Oktober 2018
Griekenland 7 en Italië.
Oktober, de laatste zeilmaand van dit seizoen. Nadat we de “medicane” van eind september in veilig gebied in de omgeving van Corfu hadden doorgebracht gaan we begin oktober nog even rondzeilen in de Ionian. We gaan weer naar het zuiden en brengen samen met Buona Vista een paar gezellige dagen door op Meganisi. Dan gaan we weer naar het noorden om vanuit Othonoi in dagtochtjes langs de Italiaanse kust richting Sicilië te gaan. Maar ja, het weer beslist anders. We slaan Othonoi over en gaan onder Corfu langs naar Crotone. Dan nog een tussenstopje in Roccella, daarna door naar Scilla op de grote teen van de laars en dan door naar onze winterplek Capo d’ Orlando op de noordkust van Sicilië. De haven is splinternieuw en prachtig, het personeel is buitengewoon vriendelijk en behulpzaam en de omgeving is spectaculair mooi. We halen zo snel mogelijk een auto van Palermo zodat we de omgeving kunnen verkennen. Aan het eind van oktober laden we onze zeilen in de auto en brengen die naar One Sails in Marina di Ragusa om opnieuw te laten stikken. We logeren bij Peter (Paikea) en kunnen weer een paar dagen genieten van het bruisende cruisers leven in Marina di Ragusa.
De route van de Safari in Oktober.
1 oktober, we gaan van Parga naar Preveza. Eerst is er helemaal geen wind en dobberen we maar een beetje rond.
Na een uurtje of zo begint het lekker te waaien. We lopen zo nu en dan tegen de 15 knopen op de gennaker en het gaat lekker. Op een gegeven moment zien we een 60 voets Hanze voor ons onder gennaker ineens zo’n beetje plat gaan. Tijd om de gen op te rollen!
In Preveza zijn de Johannes broden wel zo’n beetje rijp.
Ja, beetje jammer.
Na een paar dagen weer verder naar het zuiden. In een ankerbaai aan de zuidkant van het Levkas kanaal wordt zeilles gegeven. In een land waar een heel gezin op één scooter zit en alleen de bestuurder officieel een helm op moet (doen ze ook niet trouwens) is het wel heel opmerkelijk dat de zeillessers met een helm op in het optimistje zitten.
Voor de kade in Vathy Meganisi.
We gaan met Gerard en Jaqueline (Buona Vista) wandelen.
Baaitje aan de oostkant van Meganisi.
Selfie.
Er is veel bouwactiviteit op het eiland. Het is duidelijk dat de crisis ook hier weer over is.
Buiten keuken.
Net betegeld.
Jaqueline is ook nieuwsgierig naar de eerste verdieping.
Zicht op de haven van Vathy. Waar wij liggen (meest linkse kade en dan rechts in de hoek) kost het niets. Zelfs water en stroom zijn gratis. Rechts van het piertje, dus eigenlijk zelfs meer buiten, willen ze 80 euro voor een nachtje hebben. Ankeren kan hier niet dus kiezen we toch maar voor de gratis plek.
We gaan vlees halen voor de BBQ.
Eindelijk kan ik mijn functie van Grillmaster eens delegeren. Gerard is ook een pyromaan.
En de dames eten alles op.
De volgende dag weer naar het noorden. Het weer ziet er dreigend uit en we horen wat onweersklappen, maar er gebeurt niets.
Na een dagje Preveza gaan we door naar het noorden. Eerst heel weinig wind mee en een uurtje later en stevige wind tegen. We kruisen op naar Syvota Murtos tegenover Corfu.
Mooie grotten vlak voor Syvota.
En weer een prachtig avondrood.
De volgende morgen gaan we zuid van Corfu langs en dan richting het noorden. We zien wel waar we uitkomen.
De zuidkant van Corfu heeft veel van de zuidkust van Engeland, of Møn.
Er is geen wind dus het wordt eerst motoren. Na een tijdje blijkt de stuurboords koelwaterpomp toch wel flink te lekken. We hadden al een drupje gezien, maar we moeten hem nu toch maar vervangen.
Dat wordt even lekker prutsen in een behoorlijk warme machinekamer, maar na een halfuurtje zit de nieuwe erop en draait de motor weer als een zonnetje. Toch erg fijn om zoveel reservespul aan boord te hebben.
Er komt een beetje wind en we kunnen de motoren stoppen en richting Crotone (Italië) zeilen.
Met heel weining wind gaan we de nacht in. We kunnen in ieder geval tot een uur of 3 ‘s nachts zeilen (dobberen met de neuzen in de juiste richting).
’s Morgens tijd voor de vlagwissel. Voorlopig weer einde Griekenland.
Voor anker in de (noordelijke) haven van Crotone. Beetje moeilijk om een landingsplaats voor de bijboot te vinden die niet achter een hek zit.
De volgende dag richting Roccella Ionica. Het ziet er zo dreigend uit dat we de gennaker er niet opzetten. Uiteindelijk komt er geen wind uit.
Roccella. Safari (in de verte) geankerd voor het fort buiten de haven. We hebben net een kopje koffie gedronken op de Puff, die hier de winter gaat doorbrengen.
Het fort van iets dichterbij.
Na de koffie richting Messina. Genoeg wind recht van achteren.
We gaan een knoopje of 10, een ideale snelheid voor een mooie dolfijnenshow.
We gaan met een fijn vaartje richting Messina.
Deze tegenligger maakt met de bruis aan de kop duidelijk dat we blij mogen zijn de wind in de rug te hebben. Het zijn inmiddels toch wel flinke golven.
Dan komen we op een moeilijk hoekje. Een verboden in te varen circel raakt hier bijna de kust. De diepte gaat hier van meer dan 300 meter ineens naar minder dan 8 meter. We draaien de fok in en zetten het grootzeil te ver naar buiten om zo langzaam mogelijk te gaan.
Geen idee of ze er moeilijk over doen als je er wel door heen vaart, maar we zijn er netjes omheen gevaren.
Het is een hele mooie kust.
Als we de straat van Messina indraaien wordt het even weer voor de wind. Een kwartiertje later draait de wind ineens tegen en valt even later helemaal weg.
We hebben een beetje stroom tegen en gaan op de motor tegen de stroom maar een knoopje of 6. Dan gaan we de andere kant van Messina Strait voor het donker niet meer halen. Dus maar even koken.
Messina by night.
Voor anker in het baaitje van Scilla net noordoost van de Messina straat. Gisteren om 23.00 uur aangekomen en nu rond een uur of 8 weer verder. Het weer is donker en regenachtig geworden.
Het wordt er onderweg niet beter op. Matig zicht, geen blauwe lucht en zelfs regen!!!!
Als we Capo d’ Orlando bereiken regent het echt.
Capo d’ Orlando Marina. Dit wordt onze plek voor de komende maanden.
Het heeft echt geregend! De bijboot die nog even als loopplank tussen de boot en de steiger ligt staat vol met water.
Gelukkig is het weer normaal weer en kunnen we droog de loopplank in elkaar zetten.
Iets voller dan op het Earth plaatje, maar dit is onze winterplek.
De haven is splinternieuw, alles ziet er prachting uit. Helaas staat er af en toe (bij geen wind) een vreemde swell in de haven die de monohulls laat rollen en de steigers piepen en kraken. Ook lijkt het er op dat er in vergelijking met Marina di Ragusa maar weinig bewoonde boten zijn, maar er zal nog wel het één en ander binnenkomen.
Wandeling naar Capo d’Orlando City.
De Eolische (vulkaan) eilandjes in de verte.
Vlak voor het strand ligt deze stenen mega zeekomkommer.
Het stadje.
Flower power!
Dan toch weer een een regenbuitje van 3 minuten. Zand!
Dan weer lekker weer. Tijd om de zeilen er af te halen.
Klusje. We dachten de aftapplug van de warmtewisselaar lam te hebben gedraaid dus die demonteren we om hier iets aan te kunnen doen. Na demontage blijkt een nieuwe bout weer uitstekend te pakken dus uiteindelijk een klusje voor niets.
Toch een goede gelegenheid om de buisjes van de warmtewisselaar te inspecteren.
Feest in het dorp. Vandaag zijn een flink aantal straten vol met marktkraampjes gezet. Morgen gaan ze met een enorm beeld rondsjouwen, van het klooster op de berg in het midden van de foto een rondje door het dorp en dan weer terug.
Paula koopt een paar lapjes.
Er is ook kermis. Een ouderwetse zweefmolen.
En een wat nieuwer type.
Deze laten ze even op de kop stilstaan en dan weer met een rotgang naar beneden. En dat alles begeleid door de zoete klanken van een decibel of 120 house muziek.
We nemen de 22e de trein naar Palermo om een autootje op het vliegveld op te halen. Op de borden op het perron staat een treinnummer en een getal erachter. De één iets van 280 en die van ons 55. Nadere studie leert dat dat het aantal minuten vertaging is.
Met het autootje gaan we de volgende dag de bergen in. We komen af en toe over verrassend smalle en steile weggetjes.
Helaas geen blauwe lucht vandaag, maar het is wel spectaculair mooi.
Woensdag de 25e gaan we een wandeling naar een waterval doen. Gelukkig wel weer een blauwe lucht.
We parkeren ergens op het zwarte stuk en lopen de rest.
De loofbomen laten zo langzamerhand herfstkleuren zien.
Beetje klimmen en klauteren
Maar dan heb je ook wat.
De wandeling van de 26e breng ons in een schitterend natuurgebied. De krokusjes bloeien daar nu al.
We komen allerlei loslopende dieren tegen. Hier wilde zwijnen.
En een kudde schapen.
En een geel autootje.
De weg is een beetje weggeduwd door een landslide, maar we komen er langs.
Prachtige vergezichten.
De 27e een wandeling met Ian en Trina van de Blue Haven.
Het gaat erg stijl omhoog, dus regelmatig een “fotomomentje”.
Terug aan de kust blijkt de gebruikelijke heiïgheid te zijn verdwenen en hebben we ineens heel helder zicht op de vulkaan eilanden.
Dan proppen we het autootje vol met onze zeilen en gaan op pad naar Marina di Ragusa. Daar gaan we onze zeilen laten overstikken. We logeren bij Peter.
Proost!
De volgende morgen bij de zeilmaker. Het gaat natuurlijk toch langer duren en meer kosten dan per e-mail afgesproken, maar het blijft toch alleszins redelijk.
Beetje donker weer, maar droog. We gaan naar Ragusa voor wat shopping en een wandeling door het rivierdal.
De “jungle” midden in Ragusa.
En weer terug naar de auto door de stad.
Dinsdag hebben we meer geluk met het weer. Lekker warm en prachtig weer. We bezoeken het natuurgebied oost van Marina di Ragusa.
Dinsdag 17.30. Na een prachtige dag zakt de zon alweer snel. Straks naar Happy Hour!
Dan is de maand al weer om. Hiermee komt voor ons ook het einde van het zeilseizoen. Het is toch gek dat we bij heerlijk warm weer (mooier dan menig Nederlandse zomer) de boot klaarmaken voor de winter. We zouden op zich nog best een paar maanden kunnen doorzeilen maar we vinden het ook wel lekker om de boot goed vast te knopen en weer en tijd andere dingen te gaan doen. De marina die we voor deze deze winter gekozen hebben is splinternieuw. De omgeving is schitterend en geeft zeer veel mogelijkheden voor rondritten en wandelingen. Helaas is de live aboard community nog niet erg ontwikkeld. We zijn benieuwd wat deze winter ons zal brengen.
Eind november zullen we de volgende blog plaatsen.
Toch weer van alles beleefd en niet hoeven te vervelen !