup regen zorgen voor een erg brandbaar geheel.

Er waait as in het rond.

En dan komen de blussers plotseling van alle kanten water halen uit onze baai.

• 

• 

• 

• 

Na een paar uur water happen en rondjes vliegen is de rook weer verdwenen. Het lijken maar onnozel kleine waterzakjes, maar o zo effectief!

• 

• 

Na 4 dagen hebben we deze baai wel gezien. Het lijkt wat kalmer te zijn dus wagen we het er op.

Om de bocht buiten de baai giert de wind ons weer om de oren. Ruim 40 knopen, We doen op 50 graden aan de wind 11 knopen op alleen een klein puntje fok.

’s Avonds is het dan eindelijk echt kalm. Nog maar een 15 knopen wind en een mooie zonsondergang. 

Na op Salamina nog even te hebben ingeslagen bij de Lidl aan het water gaan we richting de ingang van het kanaal van Korinthe. ​Geen Meltemi meer, alleen draait de wind ineens van noordoost naar zuidwest.

Knijp hoog aan de wind kunnen we het net bezeilen en gaan in de baai voor ​Isthmia voor anker. 

Het kanaal van Korinthe vanuit de lucht gezien.

We hadden al eens op Google Earth gekeken hoe het er uitzag en maakten ons erg zorgen of de bruggen wel hoog genoeg zouden zijn voor ons. Ook voor het wegverkeer lijkt me deze brugvorm niet ideaal. Die schuine kant naar beneden gaat misschien nog, maar hoe komen ze weer omhoog??

In werkelijkheid blijken de bruggen gelukkig toch gewoon recht te zijn.

Aan de zuidkant van de oostelijke ingang staat deze controle toren. Hier wordt heel veel geld verdient. Wij moesten voor de passage € 234,67 betalen. Het kanaal is 3,13 mijl lang dus kost ons dat € 74,87 per mijl. Dat zijn de duurste mijlen die we ooit gevaren hebben.

We maken een wandeling langs het kanaal.

Waaaahhhhh! Wij niet hoor!!

Vandaag 7 augustus gaan wij door het kanaal. Terwijl wij op onze beurt liggen te wachten wordt een touringcar uitgeladen. Vanaf deze brug kun je door het hele kanaal kijken.

De brug wordt ook gebruikt als toegangspoort. Beide kanten hebben zo’n brug. Ze verzamelen een stuk of 10 boten aan één kant en laten (nadat iedereen betaald heeft) de brug zakken toe hij diep onder water gezonken is en dan kan het treintje boten het kanaal in. 

Het is maar 25 meter breed en er mogen boten van maximaal 18 meter breedte in. Je wil hier ook echt geen tegenliggers tegen komen.

De wanden zijn van kalksteen. Zeer zachte steen die dan ook regelmatig afbrokkelt wat weer onderhoud van het kanaal vraagt.

Het is erg duur, maar wel mooi!

En dan een half uurtje later zijn we aan de andere kant. De brug is al weer afgezonken.

In een heel licht windje kunnen we hoog aan de wind de Golf van Korinthe inzeilen.

De watertemperatuur in de Golf van Korinthe is zeer hoog. De lucht temperatuur nog hoger. Overdag ruim 40 graden en van zwemmen koel je niet echt af hier.

Tegen 8 uur gaat de zon onder.

De temperatuur in de slaapkamer neemt normaal ’s avonds de buitenwater temperatuur aan, waardoor het meestal zeer aangenaam is. Hier gaat dat niet helemaal op.

Zeer weinig wind en hoge temperaturen. Onderweg dus regelmatig even het water in.

Hier liggen we in de “unfinished marina” van Itea (gratis dus). Het is een keurige marina waar alleen het water en de elektriciteit niet werkt. Het is er wel geweest, maar kapot. We gaan Delphi bezoeken. 

Hier zijn we in het stadje Delphi. Het staat op een zeer steile berg naast een diepe vallei op zo’n 500 meter hoogte. De temperatuur is weer rond de 40 graden en de kortste weg is 13 kilometer dus zijn we maar met de bus gegaan.

De maquette van de archeologische site in het museum.  

En zo ziet het er in werkelijkheid uit. Dit is het “schathuis van de Atheners” langs de oude weg naar boven. Gebouwd begin 5e eeuw voor Christus. 

Dit is wat er over is van de Apollontempel. Gebouwd einde 6e eeuw voor Christus.

Vele van de gebruikte stenen zijn helemaal volgeschreven.

Het theater.

In 1930 is hier nog een opvoering van het oude drama Prometheus geweest.

Helemaal boven is een stadion. Hier werden hardloop wedstrijden gehouden. Dit is ook ruim 2500 jaar oud.

Beelden in het museum. 

Op de weg terug zien we vanuit de bus deze levada. Het is altijd bijzonder moeilijk te zien welke kant ie oploopt. 

De volgende dag gaan we naar het eilandje Trizonia. Mooi eilandje met een 100% beschutte baai.

In de baai is ook weer zo’n gratis unfinished marina. Hier zie je het nadeel van geen beheer.

Deze fraaie Cat ligt ook daar. Hij komt me bekend voor, maar ik kan hem niet thuisbrengen. Van dichtbij zie je dat er de afgelopen 10 jaar niets aan gedaan is.

Dan gaan we de golf van Korinthe weer verlaten onder de brug van Patras door.

We gaan voor anker voor een miniplaatsje Kryoneri. Dit is de laatst berg hier. Naar het westen wordt het hier voorlopig alleen nog maar plat laagland.

Tja, haast Nederlands plat.

In het donker horen we vaak een zeer hoog piepend geluid (tjiep…..tjiep….tjiep). Het verplaatst zich normaal vrij snel rond de boot. Altijd afgevraagd wat voor beest dat voortbrengt. Deze???

De voet van de laatste berg. Rechts bergen en rotsen, links vlakland.

Haast Nederlandse uitzichten met hooi, gras, mais.

En aardappels?

Het water komt hier kennelijk zo uit de grond want alles groeit fantastisch.

Ook onder de boot (foto door het vloerluik).

We hebben de boot in de was gezet en nou glimt hij weer als nieuw! Kijk maar eens hoe de fok in het kajuitdak spiegelt.

Na enkele uren dobberen komen we bij de ingang van Mesolonghi. Het is hier een soort wadden/kwelder gebied met vele stijgertjes en paalwoningen.

We waren de wind aan de Egeïsche kant een beetje zat, maar aan de Ionische kant is het dan wel weer heel erg weinig.

`s Avond op Zakinthos laait ten zuiden van de ankerbaai weer een natuurbrand op.

De volgende morgen richting zuidbaai van Zakinthos wederom geen spat wind. 

In die baai ligt een eiland waar zeeschildpadden hun eieren in het strand begraven.

Overdag niet, want dan ligt het helemaal vol met huurbootjes, snackbootjes enz.

Maar je mag alleen op een klein randje strand. De rest is voor de turtles.

De rotsen zijn er onder water mooi begroeit.

Zeenaald

De volgende dag gaan we weer naar Zakinthos city want Fria vliegt daar in om een tijdje met ons mee te varen.

We bezoeken het fort boven Zakinthos city. Goed bezig daar met brandblussers aan de bomen.

Helaas zal die het niet meer doen.

Op de terugweg nemen we een shortcut door het bos naar beneden. Stond keurig op maps in de telefoon, helaas stond er niet bij dat er inmiddels wat bomen zijn gevallen.

We gaan naar Argostoli op Kefalonia. Daar worden de turtles tussen 9 en 10 gevoerd door de lokale vissers die er hun netten schoonmaken en vis proberen te verkopen. 

We huren een autootje en rijden het hele eiland rond.

Het mooiste strand van Kefalonia, Myrthos.

Het fort op schiereilandje Assos.

Mooi cipressen bos.

De dames zijn even uit winkelen geweest!

Op de zuidkant van Kefalonia hebben we uitzicht op de noordkant van Zakinthos. Hier zit een wolk boven die er niet hoort. Weer een enorme natuurbrand.

Even dippen. Ruim 35 graden en een 30 graden water temperatuur.

In een baaitje aan de zuidoostpunt van Kefalonia tijd om de speelbootjes weer eens te gebruiken.

En dan is er gebak en is de jonge knaap ineens 53 jaar!

10 meter diep en je kunt de grassprietjes op de bodem tellen.

Na een paar uurtjes motoren met 0 knopen wind komen we in Vathi op Ithaka. Hier gaan we vanavond op de kant een berg vlees eten ter ere van mijn verjaardag.

Om die enorme berg vlees weer te verbranden gaan we daags erna een wandeling maken naar een onnozel klein kerkje. Moeten we wel eerst even over de top van een berg heen. Morgen naar Nidri op Lefkas. Volgens de weerberichten moet er echte wind komen.

Conclusie van deze maand:
De Egeïsche kant is wonder mooi, maar de voortdurende harde wind gaat toch behoorlijk vervelen. De Ionische kant is daarentegen wel weer heel erg rustig wat wind betreft en een stuk minder rustig wat boten betreft. Aan de Egeïsche kant tref je zelden waterscooters, speedboten met van die bananen en matrassen erachter of ankerbaaien vol met huurboten en zo, terwijl dat aan de Ionische kant just weer normaal wordt. Beide gebieden hebben hun voor en nadelen, maar beide zijn zeker het bezoeken waard.