Juni 2019
Sicilië, Sardinië en bezoek.
Juni is een erg gezellige maand. In het begin van de maand trekken we samen met Nimrod en Riverdancer op richting Marsala waar Gullsway zich bij ons aansluit. Julian en Holly zijn inmiddels al enkele jaren bezig de boot in hun korte vakanties naar Spanje te varen, maar er komt telkens weer wat tussen. Deze keer zijn ze vast van plan het te redden, maar….. We hebben een paar gezellige dagen bij Sicilië en dan steken we over naar Sardinië. Daar hangen we een tijdje rond in de baai van Villasimius waar Julian en Holly besluiten dat vakantie houden toch leuker is dan lange afstanden zeilen. Ze besluiten de boot op Sardinië te laten. We gaan naar Cagliari waarvandaan Julian en Holly weer naar Engeland vliegen en wij Fria van het vliegveld halen. Met Fria varen we (samen met Riverdancer) weer naar het oosten en gaan via de oostkant van Sardinië richting het noorden.
De route van de Safari deze maand.
We zijn van Trapani op weg naar Marsala. Er is weinig wind van achteren. We geven Riverdancer een voorsprong van enkele uren en volgen dan samen met Nimrod.
Nimrod gaat op de spinaker een zo rechtstreeks mogelijke koers en wij maken een omweg om de code-0 vol te houden (afkruisen).
Riverdancer gaat op zijn “twins” en vlak voor Marsala halen wij ze in. Uiteindelijk wint Nimrod met zo’n 200 meter voorsprong op, ons ondanks dat wij voortdurend enkele knopen sneller hebben gelopen. Afkruisen is dus geen goed idee!
We gaan in de haven van Marsala op zoek naar Gullsway (Julian en Holly).
Proost!
Marsala heeft vlak in de buurt van de haven een flinke supermarkt dus……
En proost!
De volgende dag een wandeling door de stad. Natuurlijk een enorme kathedraal.
Ook zijn er vele van deze kasteelachtige verkrotte gebouwen.
Het zijn voormalige wijnfabrieken. Hieronder het Earth plaatje van dit gebouw. Marsala is bekend om de Marsala wijn, een zware dessertwijn.
Wij kopen ook een flesje. 20 Euro en het smaakt naar Bristol Cream Sherry of zo.
Dan gaan we naar Favignana, een eilandje west van Sicilië. We zeilen er met weinig wind hoog aan de wind heen. We zien gelijk een uitdaging voor de volgende ochtend.
Het water is kristalhelder en er zijn “sandy patches between rocks”.
Een stokanker kerkhof. In het verleden was de tonijnvangst de grootste bron van inkomsten op dit eiland. De ankers werden gebruikt om de netten op hun plaats te houden.
De vissersbootjes helling.
De tonijn verwerkingsfabriek.
De volgende morgen gaan we samen met Chris en Sue op tijd op pad om naar het fort te klimmen. Gullsway wil straks beginnen aan de oversteek naar Sardinië en Riverdancer heeft nog wat klussen te doen voor ze aan de oversteek zullen beginnen.
Begin van de klim.
Halverwege de klim.
Bijna boven.
In het fort zijn nog allerlei overblijfselen van de tijd dat het als radio station werd gebruikt.
Vanaf het dak een mooi uitzicht over het eiland.
De haven aan de noordkant met op de voorgrond de tonijn verwerkingsfabriek.
De ankerbaai aan de zuidkant met op de voorgrond de Safari.
Na de wandeling is het ook voor ons tijd om te vertrekken naar Sardinië. Chris en Sue willen naar de noordkant van Sardinië en vertrekken pas morgenochtend. We zullen hun de komende weken niet weer zien.
Wij zeilen met heel weinig wind richting Sardinië. De zon zakt, het is 20.20 uur. Dat wordt een nachtje door.
Vlak na zonsondergang worden we een tijdje begeleid door dolfijnen.
Het is hier van ca. 21.00 tot 05.30 donker. Om 06.00 is de zon weer net boven de horizon.
We hebben van 22.00 tot 05.00 uur moeten motoren wegens totaal gebrek aan wind. We doen dan één motor aan op ca. 1500 tpm en doen dan zo’n 5 – 6 knopen. Vanaf 05.00 komt er weer wat wind en begint het weer iets te lopen. Om 12.30 hebben we een lekker windje en lopen we weer een knoop of 10 op alleen de gennaker.
Wij komen om 18.00 uur aan. De volgende morgen om 09.00 komt Gullsway aan en om 10.30 volgt Riverdancer.
Borreltijd….
Dan moeten de fietsen weer uit het hok om boodschappen te doen. Het stadje Villasimius is een kleine 4 km verderop en dat is een beetje ver om met boodschappen te lopen.
We blijven een paar dagen en bouwen wat speeltjes op. We zijn nog te lui voor de Happycat, maar de Kayacat is snel in elkaar gezet.
En de surfplank ook.
Biertje op de Riverdancer dan kan Holly even de surfplank uitproberen.
De volgende dag zeilen we naar Marina Piccola vlak bij Cagliari. ’s Avonds komt er een grote zwerm flamingo’s over. Er is hier een zoutwinningsgebied en daar zitten altijd veel Flamingo’s.
We gaan boodschappen doen in dit op en top toeristen stadje. Wij verbazen ons over de weg indeling hier.
’s Avonds eten en borrel op Safari.
Dan gaan we naar Cagliari. Zijn deze mini woonbootjes met buitenboordmotor eigenlijk B&B?
We gaan naar het vliegveld om Fria op te halen. Zij komt een paar weekjes meevaren. Ca. een half uur te laat land het toestel.
We liggen een nachtje in de jachthaven. We werden na één nacht door de guardia costiera weggestuurd van onze ankerplek voor het park. We gaan de stad verkennen.
De stadspoort naar de oude ommuurde stad.
Mooie oude gebouwen.
De stadsmuur.
En prachtige smalle steegjes.
Dan gaan we weer richting Marina Piccola.
We blijven hier een dagje voor we verder trekken naar Villasimius. Riverdancer blijft nog een dagje.
We hebben een lekkere wind. Helaas duurt dat zoals gewoonlijk niet zo lang en dobberen we de tweede helft van de tocht met amper 4 knopen naar het oosten.
Het strand aan de oostkant van Villasimius.
De volgende dag gaan we om de zuidoostkaap heen richting het noorden. Er is heel weinig wind en met een knoopje of 3 doen we die dag zo’n 20 mijl. We ankeren aan de noordkant van Capo Ferrato.
De volgende dag kunnen we met heel weinig wind de 40 mijl naar Arbatax doen. De zon gaat vreemd onder. We krijgen die nacht zelfs een beetje regen. Riverdancer dobbert intussen een nacht door en ligt de volgende ochtend ook in de baai.
We maken een wandeling en stuiten op deze. Niet heel groot, maar hij ziet er wel gemeen uit. Gelukkig doet ie het niet meer.
Het station van Arbatax. Gezien het gras hoef je hier niet op een trein te gaan wachten.
Er is een lekker windje uit het zuidoosten. We hijsen de zeilen en lopen gelijk een knoop of 9. Dan kunnen we een eind komen vandaag, denken we…..
Na ca. 1 uur en 9 mijl zakt de wind naar 4 tot 5 knopen recht van achteren met behoorlijk wat golven van opzij. Dan klapt het grootzeil heen en weer. Op de gennaker komen we nog wel met een knoopje of 3 vooruit.
De golven blijven flink doorstaan uit het zuidoosten en uiteindelijk is de wind helemaal weg. We moeten zelfs nog een stuk motoren. We ankeren in de luwte van een schiereilandje bij Capo Comina. Weer vreemde kleuren in de lucht als de zon ondergaat.
Dit is de opkomende zon. Normaal zien we die nooit (hoewel dit al de tweede is deze maand!), maar de swell is naar het noord-oosten gedraaid. En niet een beetje. Dus ankerop en richting noord.
Ondanks een zeer lage snelheid door weinig wind krijgen we toch nog heel even een dolfijnenshow.
We ankeren in een heel mooi baaitje (Porto Brandinchi) en halen de hele vloot maar eens tevoorschijn.
Niet echt een eerlijke strijd.
Na een paar dagen gaan we weer een stukje verder naar het noorden.
We kunnen de hele vloot gelukkig op de trampolines kwijt.
We gaan naar een nog mooier baaitje (Porto San Paolo). Daar treffen we Rocko One, die we van Ragusa kennen. Peter en Catherine komen een biertje drinken.
Er ligt hier vlak bij een wrak van een heel groot schip. Daar gaan we op snorkelen.
Vissen zijn gek op wrakken.
Markt……
’s Avonds met een nieuw jurkje pizza eten met John en Gilly.
Proost!
De 28e gaan we naar Cala di Volpe. Dit is een baai waar de rich and famous zich verzamelen. Er liggen enorme ankerboeien waar 50+ meter jachten aanmeren. Dan wordt met hun 15 meter bijbootje met 3x 350 pk Fifi even uitgelaten op de kant bij het Marriott Hotel.
Dit soort spul dus…
Dit is hier ook een dingetje: de bijbootjes worden groter en groter. Ze hebben eigen AIS en worden door het personeel apart achter het moederschip aangevaren omdat slepen eigenlijk geen optie meer is.
De volgende dag maar weer onderweg naar een normaal baaitje.
Kijk een mooie fontein. Af en toe spuit hij en af en toe is hij uit….
Yep beiden hebben het gehaald!
Een laatste biertje op de Riverdancer. Wij gaan weer een stukje naar het zuiden en zij verder noord. We zullen elkaar voorlopig niet meer tegen komen.
Bye, bye!
Wij rollen ons fokje uit en gaan terug naar Porto San Paolo.
Al weer een maand voorbij. Een erg gezellige maand met veel ontmoetingen met bootvrienden en bezoek van Fria. Daarnaast hebben we best veel gezien en gedaan en een record aantal zonsopkomsten gezien. Wat ons opvalt is dat Sardinië toch wel een stukje welvarender oogt dan Sicilië. En we zijn in een soort vuilnis crisis terecht gekomen. In Sicilië stonden overal grote containers terwijl de Sicilianen hun vuilnis het liefst van een berg of in de berm gooien. In Sardinië staan helemaal geen containers terwijl ook de Sardijnen het liefst alles in de natuur dumpen. Wij willen het netjes in de container van een jachthaven gooien, maar moeten dan ineens alles tot in de puntjes scheiden en in 20 verschillende bakjes gooien. Zou het hier dan ooit schoon worden? Of motiveert het alleen maar meer om het in de natuur te dumpen?
Eind juli zullen we de volgende blog plaatsen.
Leuk jullie weer te zien en te lezen
En ,zo mooi op tijd
Wij hopen binnenkort in Brest aan te komen en Henk en Haukje te ontmoeten
Daar verheug ik we erg op
Even het gevoel een een doel bereikt te hebben.
Nu goede reis
Ronald en Marijke
Hallo Wouter en Paula,
Wat doen jullie toch weer mooie plaatsen aan! Leuk om jullie ervaringen te lezen.
Hartelijke groeten en maak er een mooie zomer van. Marie