Maart 2020

Almerimar 6.

Het eerste deel van deze maand zijn we nog in Nederland. We bezoeken de ijssculpturen tentoonstelling in Zwolle en wandelen daarna het centrum van Zwolle rond. Dan gaan we nog een keer naar het Forum in Groningen, dit keer om de film “de beentjes van Sint Hildegard” van Herman Finkers te zien. We voelen al een klein beetje een soort van smetvrees opkomen in verband met de negatieve berichten over het Corona virus. Het is behoorlijk druk in het Forum en de filmzaal zit helemaal vol. Er wordt overigens bijzonder weinig gehoest, dus we voelen ons nog redelijk veilig. We beginnen ons wel al een beetje zorgen te maken over het weer naar Spanje vliegen en checken regelmatig of er al bijzondere maatregelen genomen worden op Eindhoven Airport. Na nog een dagje uitwaaien in het uiterste noorden van Nederland stappen we in de trein voor nog een weekendje bij Cathrine in Eindhoven. We worden de hele reis (4 treinen) niet op ons kaartje gecontroleerd. We gaan met Cathrine naar de binnenstad van Eindhoven en bezoeken een museum. We zien die dag één fietser met een mondkapje, voor de rest zie je wel dat mensen een beetje meer afstand houden van elkaar. Na nog een erg gezellige avond met Cathrine moeten we de volgende ochtend extreem vroeg op (Paula dan) om Cathrine en twee van haar vrienden in Cathrine haar auto naar het vliegveld te brengen. Zij gaan een weekje wintersporten in Oostenrijk. Na nog even een ontbijt in Cathrines huis is het ook voor ons tijd de bus naar het vliegveld te pakken. De reis terug naar de boot verloopt zonder problemen en in Spanje is het prachtig weer en alles lijkt daar tamelijk normaal. We pakken ons normale leventje hier weer op en hebben de 13e weer een friday walk. Als we na de walk aan een tapaatje zitten lezen we op de telefoon dat Spanje de noodtoestand gaat afkondigen. Wat dat allemaal in gaat houden kunnen we op dat moment nog niet vermoeden. Wel besluiten we zo snel mogelijk (voor de maatregelen) de huurauto terug naar Malaga te brengen en geen nieuwe meer te huren.

We beginnen de maand met een bezoekje aan de ijssculpturen tentoonstelling in Zwolle.

Het is er ontzettend koud, je kunt niet veel langer dan een half uur binnen blijven zonder te gaan bibberen. 

Alles is werkelijk prachtig gemaakt. Ongelooflijk dat dit gewoon uit ijs gehakt, gekettingzaagd, geschuurd, gedremeld en gepoetst wordt.

Je merkt hier al dat de Corona angst iets begint te bestaan. Mensen houden redelijk afstand tot onbekenden en er wordt indien nodig in de elleboog gehoest en geniest. Eigenlijk wordt er nauwelijks gehoest en geniest dus wij voelen ons nog wel veilig.

De heksenverbranding. Zelfs vlammen worden van ijs gemaakt.

Na twee rondjes tentoonstelling met poffertjes en choco tussendoor gaan we nog even een rondje Zwolle.

De binnenstad van Zwolle is eigenlijk best wel mooi.

De 3e gaan we naar Groningen, naar het forum om de film van Herman Finkers te zien. Een absolute aanrader. Het Corona gebeuren is nu zover dat je al wel gaat nadenken over het aanraken van de leuningen van de roltrappen en zo. 

We gaan eerst nog even genieten van het uitzicht vanaf het dak.

De Martini Kerk 12 december en de Martini Kerk 3 maart. Wie ziet de twee verschillen?

De 5e gaan we uitwaaien in Lauwersoog. We hadden eigenlijk naar Schier gewild, maar het weer was aldoor te wisselvallig en regenachtig om een hele dag buiten leuk te laten  zijn. Vanavond nemen we voor voorlopig weer afscheid van Fria en gaan met de trein naar Eindhoven. We hebben weer een erg leuke tijd gehad in Winsum.

En dan gaan we de 6e naar een museum in Eindhoven. Je mag raden welk museum… Detail: bij binnenkomst werd ons gevraagd onze handen met gel te wassen en werd gevraagd of we in Noord-Italië, Iran of China waren geweest. Italianen na ons werd de toegang geweigerd.

Dit is zoals de fabriek er van binnen in 1891 ongeveer uit moet hebben gezien. Een draadmakerij, waar uit koolstof via een chemisch proces gloeidraad werd gemaakt. Daarnaast een glasblazerij waar de bolletjes werden geblazen. Dan een hoekje waar één en ander in elkaar werd gezet en vacuum gezogen en helemaal achterin een testkast waar de lampen een aantal uren moesten branden voor ze werden ingepakt.

In 1949 werd hier het eerste commerciële televisie toestel gemaakt. Die rechts op de foto stamt uit 1952, die links is één van de eerste kleuren televisies uit 1968. Voor zij die het nog niet door hebben, we zijn in het Philips museum.

Een bezoek aan dit museum wordt voor velen ook een feest van herkenning. Hieronder een radio die vele van mijn leeftijdgenoten maar al te goed zullen kennen. Ik heb er in ieder geval jaren zo één gehad.

We zijn heen gewandeld. Terug gaan we met de bus die vertrekt bij het station. Dit is dan voor Nederland een heel gewoon beeld van een station, in Spanje of Italië hebben we nog nooit zoiets gezien. Daar zijn hooguit 5 fietsen rond een station te vinden.

Dan vliegen we de 7e weer naar Spanje. Op het vliegveld zijn verder geen bijzondere maatregelen. In ons toestel zit één persoon met een mondneuskapje. We gaan even kijken bij Haddock die op de wal staat. Zij zijn onderweg met 3 kinderen op een Amel 53 en houden een alleraardigste vlog bij. ​(youtube: mothership adrift

Irenka is hard aan het werk met het verwijderen van de laatste resten antifouling terwijl aan dek acrobatische toeren worden uitgehaald in silks.

Ook onze Zweedse vrienden Mats en Eva staan op de kant voor een onderhoudsbeurt.

Dat inspireert om zelf ook weer eens wat te gaan doen.

Ik ga twee camera’s monteren onder de eerste zaling. Enerzijds om onderweg leuke zeilfilmpjes te kunnen maken, anderzijds als bewakingscamera. Als er iemand op onze boot komt of tegen onze boot aan vaart als wij er niet zijn hebben we er in ieder geval beelden van.

We kunnen nu via de I-pad zien wat er voor en achter ons gebeurt. Het systeem begint zodra er iets beweegt te filmen en slaat alles van ca. een maand op zodat we later de mooie of nuttige beelden kunnen gebruiken.

Vrijdag de 13e. De laatste wandeling met de wandel groep. Dat het de laatste zou worden wisten we toen nog niet, maar het zat er natuurlijk wel aan te komen. 

De terugweg gaat langs een levada. Dit is een deels natuurlijk en deels aangelegd waterkanaal bedoeld om stukken landbouwgrond te irrigeren.

6 jaar geleden heeft hier een grote brand gewoed. De bomen zijn allemaal behoorlijk aangebrand en dood. 

De lage vegetatie is al weer behoorlijk hersteld.
​Tijdens de tapa na de wandeling zien we op het nieuws dat Spanje de noodtoestand wil uitroepen i.v.m. de Corona uitbraak.

Wij zouden maandag Gerard en Jaqueline (Buona Vista) te logeren krijgen. Wij hadden het zo gepland dat wij dan onze auto in Malaga zouden inleveren en met hun weer naar Almerimar zouden rijden. Nu met die noodtoestand zien we dat toch niet meer zo zitten. Ten eerste is zeer de vraag of zij nog wel komen, ten tweede is de vraag of wij die maandag nog wel kunnen reizen. Als we de auto niet op tijd inleveren gaat dat volgens het contract enorm veel geld kosten.

We besluiten hem meteen die zaterdag voordat de maatregelen bekend zijn in te leveren. Frits en Marleen hebben ook nog een auto, maar die willen ze nog een tijdje houden en zij zijn bereid achter ons aan te rijden en ons weer mee terug naar Almerimar te nemen.

Op de terugweg gaan we even een tapaatje pakken in de plaats waar Marleen haar ouders wonen. Er hangt een rare sfeer. Het is er bijna uitgestorven. We mogen niet op het strand komen, op veel plaatsten hangt er een lint voor de ingangen. Hier mogen we wel op het terras zitten, maar mensen die verder het strand op gingen werden gelijk terug gestuurd door een politieman op een quad.

Het is er evengoed wel bijzonder mooi. Dit is de bloem van een bananenboom die hier op het strand staat.

Terug aan boord zien we dat de temperatuur in onze kuiptent als alles dicht zit wel heel erg hoog oploopt!

Zondag 15 maart: lock down! Gisteravond is bekend gemaakt dat iedereen in Spanje thuis moet blijven. Dat alle winkels, scholen, horeca etc. dicht moeten behalve supermarkten, apotheken, banken en natuurlijk tabakswinkels (ja we zijn hier wel in Spanje). Je mag alleen op straat als je één van die winkels moet bezoeken of als je iemand moet helpen of als je naar je werk gaat. Er worden stevige boetes in het vooruitzicht gesteld als je je hier niet aan houdt. Recht tegenover de boot is het normaal een enorme drukte met weekend eters en zo. Het is nu helemaal leeg. Eerst voor de twee weken die de noodtoestand voorlopig duurt. Maar ja…..

We hebben de koolstof bovenkant van de vriezer en koelkast toch maar opnieuw gelakt. Ik was er met het polijsten een paar maanden geleden op één plek een beetje doorheen gegaan en daar ga ik me dan toch aan ergeren. Helaas zitten er nogal wat luchtbelletjes in de lak dus gaan we schuren met 320, 1000 en 1500 en dan weer polijsten.

Het resultaat is nog geen 100%, maar eerst mooi genoeg. We poetsen later nog wel eens.

Je ziet wel een beetje helderheids- en kleurverschil tussen het verse deel (links) en de deksel (rechts, 10 jaar oud en een tikkeltje vergeeld). Tja, we hebben de komende maanden waarschijnlijk toch niets te doen dus dat komt dan ook nog wel aan de beurt. Het glimt wel, je ziet mij de foto maken.

Met de flits.

Nog zo’n leuk klusje. Het snoer van de microfoon van de VHF is helemaal vergaan. Hij doet het prima, maar de isolatie valt er in brokken vanaf. We hebben een nieuw snoer besteld, maar het openmaken van deze waterdichte marifoon valt niet mee.

Na een hoop gepruts lukt het ook de dichtgeplakte microfoon te openen en kunnen we gaan solderen. Rechts boven in beeld het oude snoer, midden onder de nieuwe.

Na nog meer gepruts zit alles weer in en aan elkaar. Hopen dat ie het nog doet.

Kijk, dat ziet er weer keurig uit. En hij doet het ook nog!

Dan gaan we van het laatste luik ook de folie vervangen. We hadden deze nog niet gedaan omdat we hier aldoor met het aan en van boord gaan overheen lopen terwijl het wel een week of wat duurt voordat het zeepsop er helemaal tussenuit gedroogd is. Maar ja, dat komt nu niet zo vaak meer voor, dat erover heen lopen….

Toto onze verbazing komt er 23 maart toch ineens een boot binnen. Wij dachten dat het total lockdown was, maar deze komt dan waarschijnlijk van de werf. 

De marinero’s staan al klaar. Met mondkapjes…. We krijgen dus een nieuwe overbuur.

We hadden via facebook gehoord dat we vandaag tussen 10 en 12 deuren en ramen gesloten moesten houden omdat de marinero’s de haven zouden komen desinfecteren. Dat klonk als een 1 april grap, maar zie hier (beetje vaag door het raam van de kuiptent).

En een stuk helderder van onze zaling camera.

24 maart, storm uit het oosten. Ik hoop dat dat de coronaatjes weg blaast want het wordt wel saai zo allemaal.

Paula gaat de kastjes eens leegmaken, schoonmaken, inventariseren en weer vullen.

Intussen kijken we ook regelmatig op Funda omdat we nog meer appartementen/huizen willen kopen voordat de Euro niets meer waard is. Het is dat ie al verkocht is (onder voorbehoud) anders hadden wij deze onder deze omstandigheden heel graag gehad!

Nog weer zo’n klusje en tegelijk een goede spiertraining: de boot in de was zetten.

Dat kunnen we dan ook in de archieven van de bewakingscamera zien.

Als je goed kijkt zie je de gebouwen in het dak voor het zonnepaneel spiegelen.

Verder gebeurt hier niet zo veel. We lezen wat, doen zo nu en dan een klusje en spelen veel spelletjes op de I-pad. Verder speel ik weer regelmatig piano op mijn keyboard en houd ik het corona nieuws een beetje bij. Highlight van de dag is boodschappen doen of vuilnis wegbrengen. Dat zijn namelijk de enige momenten dat we van boord mogen. Het is hier heel anders dan in Nederland, waar alleen verzocht wordt om thuis te blijven. Hier is het verplicht en 3 á 4 keer per uur komt er politie langs om te controleren of de straten wel leeg zijn. Als je dan gezien wordt moet je Mercadona (de supermarkt) zeggen op de heenweg of zelfs je bonnetje laten zien op de terugweg. Wij hebben hier geen enkele vrijheid meer en sinds gisteren zijn er zelfs nog meer sectoren gesloten en naar huis gestuurd. De economie en het openbare leven ligt hier echt helemaal op z’n gat en er is nog totaal geen uitzicht op verbetering. De positief getesten, ziekenhuis opnames en sterfgevallen nemen nog steeds toe dus is er geen enkele aanleiding de maatregelen te versoepelen….. Dit gaat een heel raar seizoen worden!
​Blijf gezond allemaal!
Eind april zullen we de volgende blog plaatsen.

6 reacties op “Maart 2020

  1. Hoi allebei wat een leuk verhaal. Lekker bezig in Almerimar. Wij gaan daar ook weer terugkomen maar duurt nog een jaartje langer vermoed ik, nu ook onze plannen in duigen vallen. Maar lekker thuis tuinieren is weer eens wat anders. Jullie veel Cat-in ruste-genot! Groet van Annelies en Peter en de ????????zeilkatten

    • Ja, alle zeilplannen staan even on hold, maar er komen vast betere tijden en dan gaan we gewoon weer verder. Hopelijk komen we jullie weer eens ergens tegen.

  2. Blijf vooral piano spelen. Wij merken hier dat onze levenswijze en een grote tuin z’n voordelen heeft. Je hoeft je nooit te vervelen. Muziek is goed voor het brein! Heb het fijn met elkaar.

    • Ja, een tuin geeft veel vrijheid (en werk). Geniet ervan samen en blijf gezond!

  3. Hoi Paula en Wouter,
    Dank voor de leuke blog.
    Ik verbaasde mij over de kwaliteit van de beelden van de zalingcamera, fantastisch
    Welk type, merk is dat ? En wat is de prijs van die camera ’s ?
    Ruud

    • Ja, die camera’s… goedkope rommel uit China! we zijn benieuwd hoe lang ze het blijven doen, maar de beeldkwaliteit is idd fantastisch!
      Ik stuur je een linkje via WhatsApp.