Maart 2018

Winsum, Les Deux Alpes, Sicilië.

Deze maand begint in Winsum waar het inmiddels ruim onder nul is geworden. Er kan op steeds meer plaatsen geschaatst worden, alleen is het door de harde oostenwind zo koud dat na een kort rondje de auto ook wel weer erg aantrekkelijk is. Zelfs het IJsselmeer is bevroren, zeker een bezoekje waard. Volgens Fria is zo plotseling stoppen met klussen zeer onverstandig. Je kunt dan allerlei afkick verschijnselen krijgen, het is beter langzaam af te bouwen. Ze stelt graag haar keuken beschikbaar om hierin te voorzien. Aldus afgekickt rijden we naar Frankrijk om een weekje te gaan skiën. Omdat het redelijk laat in het seizoen is willen we hoog zitten om een beetje sneeuw zeker te zijn. We kiezen Les Deux Alpes, een schitterend ski gebied hoog in de Alpen, en sneeuw krijgen we. Bijna iedere dag nieuwe! Na het skiën hebben we nog een paar dagen in Nederland waarna we weer naar Sicilië vliegen. Daar komen Jacob en Vickie, onze Deense vrienden waar we de vorige twee winters mee zijn opgetrokken, ons voor een paar dagen bezoeken. Na hun vertrek kunnen we weer verder met ons nieuwe bankje in de kuip. Deze moet nog geschilderd worden. Verder is het wachten op het schuimrubber en de stof die we in Nederland besteld hebben om alle kuipbanken mee te bekleden. Leuk zo’n track en trace code, maar voor zendingen naar het buitenland werkt dat helaas nooit. Blijft altijd hangen zodra het pakket gesorteerd is. Daarna wordt het bezorgt en als je dan weer kijkt staan ineens ook alle tussenstapjes op de site.

Het is koud in Nederland. Zo koud dat inmiddels zelfs het IJsselmeer dicht ligt. We gaan er naar kijken op de afsluitdijk. Er waait een stormachtige oostenwind die het super koud maakt.

Daarna maar eens schaatsen op een wat meer beschut meertje. 

En dan op 3 maart op Ezumakeeg aan het Lauwersmeer. Een mooie gladde ijsplaat.

Wel een beetje uitkijken met de windwakken.

s’ Avonds vieren we met de hele familie Fria’s verjaardag bij een all you can eat wok restaurant in Groningen. Eind februari is ze 77 geworden.

Om langzaam af te kicken van al het klussen van de afgelopen maanden gaan we 5 maart naar Ikea om nieuwe aanrechtbladen voor Fia’s keuken te zoeken. Heel handig van Ikea om aan te geven dat rolstoelers hier de trap op moeten!

De bladen zijn wat te lang voor Fria’s auto, dus maar even een Bo-rentje gehaald.

Dit is de bijna 50 jaar oude keuken.

Dus eerst maar weer eens slopen.

Dit gaat het nieuwe blad worden.

Zagen is altijd spannend. Immers een plankje korter zagen is eenvoudig, maar langer zagen als ie te kort is geworden is een stuk lastiger…..

Maar nummer één past perfect.

Nummer twee (rechts) ook.

Nummer drie past ook al zo mooi. Nog even een paar gaten maken voor de wasbakken en kooktoestel en zo. En de deurtjes verven waar nodig en dan weer recht hangen.

Klaar!

Wel een beetje jammer dat door de inductiekookplaat in plaats van gas ineens bijna alle pannen moeten worden vervangen.

En dan gaan we inpakken. We gaan skiën in Frankrijk!

Dat wordt een flink eind rijden.

Uitzicht vanuit ons appartement in Les Deux Alpes. Het weer werkt nog niet zo mee, zelfs de vogel op de torenspits vind het koud.

Les Deux Alpes by evening.

De volgende morgen voor het eerst weer skiën. Fria (helemaal rechts in beeld in die charmante houding) en Cathrine (Paula’s zus is ook mee, tweede van links) hebben allebei in januari ook al geskied, voor ons is het een jaar geleden. Het is nogal sneeuwig en wolkig, maar het gaat goed.

Fria aan het racen.

En dan ’s avonds een welverdiende bezorg Pizza.

De volgende dag is het wederom zeer sneeuwig en wolkig. Hier zitten we op zo’n 3400 meter en het is best wel bar.

De volgende morgen ziet het er ineens super uit vanuit het slaapkamer raam. Snel op en op de ski’s!

​Weer op 3400 meter, het ziet er nu heel anders uit.

Na uren en uren skieën eventjes uitrusten.

En dan gauw weer verder (na drie kwartier in de rij staan voor een choco met slagroom).

De afdaling naar het appartementen complex (die met dat torentje) aan het eind van de dag. Deze helling is inmiddels in de schaduw zodat de in de zon enigszins gesmolten sneeuw veranderd is in ijs. We komen heelhuids beneden.

Het heeft die nacht weer flink gesneeuwd. 

Gelukkig hebben we de auto nog niet nodig.

De laatste dag alweer. Snel het appartement ontruimt, auto ingepakt en nog een halve dag skiën. Voor Paula en mij dan. Het is weer nogal wolkig, Cathrine en Fria besluiten niet meer te gaan skiën. Zij lopen naar de gondel om de ijsgrot op 3200 meter te bezoeken. Wij skiën naar diezelfde gondel.

Het is weer zeer bar daarboven.

De grot is prachtig. Uitgehakt uit het gletsjer ijs en, om het nog interessanter te maken, hebben ze hele mooie sculpturen uit ijs gemaakt.

Fria overwint haar claustrofobie en lijkt al bijna ontspannen.

Een tekening van wat we hieronder zien.

En dan weer naar buiten.

Dan dalen wij per ski af naar het dorp en Fria en Cathrine met de gondel. Er is zeer weinig zicht zodat het een avontuurlijke afdaling wordt.

Dan ski’s inleveren, omkleden en de laatste spulletjes in de auto proppen en zo’n 400 kilometer rijden naar een tussenstop hotelletje.

Het ziet er mooi uit, maar niet doen! De lakens stinken naar rook, de plafonds bladderen af en overal zitten lagen schimmel op de ramen en het sanitair. Nou ja, zo gauw je de ogen dicht hebt stoort alleen de rookgeur nog maar.

De volgende morgen een tegenvaller. Het sneeuwt flink onderweg, dus af en toe niet sneller dan 40 km/uur.

In Eindhoven (waar we Cathrine thuis brengen) zit er nog een flinke laag ijs op de voorkant van de auto.

Terug in het noorden gaan we nog even bij Henk en Houkje kijken. Daar zijn flinke vorderingen gemaakt. De boot is inmiddels aan het spuiten toe. 

Terug op Sicilië is onze boot ook aan het spuiten toe. Met water dan wel te verstaan, om die rottige zandregen weg te spoelen.

De volgende dag komen Jacob en Vickie (onze Deense vrienden van voor vorige en vorige winter) een paar dagen bij ons logeren. Hun boot ligt in Roccella en ze komen per trein, veerboot en huurauto naar ons toe.

We maakten altijd prachtige wandelingen met hun, die draad pakken we gelijk maar weer op.

Ze kunnen helaas maar kort blijven. Na het vrijdagavond Happy Hour moeten we zaterdag morgen heel vroeg op om ze uit te zwaaien. Zij moeten hun auto al weer voor één uur in Messina inleveren. Het was weer enorm gezellig.

Wij beginnen maar eens met het bevoorraden voor het nieuwe seizoen. 

Al ziet het weer er nog niet helemaal zomers uit.

We moeten ons nieuwe bankje nog afmaken. De epoxyverf is inmiddels wel volledig uitgehard en kan worden geschuurd voor de DD lak. 

We hebben geluk, de temperatuur schiet ineens 10 graden omhoog. Dan in één dag twee lagen DD lak erop. 

De volgende dag afplakken voor de antislip velden.

Anti slip in DD lak mengen en aanbrengen.

De volgende dag nog weer een laag DD over alles heen en dan na uitharding de luiken weer monteren en het bankje is van buiten klaar. Nu nog de binnenkant verven.

We gaan de boot weer vaarklaar maken. Fok erop, grootzeil winterhoes eraf en schroeven schoonmaken. Ik kan er zo net bij en kan de laag kalkwormpjes en pokken er met een plamuurmes afkrabben. De boot lijk op een dun laagje groen na wel schoon.

Dan komt een enorm pakket aan. De kussens die we bij de Schuimrubbergigant in Nederland hebben laten snijden. Is een klein weekje onderweg geweest, maar alles past perfect (dat bij die paal moeten we nog aanpassen, dat wisten we). Nu wachten tot de stof geleverd wordt.

Nu de temperaturen hier weer ruim boven de 20 graden komen wordt het tijd voor en volgend voor en na plaatje.

En dan is er weer een maand voorbij. Best wel een drukke maand. Klussen, reizen, skiën, reizen, klussen en knippen. Het is heerlijk dat het intussen weer zomers warm is. Er komt overal weer beweging in de haven. Motoren worden gestart, zeilen worden proef gehesen en er wordt veel gepoetst.  Volgende maand gaan wij ook weer op pad. We weten nog steeds niet zeker welke kant op, maar de tijd zal het leren.
Eind april zullen we de volgende blog plaatsen.