Januari 2019

Sicilië winter 3.

We beginnen dit jaar in Winsum. Na een nachtje doorzakken in de dorpskroeg met de jeugd is het jaar dan echt begonnen. We vermaken ons nog een paar dagen met etentjes met vrienden en we leggen een hypermoderne alarminstallatie in Fria’s huis aan. Er wordt de laatste tijd nogal eens ingebroken in het dorp en dan is een goede alarminstallatie wel zo prettig. 10 januari vliegen we weer terug naar Sicilië. Morgen happy hour. We gaan de 11e wandelen in de bergen en komen er achter dat er behoorlijk veel sneeuw ligt. Daar merk je dus in de haven helemaal niets van. Rob en Riet van de Bold Black Bear (Kreta) hebben een paar dagen een appartement in de buurt van Capo gehuurd en we gaan dagelijks samen op pad om zoveel mogelijk van de omgeving te zien. Als zij weer zijn vertrokken doen wij een paar klussen en komt TNT een leuk nieuw speeltje voor mij brengen. Na nog een paar klusjes en enkele mooie wandelingen is de maand zomaar weer om en zit ik me uit de naad te werken om deze blog op tijd klaar te krijgen. Maar het is gelukt, dus bij deze!

Nadat het vuurwerk is neergedwarreld nemen we nog een glaasje bubbels en dan stelt de jeugd voor in het dorp te gaan stappen. Ach het is nog maar half twee en we zijn nog lang niet moe, dus waarom niet.

• 

• 

• 

• 

Tegen half 6 gaan we toch maar eens naar huis.

Zomaar weer een dag met mooi weer in Nederland. We gaan een flinke wandeling doen.

Dit is al weer een andere wandeling. We logeren een nachtje bij Gerard en Elly (Umata). Gisteravond lekker gegeten en Uno en Skip-bo gespeeld. Vandaag een mooie wandeling.

4 januari hebben we de Zijlmaatjes te eten. Gourmet.

Tja en dan zijn we ineens weer op Sicilië. Hier op bijna 1000 meter hoogte in de bergen ligt sneeuw! En niet een beetje. We wandelen met Martin en Suzanne van de Soluna naar de Catafurco waterval. We zijn benieuwd of ie niet bevroren is.

Alles boven de 800 meter is besneeuwd.

Zoveel dat we zelfs een sneeuwpop kunnen maken.

Het is wel echt winters onderweg.

De waterval doet het nog. Is dus toch niet bevroren.

Rob en Riet van de Bold Black Bear (we kennen ze sinds winter 2016/17 Kreta) komen ons bezoeken. We gaan met hun de omgeving verkennen.

De kerk van Cefalu.

Ritje door de bergen vlak bij Capo. In de verte de vulkaan eilanden.

Op ca. 1000 meter hoogte (ja er ligt in de linker onderhoek nog een klein beetje sneeuw) wordt een geit per 4×4 afgevoerd. Zal wel niet meer zo lang leven denk ik.

Het fort op de top van het dorpje San Marco d’Alunzio.

16 januari. Dit is de dag waar we op hebben gewacht. Lekker warm en niet het kleinste wolkje aan de lucht.

We gaan de Etna bezoeken. De noordkant ditmaal. Daar zijn we nog nooit geweest en we hebben gehoord dat je daar kan skiën. We willen er via de bergwegen heen, maar lopen telkens vast op spiegelgladde ijsbanen op de weg. In de zon smelt de sneeuw een beetje en dat bevriest dan in de schaduw weer. Daar kunnen we dan niet langs. Op een vlakke weg zou je nog iets kunnen proberen, maar met 15% helling wordt het wel heel link. We worden dan ook door de lokale politie teruggestuurd. Na ruim 2,5 uur knoeien komen we eindelijk op een strada statale waar wel gestrooid wordt. Nog een uurtje te gaan naar de Etna.

Daar is ie.

De vulkaan doet weer goed z’n best bij te dragen aan een beter (warmer) klimaat.

Dat mag ook wel want het is hier op zo’n 1500 meter knap koud!

1700 meter. Alles bedekt met een flinke sneeuwlaag.

2000 meter. We zijn in het skigebied aangeland.

Helaas is het al te laat op de dag om nog ski’s te huren en zo. Het lokt wel onder deze omstandigheden. Gaan we later nog eens doen.

Met uitzicht op de piste nemen we dan maar en wijntje en een pasta. Proost!

De volgende ochtend weer zo’n mooie dag. De locals zijn weer bezig met hun hobby: vuurtje stoken. Na nog een kopje koffie vertrekken Rob en Riet weer richting Catania om via Athene weer naar Kreta te vliegen.

19 januari. Mijn nieuwe speeltje is aangekomen. Een opblaasbare windsurfplank. 

Je pompt de plank met ruim 1,5 bar knijterhard op. Een mooi 6m2 zeiltje op een deelbare mast erbij beloofd veel surfplezier. Nog maar even wachten, het water is nog maar 14 graden koud.

20 januari doen we een wandeling in de bergen en komen een citrus boerderij tegen. Er hangt veel fruit aan de bomen. Het ziet er heerlijk uit.

Dat vinden de vogeltjes kennelijk ook. Er hangen veel lege sinaasappels in de bomen.

Inmiddels raken de bomen hier ook in herfstkleuren. 

Onze tv hangbankverbreding is aan vernieuwing toe. Niet omdat het versleten is, maar omdat we de krukjes sinds de nieuwe bank in de kuip niet meer buiten nodig hebben. Dan is het compacter en lichter om een klapbare plaat te gebruiken.

Na een hele zoektocht een bouwmarkt gevonden waar ze ply-wood van 122×61 cm verkopen in plaats van de hier kennelijk standaard 100×60. Die is voor ons te kort.

Paula is intussen met een ander klusje bezig: bleken en wassen van de matrashoezen. Werd na een kleine 10 jaar ook eens tijd. 8 liter bleekwater in het bagage karretje en een halfuurtje soppen. Dan in de grote wasmachine van de haven en uitwassen en spoelen. 

Intussen heb ik de onderdelen voor de bank extensie uitgezaagd.

Zo gaat het ertussen komen. Nu verven en de kussens van de krukjes verbouwen.

Als de verf aan het drogen is kunnen wij mooi even de bergen in.

Op zo’n 1000 meter is het meeste blad zo langzamerhand wel van de bomen.

Zo’n kudde blijft dan eindeloos voor je uit lopen, tot ze opzij achter de struiken kunnen wegkruipen.

De baas houd ons goed in de gaten als wel erlangs gaan.

Na een kleine 10 kilometer zien we ons autootje weer.

Zo, de verf is droog. Tijd om de krukjes te slopen en de kussens klaar te maken voor op het nieuwe stukje bank.

De klapplaat is inmiddels mooi wit en gemonteerd. Zie je niets van zo.

Kussentjes erop.

En klaar is deze klus.

27 januari gaan we de bergen in op zoek naar het andere eind van een weg waar we enkele weken geleden vastliepen op een onneembare dirt road. Onderweg kruisen we de snelstromende rivier. 

De kwaliteit van de weg laat ook deze keer weer een tikkeltje te wensen over, maar met een stinkende koppeling en rokende banden redden we deze 20% klim.

Zo, hij mag even uitrusten (en uit stinken). We gaan het komende stuk eerst maar even te voet verkennen.

Het stuk dirt road dat volgt lukt ook prima en de auto doet het nog goed. Als je hier in de bergen zo’n bord ziet ga er dan maar met een ruime boog omheen!

De randen zijn dan vaak niet zo betrouwbaar.

29 januari gaan we langs de kust naar het oosten. Daar staat een enorm klooster (Tindari) op de top van een berg. Hier zijn ook een aantal wandelingen aangegeven. Die gaan we vandaag doen.

Vanaf het klooster uitzicht op een heel fraai zandbanken gebiedje.

We wandelen van het klooster naar het zandbanken gebiedje op zeeniveau en dan weer terug omhoog (zucht!). De kloosterlingen hebben wel een mooi plekje uitgekozen.

We staan hier recht boven de snelweg. Vanwege het buitengewoon bergachtig karakter van de noordkust van Sicilië is de snelweg voor een groot deel door de bergen heen getunneld.

Na een klein uurtje zijn we op het zandbanken gebiedje. Best mooi.

Als we naar de bijna verticale rotswand kijken denken we geitjes te zien.

En ja, hier staat er een te grazen. Waar ze grip vinden is mij een raadsel. We hebben aan de voet van de rots gekeken, maar er ligt daar geen bult gevallen geitjes.

Op Schiermonnikoog kleurt de zeekraal het strand soms roodbruin, hier zijn het de cactusvruchten.

Op de terugweg lijkt het erop dat we een beetje haast moeten maken!

Nog een kleine 100 meter omhoog, dan zijn we er. We hebben het gelukkig droog gehouden.

Vlak bij het klooster een gender neutrale, multiculti, volledig tijdsbeeld correcte Maria verschijning.

Vanwaar deze foto? De 20 dagen zijn weer voorbij en dan moeten we de auto weer omwisselen voor een nieuw contract. We krijgen weer een hele mooie Citroën C3 en we maken altijd foto’s van alle schade die er al op zit voor we er mee gaan rijden. Dus vandaar. 

31 januari. Heerlijk weer. Ruim 28 graden in de zon en 16 in de schaduw. Niet slecht voor deze tijd van het jaar. 

De eerste maand van 2019 is al weer voorbij. Het was een leuke afwisselende maand die begon in Winsum met een nattige nieuwjaarsdag en eindigt in Sicilië met weer prachtig welhaast zomers aandoend weer.
Half februari krijgen we weer bezoek uit Nederland. Daar kijken we weer enorm naar uit. Eind februari zullen we de volgende blog plaatsen.